Hoort seksueel misbruik bij de GGZ thuis?

Dé GGZ bestaat niet

‘De GGZ’ is een verzamelnaam van psychiatrische klinieken, ambulant werkende teams en inmiddels allerlei kleine gespecialiseerde centra die zich op één bepaalde problematiek focussen. Of het nu ‘PTSS’ of ‘Angststoornis NAO’ of ‘Klinische depressie’ heet, één ding hebben al die centra met elkaar gemeen. Ze werken met een diagnose, want die is nodig voor de verzekering.

De GGZ en seksueel misbruik

In de opleiding tot psycholoog komt seksueel misbruik niet aan de orde. Natuurlijk zijn er psychologen die zich middels trainingen en bijscholingen de materie van seksueel misbruik eigen maken, maar vanzelfsprekend is dit niet. Seksueel misbruik is immers geen diagnose en we zien dan ook dat het vaak niet aan de orde komt in de begeleiding.

Seksueel misbruik hoort niet thuis in een klinische setting

Slachtoffers van seksueel misbruik horen, naar mijn idee, ook niet thuis in de klinische zorg. Het restrictieve beleid en de verregaande protocollering van behandeling in de klinische setting, is juist een contra-indicatie voor het verwerken van seksueel misbruik. Het gebrek aan regie houdt mensen eerder in de slachtofferrol, dan dat het ze daaruit helpt. De regie over je eigen leven terugkrijgen, daar waar je die al heel vroeg bent kwijtgeraakt, is één van de belangrijkste manieren om te helen.

Seksueel misbruik is levensbreed

Het pakketje klachten dat ‘hoort’ bij seksueel misbruik is breed. De klachten lopen door het hele spectrum van ‘stoornissen’ dat de GGZ kent, maar overlever zijn van seksueel misbruik is zeker geen stoornis. Mensen zijn meer dan een pakketje klachten en zeker als het om seksueel misbruik gaat, bestaat er een kenmerkende samenhang tussen al die klachten.

Begeleiding op maat

Slachtoffers van seksueel misbruik zijn veelal meer gebaat bij de hulp die zij zelf aansturen via vrij gevestigde therapeuten, begeleiders, coaches en ervaringsdeskundigen. Professionals die begeleiding op maat bieden en niet de diagnose en het protocol voorop zetten.

Voor gespecialiseerde hulpverlening na seksueel misbruik, klik hier

Ben je therapeut  en wil je meer weten over seksueel misbruik? Kijk bij het opleidingsaanbod op hulpverlening na seksueel misbruik.

5 gedachten over “Hoort seksueel misbruik bij de GGZ thuis?

  1. Hallo Ivonne,

    op de eerste plaats wel mijn complimenten voor je werk! Fijn dat er ergens een plek en mensen zijn die met dit trauma mensen kunnen bijstaan!

    Helaas ben ik het niet eens met wat je schrijft in dit artikel over dat seksueel misbruik niet binnen de GGZ hoort!
    Ik ben heel erg blij met mijn psycholoog die mij begeleid met mijn trauma seksueel misbruik binnnen werkt binnen de GGZ/ SGGZ!!!

    Ik zal je ook uitleggen waarom en hoop dat je het ook laat lezen aan andere lezers.
    – met mijn trauma wordt ik idd gediagnostiseerd, maar dat raakt me niet. Ik ben niet mijn diagnose! Net zo min dat ik mijn seksueelmisbruik trauma ben!
    – Een goede (klinisch) psycholoog is zich er terdege van bewust dat het het voor seksueel misbruikte mensen van groot belang is dat zij hun eigen autoriteit herwinnen! Het begint bij een vertrouwens relatie opbouwen, vandaaruit verder bouwen, breken en bouwen…..eigen verantwoording houden en nemen. kwetsbaar durven zijn, je lichaam weer voelen, je angsten verwerken en je eigen seksuaiteit weer als normaal te durven beleven!
    Hier is een psycholoog echt voor opgeleid …..er zijn mensen die aan automutilatie doen, zware depressieve stemmingen hebben etc.en ik weet uit ervaring dat dit niet alleen door hulpverleners buiten het GGZ cirquit te behandelen is….
    Als ervaringsdeskundige ben ik enorm op de koffie gekomen.
    – Grens overschrijding buiten de GGZ is mij herhaaldelijk overkomen. Vaak werken er mensen die zelf midden in hun proces zitten en kwetsbare seksueel misbruikte mensen “gebruiken” om zelf verder te komen en dus zelf [on)bewuste blokkades hebben waar door ze misbruikte mensen niet kunnnen helpen, eerder misleiden en soms ernstig beschadigen, hoe goed bedoeld ook! Het levert ellende op!
    Ik spreek uit ervaring….
    Ik kwam terecht bij een zeer narcistisch hulpverlener, die zelfstandig gevestigd was en functioneerde buiten de GGZ…..Dus het zgn. alternatieve cirquit!
    ik werd door deze therapeut seksueel misbruikt! Stap je voor stapje gebrainwasht, over grenzen heen, sessies 1op 1 ! Ik heb door hem mijn leven eigen autoriteit op gegeven. Het ergste wat een vrouw kan overkomen geen eigen autoriteit meer, geen beschikking over egen wil in seksueel contact, compleet ondergeschikt aan gedachten en ideeën en handelingen van…….!
    Helaas was ik te laat voor vervolging…..de verjarings termijn die ongelofelijk maar waar, bestaat voor seksueel misbruik,was overschreden!
    Ik kon niet eerder…ik moest alles verwerken door een hel!!!! Maar wel o.b.v. een vreselijk goede GGZ psycholoog!

    Ik raad alle mensen die misbruikt zijn aan, ga opzoek naar hulp maar wees niet bang voor een diagnose, het is louter nodig om je ergens te kunnen plaatsen een behandeling te beginnen en vergoeding te krijgen van een zorgverzekeraar!
    GGZ wordt vergoed vanuit basisverzekering en de hulpverleners buiten de GGZ moeten aangesloten zijn bij allerlei verenigingen en BIG geregistreerd zijn om voor vergoeding in aanmerking te komen, jij betaalt via aanvullende verzekering!

    Ga ook opzoek naar hulp binnen de GGZ, je bent je diagnose niet net zo min dat je je seksueelmisbruik niet bent!!! Er zitten prima psychologen die je een heel eind opweg kunnen helpen.
    Het gaat over herwinnen van vertrouwen…..dat geeft je kracht om verder te gaan!

    Sorry Ivonne, ik moest dit als ervaringsdeskundige echt kwijt!

    Mia.

    • Hoi Mia,

      Wat naar voor je dat je door een hulpverlener misbruikt bent. En fijn voor je dat je een goede therapeut hebt gevonden, die binnen de GGZ werkt, helaas hoor ik ook veel andere geluiden. Dat iemand BIG geregistreerd is zegt helaas niets over zijn of haar kennis wat betreft seksueel misbruik, aangezien seksueel misbruik in de basisopleiding niet aan de orde komt (alleen bij psychopathologie is er een stukje over daders van seksueel misbruik). Het zegt ook bitter weinig over zijn/haar betrouwbaarheid ten aanzien van het al dan niet seksueel misbruiken van klanten: in een anoniem onderzoek geeft maar liefst 1 op de 7 therapeuten aan dat ze wel eens seks met een cliënt hebben gehad. Schrikbarend vind ik dat.

      Ik ken hele goede therapeuten die juist uit het systeem gestapt zijn omdat ze zich niet in de Diagnose-Behandel-Combinatie en protocollen-cultuur kunnen vinden. Anderen die de diagnose ‘alleen voor de vergoedingen’ stellen en vervolgens zich niets aantrekken van het voorgeschreven protocol.
      Zelf denk ik dat een diagnose wel degelijk kwaad kan, niet alleen voor je zelfbeeld, maar ook als je je daardoor niet laat beïnvloeden: maatschappelijk gezien draagt een diagnose wel degelijk een stigma met zich mee.

      Daarbij komt dat elk mens anders is en ook iets anders nodig heeft. Voor de één is gesprekstherapie een goede werkvorm, de ander heeft meer baat bij lichaamswerk en een derde moet zich creatief kunnen uitdrukken om te kunnen verwerken. Dat niet alleen: vaak zijn meerdere werkvormen en therapeuten nodig voor verschillende fases van het heelwordingsproces. Hulpverlening op zijn best is passend. Passend bij wie jij bent. Passend bij de fase van verwerking waar jij in zit.

      De verjaringstermijn voor ernstig seksueel misbruik is overigens niet meer van toepassing. Na de wetswijziging in april 2013 verjaart ernstig seksueel misbruik door volwassenen niet meer. Feiten die op dat moment nog niet verjaard waren vallen ook onder deze nieuwe wetgeving. Voorheen was de verjaringstermijn 12 jaar, dus een snelle rekensom, als je na 2001 een ernstig vergrijp hebt meegemaakt verjaart dat niet. Voor kindermisbruik begon de verjaringstermijn onder de oude regelgeving vanaf dat het kind volwassen werd (18 jaar). Als je in je jeugd dus ernstig seksueel misbruik hebt meegemaakt en je was in april 2001 nog geen 18, dan verjaart het niet (tenzij er sprake was van een minderjarige dader ten tijde van het vergrijp).

      Het spijt me om te horen dat je slechte ervaringen hebt opgedaan met therapeuten buiten de GGZ om. Ik denk dat het wel belangrijk is dat je niet alle alternatieve therapeuten en ervaringsdeskundige hulpverleners over één kam scheert. De symptomen die je noemt, van ernstige depressie tot automutilatie, zowel als stemmingswisselingen, angsten, problemen rondom grenzen en eigenlijk alle langetermijneffecten van seksueel misbruik zijn wel degelijk goed te behandelen in het alternatieve circuit. Ik denk dat het belangrijkste is om mensen te zoeken met ervaring met de problematiek van seksueel misbruik, of je die nou binnen of buiten de GGZ zoekt.

      In mijn boek ‘Hulpverlening na seksueel misbruik. Wegwijzer in Traumaland’ geef ik tips over waar je op moet letten bij het uitzoeken van een therapie/therapeut.

      Warme groet,
      Ivonne

  2. hallo Ivonne,

    bedankt voor je antwoord.

    Nee, ook ik heb heel wat heen en weer gehopt tussen verschillende alternatieve therapeuten en overal wat geleerd. Ik scheer ze niet over een kam hoor!

    Over wat je schrijft over op verschillende momenten andere aanpak nodig hebben herken ik me goed. Op dit moment is dit toch een tijd binnen de GGZ met een steengoede therapeut.
    Het zou idd fijn zijn dat ook binnen de GGZ meer disciplines mogelijk zijn, die dan vergoed worden, waaronder de creatieve therapie en lichaamsgerichte therapie.

    Wat ik belangrijk vind is dat we elkaar niet buitensluiten, maar gebruik durven maken van elkaars kwaliteiten! Dit komt ten goede van de cliënt.
    Wanneer we ons in onze vakgebieden isoleren en blijven distantiëren blijft er een tunnelvisie, waardoor de kennis en kwaliteiten binnen de GGZ en de alternatievere hulpverlening niet aanvullend kunnen van elkaar kunnen worden.

    Vandaar mijn eerste reactie!

    Groeten,
    Mia.

    • Hoi Mia,

      Helemaal met je eens, de nuance blijft erg belangrijk.

      Ik denk eigenlijk, zoals ik ook schrijf, dat ‘de GGZ’ als zodanig niet (meer) bestaat. Er zijn ook binnen de GGZ goede en slechte therapeuten. Er lijkt vanuit ‘regulier’ echter weinig bereidheid om zich daadwerkelijk te verbinden met ‘alternatief’, doorverwijzingen naar de gespecialiseerde zorg voor mensen met seksueel misbruik ervaringen komen schrijnend weinig voor, terwijl klanten die zelf de regie pakken juist vaak beter geholpen zijn in het ‘alternatieve’. Omdat het beter bij hen past, omdat ze zoeken naar iets wat de GGZ niet te bieden heeft, of omdat ze juist binnen de GGZ misbruikt zijn. Er is vaak meer nodig dan wat er vanuit een klinische setting geboden kan worden.

      Wat helaas voorkomt is dat mensen ‘uitbehandeld’ zijn binnen de GGZ, nog lang niet klaar met hun proces, maar geen handreikingen krijgen in de geest van ‘kijk eens in het alternatieve circuit’ of, beter nog, gericht advies krijgen over wat het alternatieve circuit aan mogelijkheden biedt die bij deze klant passen.

      Kortom, op het stukje ‘verbinden’ valt er nog veel winst te behalen.

      warme groet,
      Ivonne

  3. Belangrijk onderdeel lijkt mij: hoort de behandeling van seksueel misbruik vergoed te worden? In mijn ogen 100% ja. Maar helaas heb ik zelf de ervaring dat dit binnen de GGZ nauwelijks behandeld wordt en, indien je de diagnose PTSS hebt, alleen die diagnose behandelt wordt en niet alle gevolgen die het misbruik voor jou heeft.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.