Jeetje, ik schrik als ik mijn laatst geschreven blog lees. Heb ik dat geschreven? Ben ik dat zelf? Helaas… dit ben ik, dit zijn mijn gevoelens, het is mijn waarheid. Ik word weer op de feiten gedrukt en het maakt mij verdrietig. Mijn verhaal komt recht uit mijn hart…
Voor mij geen vakantie
Mensen in mijn omgeving zijn nu druk bezig met het regelen van de zomervakantie. Ze zijn vrolijk en hebben er zin in. Ik hoor niet bij hen, want ik ben niet vrolijk. Ik heb geen plannen voor de zomervakantie. Mijn vermoeidheid heeft de overhand.
Geen nieuwe beelden alsjeblieft
Mijn therapeute Diane laat mij gelukkig niet in de steek, zij kan mij weer energie instralen. Zonder het mij te vragen raakt ze mij deze keer aan. Ik vertrouw haar inmiddels en het maakt mij nu niks meer uit. Ik ben zo moe dat ik alles prima vind nu. Met haar handen maakt ze een soort van “cocon” om mij heen. Het is een bescherming voor mijn ziel. Mijn ziel die verwond is en die niet meer gekwetst mag worden. Ik voel de energie weer door mij heen stromen. Dit keer nodigen we geen nieuwe beelden uit. Voorlopig heb ik al genoeg gezien.
Stem van mijn vader
Midden in de nacht schrik ik wakker. Iemand praat tegen mij. Het is mijn vader. Mijn vader, die al overleden is, praat tegen mij! Hij is boos op mij. Ik hoor zijn stem:
“Je hebt ons geheim verteld. Je bent een verrader. Niemand zal jou geloven. Iedereen zal je in de steek laten. In alles zul je alleen staan. Het is allemaal jouw schuld”
Ik ben bang en krimp ineen onder de dekens. Ik voel me eenzaam. Het geheim mag ik aan niemand vertellen. De nacht duurt een eeuwigheid. Ik pak mijn laptop en schrijf alles van mij af… Schrijven is mijn reddingsboei, ik klamp me er aan vast!
Trillen van angst
De volgende dag voel ik mij onrustig. Ik voel dat er weer iets gaat gebeuren, ik voel het in mijn lijf. Misschien komt het door mijn vermoeidheid, misschien is het mijn angst… Mijn lichaam begint heftig te trillen, als een aardbeving in mijn lijf. Ik huil en ik weet niet wat ik moet doen. Ik voel mij schuldig.
“Waarom praat hij tegen mij? Waarom kwelt hij mij nog steeds? Ben ik nog niet genoeg gestraft? Heb ik hem zoveel verdriet gedaan en teleurgesteld? ”
Mijn angst is groot, want het trillen wil maar niet stoppen. Ik waag het om Diane om hulp te vragen. Ik vertel haar waarom ik haar nodig heb. Op haar advies haal ik rustgevende druppels bij de reformwinkel.
Even weg van alles
Ik heb een paar dagen vrij en we gaan er met z’n tweeën tussenuit. Heerlijk rust, niks hoeven te doen. Lekker wandelen en proberen te genieten van alles om mij heen. Alle ellende even kunnen vergeten… Op vakantie in de hoop dat ik vrolijk kan zijn en niet steeds aan het misbruik hoef te denken. Ik verheug mij erop…
Ik krijg geen rust
De rust blijkt van korte duur. Mijn vader reist met ons mee. Ik krijg zijn stem niet uit mijn hoofd. Hij praat steeds tegen mij en dat maakt mij bang. Ik neem de druppels om rustig te blijven. Ik probeer gezellig te zijn, maar het kost mij bakken energie. De vakantie waar ik mij op heb verheugd, valt in duigen. Er reisde er één teveel mee. Ik wil graag naar huis…
Thuiskomen
Terug in mijn vertrouwde omgeving ga ik wandelen, alleen in het bos. Daar voel ik mij veilig. Ik schrijf, slaap nauwelijks en heb weinig energie. Mijn lichaam doet pijn, ik ben verdrietig en ik voel me eenzaam. Overdag ga ik naar mijn werk, oververmoeid, maar stoppen en me ziek melden komt niet in me op. Ik volg het tempo van alles niet meer…
Te veel bagage
Ik heb teveel bagage. Mijn vader reist met me mee en dat weegt te zwaar om verder te kunnen reizen. Ik wil hem niet meenemen op mijn reis. Zijn aanwezigheid voelt als een steen in mijn maag. Ik moet dit oplossen voor ik door kan gaan, op reis naar heling. Dit deel van mijn bagage moet ik zien kwijt te raken. Ik maak een afspraak voor een volgend consult…
Lieve Ilse, tjee zeg ….heftig…
Ook ik heb met hulp van de alternatieve hulpverlening (Paranormaal), genezing gevonden van seksueel misbruik op zeer jonge leeftijd..In de reguliere gezondheidszorg kon geen psychiater/ psycholoog mij helpen. Niemand wist waarom ik was zoals ik was. GODDANK vond ik dus hulp bij een zogenaamde paranormaal genezer. Ik ben intussen 61.Nog steeds komen er dingetjes na voren. De heel heftige therapietijd is voorbij. Ik heb mijzelf weer teruggevonden. Kan weer een menswaardig bestaan leven zonder AL die angsten die mijn leven beheerste. Zielsblij mee.Heb er (ook) een boek/ autobiografie over geschreven “Mama het was geen droom” Van Agnes pseudoniem),wat uiteindelijk mijzelf erkenning en genezing bracht. Dat heeft mij zeer geholpen.
Wens je ALLE sterkte, ga door jij komt er ook wel. Kus en een warme knuffel voor jou.
Groetjes José
Wat een eng verhaal is dat. Ik denk dat je met je vader nooit uit had kunnen praten. Dat de stem van je vader in je hoofd komt, het klinkt gek, dat creëer jezelf. Ik had ook stemmen in mijn hoofd gehad. Maar dat werd door medicijnen verholpen. Ik slik seroquel. Wat je ook kan doen is hem een brief schrijven. Vertel hoe je je voelt en wat jou vader jou heeft aangedaan. Mijn vader heeft mij ook seksueel misbruikt maar na een gesprek met hem kon ik hem vergeven. De stem van je vader in je hoofd komt vanuit je hersenen zelf waardoor je angstig word. Je hoort dan letter de stem van je vader. Ik heb ook weleens een stem van me vader gehoord maar die riep alleen mijn naam. Het is niet niks wat je meemaakt. Lieve Ilse. Ik weet niet of je geloof hebt. Ik geloof in de Here Jezus. In de bijbel heeft hij alle boze stemmen uit de hoofden van mensen weg gejaagd. Ik zal voor je bidden dat je hoofd stil word. Als je behoefte hebt om met mij te praten, kan dat gerust.