Eén van de minder belichtte symptomen van seksueel misbruik is vermoeidheid. In mijn boek Hulpverlening na seksueel misbruik beschrijft één van de therapeuten het als “dat je ’s morgens een emmer sop maakt om te moppen en dat je die ’s avonds maar weer leeggooit. Zo moe.” Ben jij ook zo moe? Moe van het ophouden van de schone schijn? Het wegrennen van de waarheid? De leugens en het verstoppen?
Moe zijn door het misbruik zelf
Wanneer je als kind regelmatig en langdurig misbruikt wordt, ben je fysiek moe van al die dingen waar je lichaam nog niet aan toe is. Je bent als kind te klein om die invasie te verdragen. Een kind heeft niet voor niets meer slaap nodig dan een volwassene. Ook bij het slapen gaat het vaak mis. Nachtmerries die de slaap verstoren, zorgen ervoor dat je, ook op de dagen waarop je niet misbruikt wordt, moe bent.
Moe zijn door het geheim
Het meedragen van een groot geheim is een andere oorzaak van vermoeidheid. Altijd op je qui vive zijn zodat je je niet verspreekt. Leugens bedenken over waar je geweest bent. Hoe het was. Of met smoesjes proberen te voorkomen dat anderen bij je thuis komen spelen, omdat …
Het leven tijdens en na seksueel misbruik is vermoeiend vanwege dat grote geheim.
Moe zijn tijdens de heling
Als je dan alles hebt gehad en je hebt het misbruik achter je gelaten, je bent op een veilige plek. Je hebt mensen om je heen die je steunen. Je lichaam begint te ontspannen. Dit is vaak het signaal voor jouw systeem om te beginnen aan de verwerking. Herinneringen komen terug, nachtmerries komen terug. Verwerking is hard werken en de emoties waar je als kind geen ruimte voor had, dringen zich op. Grote emoties, die verwerkt moeten worden en ervoor zorgen dat je dodelijk vermoeid bent na elke sessie.
Moe zijn is normaal
Ben jij ook zo moe? Kom je dit tegen in jouw helingsproces? Wat doe je als je moe bent? Het beste advies voor als je moe bent is: RUST. Gewoon uitrusten, je hebt hard gewerkt. Je hebt je hele leven al hard gewerkt. Verwerken is hard werken. Rust is niet altijd gemakkelijk, zeker niet als je in het midden van je verwerking zit. Maar het is de moeite waard om manieren te vinden om die rust te pakken.
Gun jezelf de tijd om uit te rusten
Voor veel overlevers is het lastig om uit te rusten. Juist doordat ze misbruikt zijn hebben ze het gevoel dat ze al zoveel tijd kwijt zijn geraakt. Hun jeugd is gestolen en vaak nog een flink stuk van hun volwassen leven. Hoe zuur is het dan om ook nog eens een aantal jaren met de verwerking bezig te zijn. En helaas, meestal duurt het een behoorlijke poos voordat je het verleden hebt verwerkt.
Rustig aan, je hebt geen haast
Vergis je niet, als je jezelf door een deur duwt waar je nog niet aan toe bent, omdat je graag sneller klaar wilt zijn, dan werkt dat tegen je. Je kunt in dit proces geen stappen overslaan. De paradox is dat als je de tijd neemt, je eerder klaar zult zijn. Je zenuwstelsel is gewend aan op scherp staan. Het is nog maar net veilig in je omgeving. Je mag de tijd nemen om te wennen. En de vermoeidheid van jaren mag je gaan voelen. Nu is het tijd om uit te rusten.
Wat is rust voor jou?
Rust is niet altijd niets doen. Voor sommigen is dat fijn: Ik kon soms drie dagen onder de dekens verdwijnen, tussendoor alleen opstaans voor een kopje koffie en dan weer terug. Maar anderen komen pas tot rust als ze buiten lopen. Of door te sporten of crea bea dingen te doen. Muziek te luisteren of met hun hond spelen. Hoe je tot rust komt is niet van belang. Wat is jouw manier om uit te rusten? Neem je daar de tijd voor?
