Wat het meeste pijn doet

Martin Luther King zei: ‘In the end, what hurts the most is the silence of our friends’. Wat het meeste pijn doet, ook bij seksueel misbruik, is dat er altijd omstanders zijn die ‘iets’ hebben gezien, ‘iets’ hebben gemerkt maar die niets hebben gedaan. Hoe komt dat toch? Dat we met zijn allen zo onmachtig lijken, als het gaat om seksueel misbruik?

Je denkt niet aan je buurmeisje

Je hoort 1 op de 3. Dan denk je niet meteen aan je buurmeisje. Je denkt niet meteen aan je eigen kind. Je denkt aan ‘die arme zielige kindertjes’ die het betreft. Je denkt niet aan die opstandige puber die de buurt onveilig maakt met zijn of haar scooter. Je kijkt eens rond op het schoolplein en je kunt je er geen voorstelling bij maken.

• Zou het dat jongetje bij die boom daar zijn?
• Of dat meisje dat in haar eentje op de schommel zit?
• Of toch het populairste meisje uit de klas met dat nét te korte rokje?

Je weet als ouder toch echt niet waar je op moet letten?

Je denkt dat je iets waarneemt

Je intuïtie speelt op en je hebt een onderbuikgevoel. Je denkt dat je iets waarneemt dat op seksueel misbruik zou kunnen duiden. Toch doe je nog steeds niets. Wat als je het mis hebt? Wat zijn de consequenties? Mag je je wel bemoeien met andermans kind? Kun je het wel geloven over je eigen kind? Het doet pijn om dat te denken en het liefst wil je vluchten in onwetendheid. Maar wat als je het bij het rechte eind hebt? Wat als het werkelijk mis is?

De gevolgen van jezelf (niet) serieus nemen

Als jij signalen opvangt en je neemt ze niet serieus, je redeneert ze weg en onderneemt geen enkele actie dan weten we inmiddels wat de resultaten zijn. Volwassenen die als kind seksueel misbruikt zijn en geen hulp hebben gekregen, hebben vaak op latere leeftijd grote problemen. De pijn van het zwijgen van omstanders is groot. Wanneer je jezelf serieus neemt is de volgende vraag: ‘Wat kan ik doen?’

Je kan het niet alleen

Je kunt in zo’n geval maar beter niet alleen komen te staan. Je hebt anderen nodig om je waarneming te verifiëren, om jou te ondersteunen, om een plan te helpen bedenken over hoe je verder gaat. Je hebt kennis nodig over seksueel misbruik, over de signalen én de gevolgen op korte en lange termijn. Het is dus nodig dat je je zorgen gaat delen.

Hulp is nooit ver weg

Voor hulp kan je kijken in je directe omgeving. Wie staan er om jou heen die je kunnen bijstaan. Bij wie voel jij je veilig? Je kunt ook boeken lezen over seksueel misbruik, mijn boek ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij’ is een goed startpunt, maar er zijn nog meer mogelijkheden.

Een glimlach, een arm om de schouder, een vriendelijk woord

Onderschat nooit het belang en de impact die een glimlach, een arm om de schouder of alleen maar een vriendelijk woord kan hebben. Ik ben in mijn jeugd helaas weinig mensen tegengekomen die dit bij mij hebben gedaan. De meeste mensen konden niet door mijn stuurse puberhouding heen kijken. Veel verder dan een tante, waar ik een maand mocht logeren, kom ik niet. Best confronterend als ik er over nadenk.

Deel op Facebook

Tweet