Je wereld vergaat
Je zou denken dat je wereld vergaat als je seksueel wordt misbruikt. Dat niets meer hetzelfde is en dat de grond onder je voeten wordt weggeslagen. Je zou denken dat angst alles is wat nog bestaat. Dat er van blijdschap niets meer overblijft, als het wordt meegezogen in een kolk van verdriet. Je zou denken dat een alles verslindend geheim daadwerkelijk alles zou verslinden.
Je wereld vergaat … en alles gaat gewoon door
Ik ben 14 als ik seksueel misbruikt word, maar niets van dat alles gebeurd. Ik ga nog steeds naar school, heb hobby’s en spreek met vriendinnen af. Mijn dader blijft gewoon mijn zus. Alles ziet er nog precies hetzelfde uit, alsof er nooit iets is gebeurd. Er is niets veranderd, maar tegelijkertijd is niets nog hetzelfde. Ik ga door, terwijl ik langzaam verdrink in leugens en illusies.
Ik leef niet meer
Mijn leven ziet er nog precies hetzelfde het uit, maar ik leef het niet meer. Fysiek ben ik aanwezig, mentaal gaat alles langs me heen. Ik leef in een waas, waarvan ik zelf niet eens weet dat hij bestaat. Binnenin me woekert een geheim dat langzaam alles opslokt. Er is geen ruimte om te voelen wat het met me doet. Het misbruik verdwijnt naar de achtergrond en het is alsof er nooit iets is gebeurd. Ondertussen stapelen trauma’s zich op en zijn mijn grenzen verdwenen.
Heelt de tijd alle wonden?
Je zou denken dat de tijd langzaam alle wonden heelt. Dat wanhoop na verloop van tijd plaats maakt voor hoop en dat alle afdrukken van het verleden verdwijnen. Je zou denken dat angst zijn intensiteit verliest en verdriet steeds minder van zich laat horen. Dat gebeurtenissen als herinneringen uit een fotoboek worden, die je alweer bent vergeten als je de bladzijde omslaat. Je zou denken dat alles weer normaal wordt.
Tijd alleen heelt niets
Ik zou willen zeggen dat het klopt en dat tijd alles heelt wat ooit kapot was, zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Dat je wereld vergaat, maar dat de tijd je wereld herstelt. Maar tijd is niet het wondermiddel dat het lijkt. Wonden die nooit zijn schoongemaakt verergeren met de tijd. Ze gaan ontsteken en etteren. Hoe harder je ze negeert, hoe pijnlijker ze worden. Tijd wordt pas effectief als je het combineert met aandacht. Aandacht voor wat er is en voor wat er was.
Jessica
Jessica’s eigen blog staat hier: Uit het donker
