Eigen pijn eerst
Ik sta boven mijn pijn
Om jouw pijn te verdragen
Ik sta boven mijn pijn
En hoor je steeds meer klagen
Ik sta boven mijn pijn
Totdat het begint te dagen
Veilig in het grote niets
Komen toch de grote vragen
Als ik mijn eigen pijn niet voel
Wat voel ik dan nog wel?
Als ik mezelf niet meer kan voelen
Wie voel jij dan nog wel?
Het ijs is dun
Ik begin te zakken
Spartel, hap naar adem
De bodem komt omhoog
Daar in de diepte
Kom ik mezelf weer tegen
En vind ik jou
Met uitgestoken hand
Saskia Hamerlinck
Het winnende gedicht komt in het boek ‘Partners in beeld’
