Ik heb een toekomst
Vandaag geef ik mezelf een dag vrij. Een dag om uit te rusten na een weekend werken. Het werk in huis mag blijven liggen. Ik lig op de bank, probeer mijn lichaam te voelen en mezelf helemaal te ontspannen. Allerlei gedachten gaan door mijn hoofd, ze laten me niet los. De mooie ontwikkelingen in mijn leven van de laatste maanden. De verbinding die ik voel met mezelf en met andere mensen, familie, vrienden, nieuwe contacten. Zo lang was dat een groot verlangen en nu is het werkelijkheid geworden. Beetje bij beetje dringen ook de gedachten aan een toekomst zich op. Dan ‘moet’ ik weer schrijven, deze blog.
Ik verlang naar een toekomst
Mijn hele leven al, werk ik naar een toekomst. Ik verlang naar een beter leven, succes, erkenning en nog veel meer. Ik droom van een mooi leven. Een leven dat vele malen beter is dan wat ik heb. Ik voel me altijd zo eenzaam.
De hoop houdt mij overeind
Die droom, die hoop houdt me overeind. Het MOET beter kunnen dan nu. Het is een klein vlammetje waar ik me op de een of andere manier aan vast houdt. Het heden is verwarrend, moeilijk, soms ondraaglijk. Ik creëer een schijnveiligheid om te kunnen overleven maar nergens voel ik mij werkelijk veilig.
Ingehaald door het verleden
Ik leef naar de toekomst en toch, toch word ik steeds ingehaald door het verleden. Door hard te werken, gaat het steeds beter met me. Ik ben succesvol in mijn opleidingen en in mijn werk, maar het voelt nooit goed genoeg, ik ben nooit goed genoeg. Er is een enorm gat dat nooit gevuld wordt.
Een leven vol triggers
Ik word keer op keer getriggerd. Een gebeurtenis, een gesprek, een vraag, ze kunnen me zomaar compleet onderuit halen. Emoties overspoelen me dan en nemen me mee naar het verleden. Alleen dat weet ik niet. Ik snap er niets van; ik ben een verstandige, onafhankelijke vrouw, hoe kan dit dan gebeuren? Later besef ik dat het triggers zijn. Het verleden laat zich zien door een voorval, een moment dat me terug neemt in de tijd. Het is een manier van mijn lichaam en geest om te zeggen: “je hebt nog wat te verwerken”.
Dealen met het verleden in het heden
Ik zet twee jaar al mijn plannen in de ijskast. Dat is moeilijk want ik werk graag en ben graag bezig, maar werken leidt ook af. Ik ben in therapie om mijn incestverleden te verwerken. Het is zwaar. Er is geen toekomst, en als ik aan de toekomst denk word ik overspoeld door machteloosheid. Er is een heden, een heden waar ik vaak niet mee om weet te gaan.
Helen is hard werken
Ik ben vaak moe, ik rust veel en tegelijk werk ik hard. Incest verwerken is hard werken. Ik wil niet blijven hangen in mijn proces, ik wil een toekomst als onafhankelijke, zelfstandige vrouw. Het verwerkingsproces brengt me vaak naar het verleden. Het verleden laat zich zien als beschadigde delen van mezelf, mijn innerlijke kinderen. Alle delen, willen gezien, gehoord en erkend worden. Er lijkt geen einde aan te komen en toch, ik voel me stap voor stap steeds sterker. Mijn vertrouwen in mezelf neemt toe.
Ik heb toekomst
Het lijkt ineens, maar het is jaren hard werken geweest: ik ben zover, zover dat ik een toekomst heb. Ik ben nog moe van alles wat er gebeurd is en nog gebeurt. Ik rust veel, tenminste, dat probeer ik. Plannen voor de toekomst dienen zich langzaam aan. Mijn boek over de impact van incest op alle levensgebieden, is al een heel eind. In het voorjaar 2018 wordt het uitgegeven. Het is nu al vaak een mooi onderwerp van gesprek en brengt me veel.
Bouwen aan mijn toekomst
Ik open mijn praktijk. Ik “moet” niets. Ik verbaas me. Na twee jaar “processen”, durf ik niet zo goed aan de toekomst te denken. Steeds als ik dat wel deed, werd ik teruggefloten en werd ik getriggerd. Ik leef in het heden en kijk per dag hoe het gaat. Ik heb een toekomst en mag deze nu verkennen vanuit mijzelf, vanuit wat ik fijn en belangrijk vind. De verwarring, de pijn voorbij. Dat is zo bijzonder, daar zijn geen woorden voor!
Mijn boek
Mijn boek, mocht je interesse hebben, is in de voorverkoop te bestellen via mijn website: www.wavecoaching.nl. Je helpt met je bestelling om publicatie van het boek te financieren.
