Herbelevingen en hertraumatisering

Het onderscheid tussen herbelevingen en hertraumatisering

Een herbeleving is een hevige, levendige herinnering van een pijnlijk, traumatiserend moment. Een herbeleving wordt veroorzaakt door een trigger. Een trigger bestaat uit een onderdeel van de traumatiserende gebeurtenis (soms een klein, onbelangrijk detail). Of een herbeleving je hertraumatiseert, ligt aan hoe je in staat bent om met die herbeleving om te gaan. Als je de herbeleving ondergaat en je hebt nog niet geleerd hoe je er anders mee om kunt gaan, de ervaring van de herbeleving voelt nog nét zo echt en nét zo verlammend als de eerste keer, dan spreek je van een hertraumatisering.

Herbelevingen kunnen de sleutel tot heling zijn

Wanneer je een herbeleving anders kunt gaan ervaren, verander je de impact die het trauma heeft op je leven. Dat doe je door naar het trauma toe te gaan, het vanuit je volwassen zelf te bekijken en er anders in te gaan staan. De meeste mensen hebben hier hulp van een ervaringsdeskundige of therapeut bij nodig. Al is het maar om het niet alleen te hoeven doorstaan.

Herbeleven? Liever niet in een onveilige situatie

Als je in een herbeleving gaat door een trigger, en je bent in een onveilig situatie of met mensen die je niet vertrouwt, dan wakkert de herbeleving alleen maar meer angst aan. Je handelt zoals je toen handelde (of níet handelde). Dat resulteert in hertraumatisering: Je beleeft de traumatische ervaring opnieuw en wéér sta je er alleen voor. In het ergste geval gaat er iemand opnieuw over je grenzen. En soms ben je zelf degene die jouw grenzen niet kent en respecteert.

Herbelevingen in het dagelijkse leven

Natuurlijk heb je niet altijd in de hand waar en wanneer je in een herbeleving schiet. Je komt in je dagelijkse leven nou eenmaal situaties tegen die je aan het misbruik zullen herinneren. Een trigger is dus niet altijd te voorkomen. Wel is het bíjna altijd mogelijk om aan de situatie te ontsnappen. Door bijvoorbeeld even naar de wc te gaan, om jezelf ‘bij elkaar te rapen’.

Steun bij herbelevingen

Zeker in de beginfase van verwerking kun je, als je jouw trauma’s gaat herbeleven, ondersteuning gebruiken. Dit kan een therapeut zijn of een ervaringsdeskundige: iemand die je kan helpen om er ín te gaan, maar ook om er weer uit te komen. Daarbij is het heel belangrijk dat je die persoon kunt vertrouwen. Maar juist vertrouwen is vaak diep beschadigd geraakt. Eerst moet je dus werken aan vertrouwen.

Oefenen met vertrouwen

Vertrouwen kun je alleen maar in je eigen tempo opbouwen en meestal gaat dat langzaam. Je probeert eens wat, je vertelt eens wat en als de therapeut ‘goed’ reageert, dan kun je een klein beetje meer ademhalen. Je voelt je begrepen en minder alleen. Langzaam bouw je op die manier wat vertrouwen op en durf je steeds meer van jezelf te laten zien.

Niet te snel naar herbeleving van het trauma

De taak van de therapeut is om goed te luisteren en om het tempo van jou te volgen. Tegelijk kan de verwerking alleen maar plaatsvinden als je ook werkelijk naar het trauma toe gaat. Dat mag in kleine stapjes, net waar je aan toe bent, maar je bent wél aan het werk. Voor de therapeut betekent dit vaak: geduld en op zijn handen zitten. Wachten totdat er een opening is, tot er meer ruimte komt. In de tussentijd is er werk te doen aan kleine dingen. Dagelijkse dingen waar je tegenaan loopt, die vaak een gevolg zijn van de langetermijneffecten van het seksueel misbruik. Als de therapeut je kan helpen dit te duiden, dan bouw je langzaam vertrouwen in de therapeut op en kan het diepere trauma langzaam ontbloot worden.

Herbelevingen kun je inzetten!

Herbelevingen kunnen helend zijn, als je er op het moment van de herbeleving anders mee om kunt gaan dan je in de originele situatie deed. Als er een ondersteuner bij is, dan kantelt de situatie al: Je bent niet alleen, maar met iemand die je vertrouwt. Als je daarnaast, in de beginfase van therapie, al één en ander aan hulpmiddelen hebt geleerd dan kun je gedoseerd gaan herbeleven.

Gedoseerd herbeleven

Het hart van de therapie is volgens mij het gedoseerd herbeleven en naar aanleiding van die herbeleving het herkaderen van de traumatische ervaring. De therapeut helpt je om de herbeleving in te gaan, door mee te kijken naar triggers die jou al bekend zijn. Daarmee kun je een herbeleving zelf triggeren. Er is een groot verschil tussen een spontane, getriggerde herbeleving die je alleen maar ondergaat en een gedoseerde herbeleving waar je controle over hebt en keuzes in maakt. Daarvoor is het van belang om hulpmiddelen paraat te hebben:

  • zinnetjes waarmee je jezelf gerust kunt stellen
  • ademhalingsoefeningen
  • grondingsoefeningen
  • manieren waarmee je jezelf (of waarmee jouw therapeut jou) terug kan halen naar het hier en nu, als je in paniek dreigt te raken

De herbeleving veranderen, het trauma helen

Het verleden kan je niet veranderen. Dat hoeft ook niet want het verleden is voorbij. Maar hoe je met jouw herinneringen omgaat, dat kan je wél veranderen. Dat is niet eenvoudig, want veel van je reacties zijn semi-automatisch. Je wordt getriggerd en boem, daar is die herinnering weer. Maar wat gebeurt er als je in kunt grijpen in die herinnering? Als je niet meer alleen bent ? Als je beseft dat je nu groot bent en allang niet meer zo hulpeloos en machteloos als toen. Dan verandert het.

Nooit meer bang zijn voor herbelevingen

Helen zorgt er voor dat je niet meer bang hoeft te zijn voor triggers en herbelevingen. Natuurlijk: fijn worden ze nooit. Niemand kijkt voor zijn plezier naar zijn of haar eigen trauma’s. Maar als je je eigen herinneringen durft te herbeleven, met hulp, met je hulpmiddelen en vanuit je volwassen ik, dan verliezen ze de doodsgreep die ze op je heden hebben. Dan kom je los van de angst.

Bevrijd van de automatische piloot

De automatismen die je hebt ontwikkeld als kind, de afweermechanismen, hebben je goed gediend. De automatische piloot heeft gezorgd dat je jouw jeugd overleefd hebt en als zodanig kan je dankbaar zijn voor deze afweermechanismen. Na de verwerking is het tijd om de stuurknuppel van je leven weer over te nemen en zelf sturing te geven aan je eigen vliegtuig.

Leven na therapie

Na therapie neem je zelf de leiding over je eigen leven. Dat is soms heel spannend, maar dat is niet erg. Het leven is een groot avontuur en daar hoort een zekere mate van spanning gewoon bij. Het is niet zomaar een ‘happy end’, maar veel meer een nieuw begin. Je gaat in je leven moeilijke en makkelijke dingen tegenkomen, leuke en vervelende ervaringen hebben, geluk en pech: Alles wat je in een normaal mensenleven kunt tegenkomen. Helen is geen toegangspoort tot de hemel, maar een toegangspoort tot het echte leven. Met ups én downs. Jouw eigen leven, om naar eigen inzicht invulling aan te geven.

Zoek jij hulp?

Therapeuten die kennis hebben van seksueel misbruik en de lange termijn effecten daarvan vindt je op: Hulpverlening na seksueel misbruik

De vraag van M: Kun je ook helen als je geen concrete herinneringen hebt?

Kun je ook helen als je geen concrete herinneringen hebt?

Deze vraag werd me, min of meer, gesteld via de website. De eigenlijke vraag was of M. iets aan mijn boek zou hebben, ondanks dat M. geen concrete herinneringen heeft, alleen vage nare gevoelens, geen beelden maar wel emoties. Dit was naar aanleiding van de zelftest, waar M. heel veel van de problemen kon aanvinken. Kan dat? Kun je helen van seksueel misbruik, ook als je niet precies weet wat er is gebeurd?

Weinig of geen herinneringen hebben komt vaak voor

De hersenen van kinderen zijn nog niet af. Traumatische gebeurtenissen, zoals seksueel misbruik op jonge leeftijd kunnen de vorming van de ‘juiste’ neurologische verbindingen verstoren. Het lijkt er op dat dit met name het goed opslaan van herinneringen kan bemoeilijken. Emoties, beelden en geluiden worden bijvoorbeeld los van elkaar opgeslagen. Daardoor kun je er minder gemakkelijk bij.

Eigenlijk zijn er geen herinneringen weg

De herinneringen zijn verkeerd weggezet, maar echt niet opgeslagen zijn herinneringen bijna nooit, zeker niet als ze gepaard gaan met heftige emoties, zoals in het geval van seksueel misbruik vaak het geval is. Vergelijk het met een doos die je in de kelder zet, zonder een label erop. In een hoekje onder het stof. Pas bij een verhuizing kom je die weer tegen en dan verbaas je je erover dat je dat allemaal nog hebt.

Moet je herinneringen weer opgraven?

Of je herinneringen weer moet opdiepen, daarover verschillen therapeuten van mening. Regressietherapeuten bijvoorbeeld zien veel baat bij het herbeleven en transformeren van wat er in het verleden is gebeurd, terwijl anderen dit als hertraumatiserend zien. Veel desensitatie-therapieën (EMDR, Imaginaire Exposure, Traumatherapie) gebruiken beelden en herinneringen als werkmateriaal en zijn dus minder geschikt als je die niet hebt. Uiteindelijk is de vraag die alleen jij zelf kunt beantwoorden: ‘Kan ik leven met het niet weten?’

Kun je leven met het niet weten?

Ik denk dat je heel goed kunt leven zonder te weten wat er precies is gebeurd, mits het niet te veel invloed heeft op je huidige leven. Heb je er vrede mee dat je het niet weet en wellicht nooit zult weten, dan kun je alsnog kijken welke invloed het verleden heeft op vandaag. Een goed begin is dan inderdaad mijn boeken te lezen. Er zijn vele vragen die je jezelf kunt stellen, waar ik in mijn boeken aandacht aan besteed:

  • Wat hoort er allemaal bij seksueel misbruik?
  • Welke therapieën zijn er?
  • Wat wil jij bereiken met de therapie die je kiest?
  • Wanneer is het af?

Een laatste gedachte: Wat als je níet seksueel misbruikt blijkt?

Stel je voor dat je gaat helen en je komt er achter dat je niet seksueel misbruikt bent (maar op een andere manier getraumatiseerd)? Ook dan is het zinvol om in elk geval het eerste boek, ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij’ te lezen. De thema’s die bij seksueel misbruik spelen zijn niet uniek aan de ervaring van seksueel misbruik. Dat betekent niet dat je er geen last van hebt en de manieren om te helen zijn vaak hetzelfde.

 

Vage herinneringen van seksueel misbruik

De vraag van Suzanne

Ik kreeg, na de dood van mijn moeder vorig jaar, ineens een “elektrische schok” (herinnering) door mijn hoofd over seksueel misbruik door mijn vader!? Ik ben zo geschrokken en walgde ervan. Ik heb geprobeerd het aan de kant te zetten. Ik heb therapie gehad, waarin ik de therapeut vertelde dat het een “vage herinnering” is. Ik voelde me totaal niet serieus genomen en ik kan mezelf niet serieus nemen. Mijn vader is dood, hem kan ik het niet meer vragen. Soms denk ik: ‘misschien verzin ik het maar’. Maar wie wil zoiets nou verzinnen? Hoe kan ik achterhalen of mijn vage herinnering klopt?

De vraag van Suzanne ‘Hoe kan ik achterhalen of mijn vage herinnering klopt’ wordt beantwoord in de vraag van Roos. Maar er zit nog een extra dimensie in deze vraag.

Is Suzanne’s herinnering vaag?

Suzanne wéét dat de herinnering haar vader betreft. Ze weet dat het om seksueel misbruik ging. Dat heeft ze in een flits, een elektrische schok, gezien of ervaren. De ‘vage herinnering’ zoals zij het noemt, is helemaal niet zo vaag. Een herinnering waarvan ze schrok en walgde, die ze liefst zo ver mogelijk weg stopt, maar die haar dwars blijft zitten. Ik zou dit een heldere herinnering noemen, waarmee ik nog niet beweer dat hij ook waar is. Dat valt nog uit te zoeken.

Neem het serieus

Neem in elk geval jezelf serieus genoeg om het te onderzoeken. Je hebt een herinnering die je dwars zit. Of deze waar is of niet, of hij vaag is of niet, hij zit je dwars. Dat is genoeg reden om te gaan kijken waar deze herinnering vandaan komt, wat ze betekent en of ze op waarheid berust.

Wat kan spontane herinneringen activeren?

Spontaan opkomende herinneringen komen voor. Er zijn een aantal dingen die dit soort herinneringen kunnen activeren. Sommige daarvan zijn makkelijk te duiden, anderen zijn heel moeilijk invoelbaar, omdat ze heel onlogisch kunnen zijn. Hieronder een lijstje van de meest voorkomende.

Stress

Vaak is er op het moment dat dit soort herinneringen boven komen iets in je leven aan de hand dat stress met zich meebrengt. In het verhaal van Suzanne zou de dood van haar moeder zo’n stress-factor kunnen zijn. Maar denk ook aan examens, een nieuwe baan of werkloos worden. Zelfs vakantie kan stress opleveren. Veel stress zet je hele systeem onder spanning, waardoor onderdrukte herinneringen soms ineens de kop op kunnen steken.

Levensgebeurtenissen

Wat bij seksueel misbruik vaak voorkomt, is dat herinneringen geactiveerd worden door dingen als de geboorte van een kind of als je kind de leeftijd bereikt waarop bij jou het misbruik begon. Ook de dood van een ouder kan herinneringen activeren. Maar ook een huwelijk of volwassen worden zijn bekende ijkpunten waarop herinneringen soms terugkomen.

Wegvallen van belemmeringen

Soms zijn herinneringen onderdrukt om iets of iemand te beschermen. Ook dit komt bij seksueel misbruik veel voor, omdat vaak de dader de nadruk legt op geheimhouding. Daarnaast komt het voor dat de dader het kind wijsmaakt dat er iets ergs zal gebeuren als het kind gaat vertellen. Mogelijk valt met de dood van haar moeder voor Suzanne een belemmering weg om het te kunnen/mogen weten.

Willekeurige triggers

‘Iets’ herinnert je aan de situatie. Dat ‘iets’ kan van alles zijn, een geur, een kleur, een gevoel in je buik of een geluid, iets wat je ziet, letterlijk alles kan een trigger zijn die de herinnering activeert. Er ontstaat een verbinding tussen dat ‘iets’ in het ‘hier en nu’ en een element uit de ervaring in het ‘toen en daar’. Plotseling is daar dan de herinnering.

Wie verzint er nou zoiets?

Suzanne zegt terecht ‘Wie wil er nou zoiets verzinnen?’ Helaas is het antwoord daarop ook niet eenduidig. Het komt namelijk voor dat mensen dit soort verhalen verzinnen, om aandacht te krijgen, om iemand een hak te zetten of omdat ze daar op een of andere manier winst uit denken te halen. Maar Suzanne heeft oprecht last van deze herinnering en dat betekent dat ze het verdient om hulp te krijgen bij het onderzoeken van dit vraagstuk in haar leven.

Ook jij verdient goede hulpverlening

Heb jij ook herinneringen waar je last van hebt? Zoek jij hulp bij het verwerken van je verleden van seksueel misbruik? Kijk op hulpverlening na seksueel misbruik voor een therapeut bij jou in de buurt.

Hoe weet je of je seksueel misbruikt bent?

Hoe weet je of je seksueel misbruikt bent?

Deze vraag werd mij opgestuurd naar aanleiding van de oproep in mijn nieuwsbrief om mij je vragen te stellen. De vraagsteller wil graag Roos genoemd worden. Roos weet niet of ze seksueel misbruikt is. Ze weet wel dat iemand van wie ze veel houdt seksueel misbruikt is en ook dat ze nogal wat symptomen heeft die lijken te verwijzen naar seksueel misbruik. Nou is seksueel misbruik geen diagnose die je naar aanleiding van een setje diagnostische criteria kunt vaststellen (een werkwijze die sowieso omstreden is). Maar als je het zelf niet weet, hoe kun je het dan voor jezelf vaststellen of uitsluiten?

Kun je wel achterhalen of je seksueel misbruikt bent?

Kan het eigenlijk wel? Kun je ooit met zekerheid zeggen of je seksueel misbruikt bent als je geen eigen herinneringen hebt. Doorgaans is er bij het seksueel misbruik slechts één andere persoon aanwezig en dat is de misbruiker. Dat is tegelijk de meest zekere bron van informatie. Als deze persoon toegeeft dat het is gebeurd, dan kan je er van op aan. Een enkele keer geeft een misbruiker het inderdaad toe. De kans daartoe is groter naarmate de kans op straf kleiner is. Als je zaak verjaard is bijvoorbeeld, kun je de mogelijke dader een brief sturen of een vraag stellen. Overigens veronderstelt dat wel dat je weet of een vermoeden hebt van wie de dader is. Daarnaast vraagt het enige tact om de vraag te stellen. Je wilt iemand ook niet vals beschuldigen.

Zijn er dan geen echte kenmerken?

Helaas kunnen alle symptomen van seksueel misbruik ook een andere oorsprong hebben. Maar wat je wél kunt zeggen is dat, naarmate je méér symptomen uit bijvoorbeeld de lijst van de zelftest op deze website hebt, het waarschijnlijker is dat je seksueel misbruikt bent. Geen garantie dus, met zekerheid vaststellen is het niet. Helaas moet ik Roos dus nee verkopen: je kunt het niet met zekerheid vaststellen.

Herinneringen activeren?

Een manier om toch te kijken of je het kunt achterhalen is proberen het geheugen te activeren. In het verleden is er nogal wat te doen geweest over ‘False Memory Syndrom’ waarbij therapeuten mensen onder hypnose nogal suggestieve vragen hebben gesteld, waardoor er mogelijkerwijs herinneringen zijn ontstaan. Een onderzoek dat daarna is gehouden, om vast te stellen of het mogelijk is om herinneringen te ‘planten’, heeft vastgesteld dat dat inderdaad kan. Voorzichtigheid is dus geboden.

Herinneringen ophalen aan je jeugd

Het kan helpen, overigens ook als je wél zeker weet dat je seksueel misbruikt bent, om gewone herinneringen aan je jeugd op te halen. Begin eens met terugdenken aan je kindertijd en neutrale vragen te (laten) stellen. Waar zat je bij het avondeten? Welke kleur was je slaapkamer? Wat was je favoriete eten? Wat deed je het liefst? Waar ging je naar toe op vakantie? Wie waren je vriendjes? Als je dit soort vragen stelt is het vaak verrassend hoe veel je nog weet van je kindertijd. De ene herinnering leidt tot de andere en voor je het weet krijg je een beeld van je jeugd en waar je toen mee bezig was.

Moeilijkere vragen stellen

Als je jeugdherinneringen geactiveerd zijn, kun je gaan vragen naar emotie. Waar was je bang van? Waar werd je boos om? Wanneer was je voor het eerst verliefd? Wat weet alleen je dagboek of je teddybeer? Wat je eigenlijk doet is geschiedschrijven en door dat te doen, krijg je een algemeen beeld. Opschrijven is een goed idee, want het kan leuk zijn om terug te lezen, maar het is vooral heel leerzaam.

Zoek andere bronnen van informatie

Zelfs als je voor je gevoel een heel erg eenzaam en geïsoleerd leven hebt geleid, zijn er altijd mensen die je hebben zien opgroeien. Je familie, buren, mensen op school: het zijn allemaal mogelijke bronnen van informatie. Het kan ook heel leerzaam zijn om de generatie vóór je te onderzoeken. Maar al te vaak is seksueel misbruik iets wat van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. Verder maakt een misbruiker zelden maar één slachtoffer. Als je zusjes of broertjes hebt, vraag hen er maar eens naar. Neefjes, nichtjes, ooms en tantes. Of zet eens op een rij hoe de familie in elkaar zit en of het goed gaat met mensen. Dit kan heel confronterend en verhelderend zijn.

Na het feiten verzamelen

Wanneer je op die manier je jeugd in kaart hebt gebracht, kijk dan eens naar onregelmatigheden. Zijn er tijden waar je niets over hebt opgeschreven? Personen die je niet spontaan naar boven hebt zien komen? Is er iets opvallend aan de manier waarop je de dingen geschreven hebt (bijvoorbeeld: in de verleden tijd of juist in de tegenwoordige tijd, in de ik-persoon of juist in de derde persoon enkelvoud, met afstand of juist heel erg van binnenuit, of is je handschrift ineens anders?) Met deze informatie krijg je steeds meer in beeld, waardoor je vermoeden sterker of juist zwakker kan worden.

Helen is hetzelfde, of je misbruikt bent of niet

Als je dit proces hebt gedaan (eventueel met een coach of therapeut) en je weet nog steeds niet of je seksueel misbruikt bent, dan heb ik nog maar één advies: Laat het los. Als je veel symptomen uit de zelftest hebt, zoek er dan gewoon hulp bij. Helen is hetzelfde ongeacht of je misbruikt bent. Als je angsten hebt, zul je die moeten overwinnen. Heb je seksuele of relationele problemen, pak ze aan. Heb je last van dwanghandelingen, spanningen of welke symptomen dan ook, zoek een goede therapeut die je daar doorheen kan loodsen en zorg dat je uit je overleving stapt en het echte leven weer kunt omarmen.

Heb jij ook een vraag over seksueel misbruik?

Je kunt je vraag stellen door het onderstaande contactformulier in te sturen. Je kunt, zoals Roos, anoniem blijven als je dat wilt. [contact-form][contact-field label=’Naam’ type=’name’ required=’1’/][contact-field label=’E-mail’ type=’email’ required=’1’/][contact-field label=’Reactie’ type=’textarea’ required=’1’/][/contact-form]