Van deze documentairemaker kreeg ik het verzoek om een oproep te plaatsen voor lotgenoten die hun verhaal op de televisie willen delen. Het gaat om jonge mensen (tot 40 jaar) die hun helingsproces al grotendeels gedaan hebben.
Beste lezer,
Bij deze een misschien wat gevoelige maar wel belangrijke vraag. Wij, Productiehuis Zodiak Nederland, zijn op het moment in voorbereiding op een documentaireserie over seksueel misbruik.
In een vierdelige serie willen we iedere keer met iemand die slachtoffer is van seksueel misbruik een reis naar het verleden afleggen. Iedere reis kan per persoon verschillend zijn. Sommige mensen zullen op zoek zijn naar antwoorden, inzichten en/of erkenning en anderen zullen misschien een andere wens hebben. Het doel hiervan is om het onderwerp meer uit de taboesfeer te kunnen halen en de complexiteit van (herstellen van) seksueel misbruik bespreekbaar te maken.
We zijn op zoek naar mensen tot ongeveer 40 jaar oud (we hebben te maken met een jonge doelgroep) die slachtoffer zijn geweest van seksueel misbruik en hun verhaal vrijblijvend willen vertellen. Zou jij ons willen helpen door je verhaal te delen? Uiteraard ben je tot niets verplicht wanneer je contact op neemt.
Je kan me een e-mail sturen op onderstaand adres waarna we een afspraak kunnen maken om telefonisch contact te hebben. Je mag me ook direct bellen op 035-677 73 95. Dit kan natuurlijk ook als je eerst nog wat meer informatie wil hebben.
Met hartelijke groet,
Walther van den Berg
Walther.vandenberg@
Ik ga me eigen geen prijs geven voor een documentaire. Dan weet iedereen dat ik seksueel misbruikt ben. Dat is lek als een mandje. Ik ben vroeger ook hiermee ontzettend veel gepest omdat enkele vriendjes die ik gehad heb het door gingen vertellen. Nog steeds ben ik er bang voor dat diverse mannen/vrouwen het doorvertellen dat ik seksueel misbruikt ben. Mijn lichaam is gewoon in kreukels en ik heb hekel aan die rot lichaam waarin geknoeid is. Bovendien ben ik in behandeling bij sta op zorg om eraan te werken, dat ik me eigen niet meer snijd of bijt. Ik voel me gewoon minderwaardig. Ik zit ook in de overgang en dat speelt ook een rol. Moe en depressief ben ik. Afgedankt voor de buitenwereld. Dan word er gezegd dat ik positiever moet denken. Ik speel geen poppenkast en blijf gewoon me zelf. Als ik positief denkt dan gaat het meeste keren om de momenten met wie ik deel, zoals samen met mijn man. Ik ben al een keer op de teevee geweest voor me boeken en werd gewoon belachelijk gemaakt door een journalist en de mensen op me werk begonnen met roddelen en pesten. Levensmoe ben ik niet. Want er zijn ook dierbare mensen die ook zich zorgen maken over mij. Ook door mijn Borderline kan ik ook de andere kant hebben wat een lichtpuntje kan geven, zoals humor bijv.
Dank voor dit delen, anoniem.
Heel veel sterkte,
vriendelijke groet,
Gonnie