Tegelijk met zijn boek ‘#metoo en #youtoo’ kreeg ik het boek ‘De dramatische gevolgen van seksueel misbruik’ van Dr. J. G. Carlier toegestuurd. Na het lezen van het ‘#metoo-boek’ had ik het wel even gehad met Dr. Carlier en het dikke epistel ‘De dramatische gevolgen’ heb ik even gelaten voor wat het was. Vooral om minder bevooroordeeld aan het boek te kunnen beginnen.
Aanbeveling van een lezer
Zoals die dingen gaan, kreeg ik een paar weken later een brief van een lezer van het boek. Of ik niet een recensie kon maken van het boek ‘De dramatische gevolgen van seksueel misbruik’ van meneer Carlier, want zij had er zoveel herkenning in gevonden. Het gaf me de hoop dat dit boek mij beter zou bevallen.
Een uitputtingsslag verloren
Ik ben er met goede moed aan begonnen. Na veertig bladzijden had ik het idee: ‘Waar ben ik aan begonnen?’ Maar je verbindt je ergens aan, als je zo’n boek gaat lezen. Dus ik onderzocht mijn weerstand. Ging lezen met de recensentenbril: ‘Voor wie is dit boek helpend?’. Nog honderd bladzijden verder geef ik het op. Het boek is uitputtend in zijn beschrijvingen.
Oké, het goede benoemen Ivonne …
Het boek is in elk geval op het juiste spoor. Het gaat in op een belangrijk aspect van seksueel misbruik, namelijk de langetermijngevolgen. Een aspect dat zelden onder de aandacht wordt gebracht, en waar ik me al jaren hard voor maak.
Minpunten zijn er ook
In een soort ‘gestold leedvergelijk’ gaat de auteur in op hoe erg het is als je seksueel misbruikt bent en wat de gevolgen zijn. Dan gaat hij verder door te vertellen hoeveel en op welke manier het erger is, als dit misbruik in de thuissituatie heeft plaatsgevonden. Als het incest was, als het één van je ouders was … Op welke leeftijd het plaats heeft gevonden, etc. etc. etc. Ik haak af.
Een incomplete recensie
Inmiddels krijg ik een bericht van de lezer die eerder mailde. Ze was bij de tweede lezing van het boek beduidend minder enthousiast. Hoewel ze veel herkenning vond, miste ze een handreiking voor oplossingen. Ik ben zwaar onder de indruk dat zij dit boek één keer heeft kunnen lezen, laat staan een tweede keer. Ik laat het erbij. Voor mij is dit boek niet geschikt.
Lezers gezocht?
Voor wie is dit boek geschikt? Ik vind het een lastige vraag. Mogelijk is het voor mensen met een vorm van autisme een prettig boek, door het gedetailleerde onderscheid tussen de verschillende effecten van vormen van seksueel misbruik. Maar mogelijk is er onder mijn lezers een lezer die juist helemaal wegloopt met het boek, het ook de tweede keer een fijn boek vindt en er een recensie over wil schrijven.
Ik sta open voor ingezonden stukken
Ik heb het boek hier liggen, zo goed als nieuw. Wil jij een recensie schrijven? Laat van je horen, dan kijken we hoe het boek naar jou toe kan komen.
Oei, wat jammer, deze recensie! Vooral deze zin: “Voor wie is dit boek geschikt? Ik vind het een lastige vraag. Mogelijk is het voor mensen met een vorm van autisme een prettig boek”. Behoorlijk beledigend voor autistische slachtoffers! Ik ben op dit moment jouw boek (“Partners in beeld”) aan het lezen, maar heb ook de boeken van Dr. Carlier gelezen en heb heel veel aan zijn grote boek gehad. Het behandelt namelijk als enige boek (ik heb echt alles gelezen… van Laura Davis tot Agnes van Minnen en Peter John Schouten) op diepgaande wijze de sociale lange termijngevolgen van incest in het gezin van herkomst.
Hallo,
Mijn opmerking is geenszins bedoeld als negatief commentaar richting mensen met autisme. Mijn excuses als dat zo overkomt. Het is juist de diepgaandheid en mate van detaillering die mij persoonlijk minder aanspreekt, terwijl hoe ik het autistisch spectrum begrijp, dit een pluspunt kan zijn voor mensen met een autistisch spectrum.
Zoals ik in mijn boek ‘Partners in beeld’ ook aangeef is het voor sommige slachtoffers aantrekkelijk om een partner te hebben die (bepaalde) autistische kenmerken heeft. De mate van detaillering en de precisering van wat zij zeggen kan zekerheid bieden.
Maar zoals gezegd, zeker niet mijn bedoeling om te schofferen.
Warme groet,
Ivonne