Ik was een kind
‘Als ze als kind niet al zo oud had hoeven zijn
Had ze vandaag nog een kinderlied gezongen
Als ze als kind gewoon een kind had kunnen zijn
Was ze vandaag als een kind opnieuw begonnen’
– uit Als ze als kind van Liselore Gerritsen
Ik ben nog géén jaar als ik niet voldoende aandacht krijg. Mijn moeder wordt opgeslokt door andere dingen om haar heen, maar ik ben er ook nog. Ik loop een groeiachterstand op, omdat ze niet voldoende tijd neemt om me te voeden. Ik ben nog geen jaar, maar nu al vergeten.
Ik ben een kind van 5 als ik huil om gezien te worden. Ik huil omdat niemand me hoort en ik huil omdat ik niet weet hoe ik me anders moet uiten. Ik klamp me vast aan wat er niet is en zoek veiligheid bij wat er nooit zal zijn. Ik raak verdwaald in wat ik mis. Ik ben 5, maar daar is geen ruimte voor.
Ik ben een kind van 8 als ik niet kan ontkomen aan wat anderen van me willen. Ik moet voldoen aan wat mijn omgeving van me verlangt, zo min mogelijk tot last zijn en vooral niet bijdragen aan de moeilijkheden die er al zijn. Het voelt alsof ik de vrede moet bewaren en alsof ik faal als dat niet lukt. Ik schiet tekort en weet niet wat ik meer kan doen om het goed te maken. Ik ben 8, maar de tijd blijft hangen.
Ik ben een kind van 11 als mijn moeder aan me vraagt of ik voor mijn zusje wil zorgen als mijn ouders er op een dag niet meer zijn. Mijn moeders woorden impliceren dat ik meer verantwoordelijkheden heb dan ik me kan beseffen. Ik ben niet meer zomaar het zusje van een zus die het moeilijk heeft, ik word het zusje dat op een dag misschien wel alle zorgen voor haar zus op zich moet nemen. Misschien nooit, misschien morgen. Ik ben 11, maar die dag gaat mijn leeftijd verloren.
Ik ben een kind van 14 als haar handen mij mijn eigen seksuele ontwikkeling ontnemen. Haar blikken maken van mijn lichaam een object en haar opdringerigheid zorgt ervoor dat ik niet meer gezien wíl worden. Langzaam verdwijnt het laatste restje van wie ik ben. Ik ben 14, maar ben dat nooit geweest.
Ik was een kind
