Misbruikt door mijn vader
Ik ben jarenlang seksueel misbruikt door mijn vader. Hij randde me aan, deed grensoverschrijdende uitspraken en zette mij aan tot, in zijn ogen, onschuldige ‘spelletjes’. Het is erg jong begonnen, wanneer precies durf ik niet te zeggen, maar in elk geval voor mijn tiende.
Wat bezielde mijn vader?
Waarom mijn vader het heeft gedaan? Ik denk puur onvermogen. In mijn beleving is hij een ongediagnosticeerde autist. Daarvan ben ik me pas veel later bewust geworden, want thuis werd mijn vaders gedrag volstrekt getolereerd, een psycholoog of psychiater kwam er niet aan te pas.
Wat deed mijn moeder?
Mijn vaders gedrag werd niet of nauwelijks uitgelegd door mijn moeder. Ondertussen bleef hij bij mijn ‘opvoeding’ betrokken, zij het dat mijn moeder hem wel subtiel buitensloot. Mijn moeder is zelfs ooggetuige geweest van mijn vaders onzedelijke gedrag en heeft er indertijd niets aan gedaan.
Wat bezielde mijn moeder?
Vermoedelijk was ze bang voor de consequenties als ze er iets aan zou doen, aan het feit dat ik werd misbruikt door mijn vader. Met mijn vaders en moeders kant van de familie was er een emotioneel afstandelijke relatie. Ik denk dat mijn moeder bang was voor een vechtscheiding (of erger) en financiële problemen. Mijn ouders hadden een bar slechte relatie, waren overduidelijk alleen voor mij nog bij elkaar.
Hoe ging het op school?
Op school draaide ik mee als een gemiddelde leerling, maar ik was erg kwetsbaar. In mijn slaapkamer bekraste en besneed ik mezelf met een zakmesje en ik kreeg allerlei obsessies met eten, drinken en mijn lichaam. In de bovenbouw ben ik hevig gepest en werd ik naar diverse cursussen gestuurd om aan mijn gedrag te werken. Niemand vroeg ernaar en ik vertelde niemand dat ik werd misbruikt door mijn vader. Toen mijn hormonale ontwikkeling op gang kwam, ontwikkelde ik verslavingsproblemen.
Verzet tegen mijn vader
Aan het begin van mijn puberteit groeide mijn verzet tegen mijn vader zo hevig, dat een scheiding onvermijdelijk werd. Maar plotseling werd alles anders: mijn moeder kreeg de diagnose alvleesklierkanker. Opeens draaide alles in het gezin om mijn moeders gezondheid en ging ik nóg meer in de overlevingsmodus. Haar ziekteperiode was ongelooflijk verdrietig, ze had een agressieve vorm van kanker en mijn vaders gedrag werd alleen maar heftiger. Uiteindelijk is ze in 2012 overleden. Ik was toen 17.
Een nieuwe poging
Nadat ik in 2013 mijn eindexamen havo had gehaald ben ik muziek gaan studeren. Eerst op het hbo, inmiddels aan de universiteit. Na mijn eerste jaar aan de universiteit deed mijn vader – na een ‘droge periode’ – in de zomervakantie een nieuwe poging mij te betasten. Toen werd het gelijk duidelijk voor me: dit was het moment om vrienden en familie te vertellen dat ik werd misbruikt door mijn vader en aan mijn herstel te werken.
Onthulling
Dat was een weg vol hobbels en kuilen, ik ben ‘vrienden’ verloren en heb regelmatig spanningen met familieleden gehad. Gelukkig reageerden de meesten begripvol, steunden ze me en zijn zij vandaag de dag nog altijd een belangrijk ankerpunt voor mij. Zo ongeveer vanaf mijn moeders overlijden heb ik veel therapeuten gezien. Veel hielp het niet, want ik had nog contact met mijn vader en hield het ‘plaatje’ in stand. Dat was op een gegeven moment niet meer te doen.
Een breekpunt
Ik heb geestelijk zo diep gezeten, dat gun je je ergste vijand niet. Gelukkig kwam ik begin 2018 in aanraking met het psychiatrisch team van het Vincent van Gogh in Venlo. Zij hebben een speciaal diepgaand onderzoek op mij losgelaten. Daaruit bleek dat ik een complex posttraumatisch stressyndroom had, met veel aanverwante klachten, maar ook ADHD (hier waren eerder al vermoedens van, maar dit is vroeger verwaarloosd). Ik kreeg een bont pakketje medicijnen voorgeschreven, heb intensief traumatherapie (EMDR met schematherapie) gevolgd, en ben nu nog in een traject bij de haptonoom. Het herstel loopt voorspoedig, ik leid een rijk leven.
Hoe het nu is
Wel heb ik het elke dag zwaar met de noodgedwongen, zelfverkozen afstand tussen mij en mijn familie. De belangrijkste reden is dat mijn oude grootmoeder (moeder van mijn vader) nog leeft en geestelijk gezond is. Zo lang zij nog gezond is, wil ik geen bommen in mijn familie droppen. Ik vrees de gevolgen en dat zou me erg veel verdriet geven. Mijn vader spreek ik op dit moment sporadisch; ik had eerst het contact met hem verbroken. Over ons verleden hebben we het niet, en dat is goed.
Grote uitdagingen wachten nog …
De grootste uitdaging die ik nu tegenkom is dat ik emotioneel weer toegankelijk wil worden. Ook al ben ik 24: diep in mij leeft nog altijd het kleine jongetje dat nooit gezien en gehoord is en nog altijd veel onverwerkt verdriet heeft. Als overlever van seksueel misbruik vind ik de wereld soms behoorlijk eng en ik ben erg vaak moe. Ik weet nog niet eens wie ik eigenlijk écht ben. De wereld van seks en intimiteit is voor mij een besmeurde; graag wil ik het op termijn kunnen omarmen als iets wat geen spanning en pijn hoeft te geven.
En zo ligt er nog wel een mooi boodschappenlijstje aan uitdagingen klaar.
Meer verhalen van mannen:
Lees bijvoorbeeld ook de verhalen van:
Zoek je hulp voor wat jou is aangedaan? Kijk dan eens op:
Hulpverlening na seksueel misbruik
Dat is heel erg en helaas komt het heel vaak voor. Je zou eens een familie opstelling kunnen doen. De spirituele weg, heling van de ziel kan je inzicht geven en mentaal sterk maken. Mensen denken dat mediums zweverig zijn maar dat zijn ze juist niet. Ze zijn zelf door een trauma gegaan en hebben dat op deze manier verwerkt. Zoek gewoon op internet met familie opstelling en een plaatsnaam dichtbij. De boeken van Bert Hellinger zullen uitleggen hoe het werkt. Er is een Hellinger instituut in Groningen daar zou je ook info kunnen vragen. Het is wel moeilijk een goede te vinden. Ga op je gevoel af. Als het niet helemaal goed voelt ga je de volgende keer naar een ander. Doe wat verschillende dingen om over alles meer duidelijkheid te krijgen. Ik wens je veel sterkte
Ik was ook door mijn vader seksueel misbruikt. Na jaren hem weer te zien, heb ik hem vergeven. Maar ik had wel trauma, s moeten verwerken. Ik schrijf dagboeken van dag in dag uit stappen ondernemen door iets positiefs van te maken in je leven. Ook mijn geloof geeft ook troost. Vroeger was het een taboe om over incest te praten. Tegenwoordig mogen slachtoffers gewoon opkomen voor hun eigen belangen. Nee is nee. De daders, familieleden of niet, horen met hun poten af te blijven van kinderen.
Je bent niet de enigste die dit overkomen is. In mijn puberteit werd ik ook misbruikt door mijn vader. Ik ben in de middelbare leeftijd en ik help ook jongeren met het verwerken van incest verleden. Je moeder was de grootste fout geweest. Zij had jou moeten beschermen. Ik ben zelf moeder van 2 volwassen zoons. Van mijn kinderen blijven de daders af met hun gore poten. Had je ooit aangifte gedaan bij de politie? Ik wel toen ik 17 werd. De agenten geloofde me vader wat later gevolgen had in me leven. Maar door therapieen ben ik sterk geworden. Dagboeken schrijven met gecombineerd stukken erin zoals een gedicht, een tekening, knipsels. Foto, s van je dagelijks leven kunnen je op weg helpen om iets positiefs te creëeren in je leven. En als je alles na leest weet je ook dat je een kostbaar mens bent. Het is nimmer jou schuld wat je vader gedaan heeft. Je was nog een kind. Maar ik heb respect dat je openlijk van je af schrijft. Ik vind je heel dapper. En schaam je vooral niet wat er met je is overkomen. Gr van Marina.