Kinderziel – gedicht van Carla Rus

Kinderziel – Carla Rus

Je armen zo klein
met blauw
geborduurde pofmouwtjes
beschermen,
weren af:
mijn aanraking.
Je schouders zo smal
opgetrokken met
nauwelijks zichtbare abrupte
schokjes in die lieflijke mouwtjes.
Je ogen half geloken:
duistere kerkers,
lange zijden wimpers
werpen fragiele schaduwen
op je zachte wangen.
Je schuift onrustig op
mijn grotemensenstoel,
je gouden laarsjes
raken niet de grond,
je benen zo dun met witte maillots
schommelen driftig
heen en weer:
wil je weg?

Je hoeft niets, wees gerust:
Ik zal je niet aanraken,
voorlopig niet,
je bent hier veilig.
Dit zal je niet geloven,
voorlopig niet:
je vertrouwen vloog weg met
wijd fladderende vleermuisvleugels,
je oren – gespitst vastgegroeid op je koppie met
paardenstaart en roze strik,
horen alles,
je neusvleugels – bijna permanent opgetrokken,
ruiken alles,
als ik even niet kijk,
kijk je snel en verholen naar mij,
je ziet alles:
je ooglenzen zijn vergrootglazen,
je zenuwen hebben zich ragfijn vertakt,
jouw beeld van mij is groter dan levensgroot:
ben ik een reus met zevenmijlslaarzen?
een heks met waanzinnig lange nagels?
Aan mijn muur hangt een schilderij
van een cypers katje. Je ziet een tijger.
Je mag tekenen:
je potlood schraapt scherp
een middeleeuwse burcht
met puntige kantelen,
muren zo dik en hoog
dat er geen licht en warmte
van de zon doorheen kan,
grachten zo breed en diep
dat je niet op avontuur durft:
je zou verdrinken;
in die zelfgemaakte vesting wacht
je kinderziel ineengedoken
op betere tijden.

Je vindt tekenen leuk,
je houdt van kleuren:
geel, blauw, rood, groen, paars,
in strepen naast of door elkaar,
dan, onverwacht een meoriet: veel zwart,
zwart, zwart, zwart,
je maakt je burcht inktzwart,
de grafieten punt breekt af, je rilt,
ik mag je nog niet troosten,
geduld, geduld, geduld,
je vindt je tekening nu lelijk,
wilt hem weggooien,
Ik vraag of je de gom durft te gebruiken,
je kijkt me net iets langer aan en
Ik zie een glimp van jouw kinderziel:
dartelende vlinders, schitterende sterrenstof,
liefde als traag meanderende rivieren en
luid bulderende watervallen, jonge
vogels die zingen tijdens hun vlucht:
een glinsterende, broze diamant.
Jouw zwarte burcht is een engelbewaarder.

Je gumt en gumt en gumt alsof (omdat)
je leven ervan afhangt;
jij staat mij toe dat ik het papier aan mijn
kant van de tafel met twee handen fixeer,
jij gebruikt hiervoor je kleine linker knuist en
veegt met je rechter heel hard naar rechts:
de muren worden dunner, niet mooi,
maar doorzichtig grijs. Hier zou misschien
wel een superklein dun zonnestraaltje
doorheen kunnen glippen.
Klaar! roep je bijna enthousiast.
Ik vraag of je nog een keertje
terug wilt komen.
Bijna onmerkbaar knik je
met je koppie, ik zie het aan
je roze strik die half los is gegaan
tijdens je noeste arbeid.
Je geeft me uit jezelf een hand:
een klam handje;
de vleermuis houdt zijn adem in,
blijft muisstil zitten.
Ik voel mij diep vereerd.

Carla Rus, 11 december 2015

bij gedicht Carla

Recensie: De wetende getuige – Anneke van Duin

de wetende getuige, boek van Anneke van Duin met een bijdrage van Carla RusBoekrecensie: De wetende getuige, geschreven door Anneke van Duin

Ik werd me voor het eerst bewust van Anneke van Duin doordat er een artikel verscheen in het Harens Dagblad met de prikkelende titel:

‘Nederland is compleet achterlijk als het om seksueel misbruik gaat’

Achter zo’n titel gaat een wereld van frustratie schuil. Anneke was de initiatiefnemer bij het opzetten van het Diagnostisch Centrum in Groningen, waar kinderen, waarvan men vermoedde dat zij seksueel misbruikt waren, op een verantwoorde manier onderzocht konden worden.

Alleen het kind weet wat er is gebeurd

Het onderzoek van een kind was multidisciplinair, maar de kern van het onderzoek draait altijd  om ‘het verhaal van het kind’. Alleen het kind weet wat er is gebeurd. Zo’n interview moet zorgvuldig worden gedaan en zeker geen suggestieve vragen bevatten. Het vraagt kennis van zaken,  betrokkenheid,  inlevingsvermogen en veel geduld. In haar boek ‘De wetende getuige’ beschrijft zij nauwkeurig de werkwijze en de achtergrond van dit zo belangrijke diagnostische werk. Ik heb het boek gelezen en dit is mijn recensie.

Handvatten en inzichten

Als studieboek geeft ‘De wetende getuige’ handvatten en inzichten als het gaat om zorgvuldigheid en een goede diagnose stellen. Uit het boek spreekt de jarenlange ervaring en de intense betrokkenheid van Anneke bij de thematiek. Het geeft niet alleen methodische handvatten, maar wat ik echt een meerwaarde vind van het boek, is dat het inzage geeft in de gedachten die achter de handelingen schuilen.

Doorleefd, doorkneed, doorvoeld

‘De wetende getuige’ is meer dan een handleiding aan de hand waarvan een jonge professional weet wat hij of zij moet doen. Het is doorleefd, ze maakt inzichtelijk en invoelbaar wat de betekenis is van de manier waarop zij bij het diagnostisch centrum werkten, wat de invloed van maatschappelijke ontwikkelingen is geweest en tot op zekere hoogte ook waar we nu staan. ‘Compleet achterlijk’ slaat in mijn beleving ook op het feit dat het Diagnostisch Centrum in zijn kiem is gesmoord, door gebrek aan inzicht op politiek gebied en daardoor gebrek aan financiële basis.

Expertisecentra zijn hard nodig

Anneke van Duin breekt een lans voor het oprichten van expertisecentra op het gebied van diagnostiek rondom seksueel misbruik. Helaas komt het nog steeds voor dat door verkeerde inschattingen en door gebrekkige diagnostiek kinderen geen adequate bescherming krijgen. Dat kinderen een bezoekregeling krijgen met de misbruikende ouder of zelfs aan de misbruikende ouder worden toegewezen!

Een bijzondere bijdrage

In ‘De wetende getuige’ levert psychiater Carla Rus een bijzondere bijdrage door twee hoofdstukken te schrijven. Haar hoofdstukken zijn de neerslag van Carla’s jarenlange ervaring als psychiater op het gebied van seksueel misbruik, gemengd met inzichten uit de quantum fysica en het veld. Niet eenvoudig om te lezen, omdat het een kennis van psychiatrische diagnoses, psychiatrische middelen, neurobiologie én quantum mechanica veronderstelt die niet iedereen zal hebben, maar zeker een mooie theorie die een verklaring biedt voor dingen die binnen de reguliere wetenschap nog onderbelicht zijn gebleven.

Wat heb je nodig om te helen?

Het mooie van het verhaal van Carla, vind ik, is dat zij tot ongeveer dezelfde conclusie komt (zij het langs een heel andere weg) als ik, namelijk dat om te kunnen helen van seksueel misbruik je een transformatieproces moet ondergaan. Dat is wezenlijk anders dan een leerproces of zelfs een groeiproces. Transformeren kan alleen als je loslaat. Je kunt de kloof tussen ‘overleven’ en ‘leven’ niet in twee stappen overbruggen. Om voluit te kunnen leven zul je ‘overleven’ los moeten laten.

Voor wie is dit boek geschikt?

Het boek is zeker geschikt en eigenlijk een must voor iedereen die werkt aan signalering en diagnostiek rondom seksueel misbruik. Voor studenten in alle sociale richtingen is het een mooi voorbeeld, niet alleen van methodisch handelen, maar ook van wat je in de praktijk tegenkomt daarin. Ik zou me zelfs kunnen voorstellen dat het boek gebruikt wordt in methodieklessen. Deze staan vaak zo ver buiten de praktijk dat dit boek daar tegenwicht aan kan geven.

Inspirerend voorbeeld Anneke van Duin

Wat ik persoonlijk meeneem uit het boek is het inspirerend voorbeeld van beide schrijvers. Van Anneke, hoe ze datgene wat zij in de praktijk tegenkwam, vertaald heeft in methodisch handelen. Ik bewonder haar warme betrokkenheid en niet aflatende inzet om haar kennis en kunde beschikbaar te maken voor de nieuwe generatie hulpverleners. De thematiek van seksueel misbruik is niet eenvoudig en om daar een leven lang mee bezig te zijn, vraagt dat je een solide mens bent. Dwars door momenten van hopeloosheid en machteloosheid heen, vindt Anneke van Duin de moed en de vastberadenheid om zich blijvend in te zetten. Voor de kinderen die door het systeem vermorzeld dreigen te worden.

Inspirerend voorbeeld: Carla Rus

De inspiratie die ik ervaar van Carla Rus is wat moeilijker te duiden. Het is misschien meer een ‘verwante zielen’ ervaring. Zij legt de verbanden tussen diverse werelden, waardoor er een soort synergie ontstaat. Door quantum mechanica te koppelen aan neurobiologie en psychiatrie opent ze een poort naar een nieuw wetenschappelijk denkkader. Eén die de conventionele ‘weten-schap’ confronteert met de lacunes in het gebruikelijke verklaringsmodel, Zij stelt daar een theorie tegenover die tegelijk wetenschappelijk onderbouwd is en ook de wetenschap de nodige bescheidenheid leert. Want we ‘weten’ nog zoveel niet!

Waar koop je ‘De wetende getuige’?

‘De wetende getuige’ is te koop voor € 21,50 bij alle boekhandels. Je kunt het ook direct bestellen bij YouBeDo, de online boekhandel waarbij 10%  van je aankoopbedrag gedoneerd wordt aan een door jou te kiezen goed doel.