Gastblogger Mariël Groenen: Wat bloggen mij oplevert

Wat bloggen mij oplevert

Ik ben op “mariel-groenenDe dag van het misbruikte kind” om anderen, lotgenoten, overlevers of hoe je het ook wilt noemen, te ontmoeten. Het is een intensieve dag vol met informatie, ontmoetingen, mooie open gesprekken en inspiratie. Aan het eind van de dag is mijn energie op. Velen gaan nog even naar buiten om na te borrelen. De herfstzon schijnt en is nog heerlijk warm op één van de eerste herfstdagen en de omgeving is prachtig. Ik ben aan het zoeken en bedenken:
“Wat wil ik?” Nog meer diepe gesprekken, nieuwe ontmoetingen, een groep mensen om me heen, ik zie het eigenlijk niet meer zitten. Ik heb genoeg indrukken gehad voor een dag. Mijn reisgenoot is echter spoorloos en waarschijnlijk verwikkeld in een gesprek hier of daar. Dan zie ik Ivonne en Agnes staan, binnen, in een rustige hoek. Ik zoek hen op voor een rustige ontmoeting en om even bij te praten.

Praten over schrijven

We bespreken van alles, de energie van vandaag, de lezing en natuurlijk gaat het gesprek ook naar schrijven en bloggen. Ivonne heeft al veel geschreven en gepubliceerd. Ik heb inmiddels enkele blogs voor haar website geschreven, maar het laatste blog laat even op zich wachten. Het is geschreven, maar ik ben zelf nog niet klaar om het te laten publiceren. Dat brengt ons langzaam maar zeker op de vraag wat bloggen ons oplevert. Ivonne wil daarover een blog schrijven en vraagt dan ineens aan mij: “hmmm, kun jij daar niet een blog over schrijven?” Omdat het me wel fijn lijkt om even een iets minder persoonlijk blog te schrijven (denk ik), stem ik in met haar vraag.

Waarom blog ik eigenlijk en wat levert het mij op?

De afgelopen week gaat het dus regelmatig door mijn hoofd: “Waarom blog ik eigenlijk en wat levert het me op?” Ik wil geen recht-toe-recht-aan lijstje maken, dat is niet mijn stijl. Maar hoe dan wel? Toch ga ik weer uit van mijn hart.

Schrijven is bevrijdend!

Dan is de eerste gedachte die me binnen komt: schrijven is bevrijdend! En dat is het. Al vanaf mijn 12e schrijf ik op hoe ik mijn leven beleef en wat ik ervaar. Soms feiten en gebeurtenissen, maar meer nog mijn gevoelens en beleving. Mijn hoofd heeft het namelijk altijd druk. Het is één van mijn sterkste overlevingsmechanismes. Altijd analyseren, nadenken, proberen mijn wereld en de wereld om me heen te begrijpen.

Schrijven geeft me een gevoel van controle

“Als ik het begrijp kan ik het controleren.” Niet echt natuurlijk, maar dat is hoe het voor mij onbewust altijd werkte. Schrijven helpt me, toen en nu nog steeds, om rust en overzicht te krijgen in die constante gedachtes en analyses. Wat opgeschreven is, kan ik loslaten. Nou ja, de ene keer beter dan de andere. De bevrijding zit ‘m dus in mijn gedachten letterlijk van me afschrijven en daarmee een beetje overzicht en rust voor mezelf creëren.

Wat op papier staat is wáár

Ik schrijf vanuit mijn gevoel en wat er op dat moment in mij leeft. Dat is altijd waar. Op dat moment. Later denk ik er zelf misschien ook anders over of zijn mijn inzichten veranderd. Maar wat ik op papier en de laptop schrijf is waar, het is wat uit mijn hart komt en daarmee waardevol voor mij. Het helpt me ook om terug te kijken als ik me afvraag: “hoe was het ook alweer?”, want herinneringen vervormen in de loop van de tijd. Het is mijn ik op papier. Een ander maakt foto’s en ik schrijf.

Waarom dan bloggen?

Net besef ik dus pas dat schrijven voor mij is wat foto’s (waarschijnlijk) voor een ander betekenen. Dan komt in mij op: “Iedereen deelt graag zijn of haar foto’s, de social media staan er vol mee. Fotoalbums worden gemaakt van vakanties en bijzondere gelegenheden. Ik heb meer met schrijven en deel graag via blogs mijn ervaringen en mijn gedachten”. Ik laat met mijn blogs als het ware een foto of fotoalbum zien. Ik gebruik woorden waarvan de lezer dan zijn of haar eigen beeld kan vormen. Delen van mijn leven, van mijn ervaringen laat ik zien. Vaak zijn dat nu net niet die fijne momenten die een fotoalbum laten zien. Ik schrijf het meest over de moeilijke momenten en heftige ervaringen. Juist die ervaringen en momenten hebben me gevormd. Dat wil ik opschrijven. Door een blog te schrijven, word ik uitgedaagd om dieper te gaan, zorgvuldig en grondig te zijn. Het helpt me bij de verwerking van de ervaringen die ik beschrijf. Ik leer ervan en het maakt situaties vaak nog helderder.

Mariël

 

Mariël heeft inmiddels ook een boek geschreven: De impact van incest op alle levensgebieden. Te koop via hulpverleningnaseksueelmisbruik

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.