Pedofielenclub ‘Martijn’ bij de wet verboden
De pedofielen club ‘Martijn’ bestaat niet meer. Opgeheven en ontbonden op last van de Hoge Raad. Iedereen heeft een mening.
- Mensen die strategisch denken, vinden het een vergissing. ‘Je kunt pedofielen beter in het zicht houden,’ zeggen zij.
- Mensen die denken in termen van ‘het recht van vereniging’ en ‘vrijheid van meningsuiting’ vinden het een gerechtelijke dwaling. Het bij de wet verbieden is volgens hen een te grote maatregel.
- Ouders slaken collectief een zucht van verlichting. Volgens hen zijn hun kinderen nu een stukje veiliger.
Wordt het door dit verbod veiliger voor kinderen?
Tegenstanders van het verbod beweren dat, door het verbod, seksueel misbruik juist méér zal gaan voorkomen. Dat het beter is als ‘Martijn’ bestaat omdat je pedofielen dan in het zicht hebt. Deze redenering gaat mank op twee punten.
- Ten eerste zijn de leden van Martijn slechts een heel klein percentage van de pedo’s in Nederland. De meeste pedo’s doen het stiekem met kinderen op een manier die het daglicht niet kan verdragen.
- De tweede is ingewikkelder. Het idee er achter is dat lidmaatschap van ‘Martijn’ remmend zou werken op het daadwerkelijk plegen van seksueel misbruik. Dit blijkt niet het geval te zijn.
Integendeel, de uiteindelijke reden waarom de club verboden werd, is dat er tips uitgewisseld werden om ongemerkt seksueel misbruik te kunnen plegen.
Wordt het door het verbod veiliger voor kinderen? Zeker. Maar om kinderen meer veiligheid te kunnen bieden, is veel meer nodig dan het verbod van een pedofielenclub. Verreweg het meeste seksueel misbruik wordt namelijke helemaal niet gepleegd door pedofielen.
Leidt dit verbod tot meer seksueel misbruik?
Hoogleraar Jan Hendrix in RTL nieuws beweert van wel:
“Bij een aantal mensen (lees: pedofielen) leidt het verbod tot onvrede. De angst voor een heksenjacht, massademonstraties en de onrust die dit voor pedofielen met zich meebrengt, kunnen een basis zijn voor nieuw seksueel misbruik.”
Deze meneer heeft er voor geleerd zou je zeggen, maar toch heb ik moeite met zijn stelling. De basis voor (nieuw) seksueel misbruik is, volgens mij, toch echt meer gelegen in het feit dat pedofielen en pedoseksuelen kinderen als lustobjecten zien. De angst voor afkeuring en vervolging, wordt doorgaans eerder gezien als een remmende, preventieve factor. Daarop is ons strafrecht deels gebaseerd.
Het gevaar van geloven in eenvoudige oplossingen
Er is geen eenvoudige oplossing voor seksueel misbruik, anders hadden we die al lang gevonden. De beste oplossing is volgens mij een veelheid van maatregelen. Educatie, preventie, aandacht in de media, hulpverlening en kritisch kijken naar alle factoren die bijdragen aan de (on)veiligheid van kinderen.
Een aantal suggesties die kunnen helpen seksueel misbruik te voorkomen
Er zijn een aantal dingen die we kunnen doen die seksueel misbruik drastisch kunnen verminderen. Die we nú kunnen doen, waar geen wetswijzigingen voor nodig zijn. Waar we het rechtssysteem niet voor hoeven te veranderen.
- Betere voorlichting over seksueel misbruik voor ouders, onderwijzend personeel en hulpverlening
- Betere signalering en een goede follow-up, voorbij de meldcode.
- De nieuwe generatie mannen (98% van het misbruik wordt gepleegd door mannen) opvoeden met respect voor de grenzen van vrouwen en kinderen, zodat zij geen pleger worden.
- Praten in de media over seksueel misbruik. Over de werkelijkheid van seksueel misbruik, niet slechts de grote zaken maar juist ook incest en het ‘huis, tuin en keuken’ misbruik.
- Praten over de lange termijn effecten van seksueel misbruik. Het mag duidelijk worden dat het geen uitzondering is dat mensen van in de 60 of 70 nog steeds worstelen met de lange termijn effecten van het seksueel misbruik uit hun vroege jeugd.
Er wordt in Nederland al heel hard gewerkt aan een aantal van deze dingen. Ken jij voorbeelden? Projecten die het verschil maken? Heb je ideeën over hoe het beter kan? Laat van je horen!
