Wat moet een hulpverlener kunnen?

Dat is de vraag waarmee ik de workshop ’10 gouden regels voor hulpverleners’ begin. Natuurlijk heb ik daar ideeën over, maar in mijn workshop (op de lotgenotendag van de VPKK) heb ik een groep met de helft hulpverleners en de helft mensen die misbruikt zijn. Dus in plaats van een lesje afdraaien laat ik de experts aan het woord.

De experts over wat een hulpverlener moet kunnen, zijn natuurlijk de mensen die seksueel misbruikt zijn. Die hebben het aan den lijve ondervonden en weten, door hun contact met hulpverleners, waar ze wat aan hebben gehad en waaraan vooral niet. Het belooft een leerzame workshop te worden.

De top 10 regels voor hulpverleners uit een anonieme bron

Eerder publiceerde ik de top 10 regels voor hulpverleners bij seksueel misbruik, die opgesteld zijn door een anonieme Amerikaanse overlever van seksueel misbruik. Ik heb ze vertaald en in het Nederlands op de website gezet en kreeg er veel reacties op. Ik ben benieuwd of deze groep dezelfde regels opstelt of juist heel andere.

Grote meerwaarde van het in gesprek gaan met elkaar

De workshop brengt mensen in gesprek met elkaar, hulpverleners en overlevers. De lessen komen ook uit het soort vragen dat gesteld werd. ‘Wat is nou ‘professionaliteit?’ is een vraag van hulpverleners. In het lijstje van de overlevers komt professionaliteit niet voor. Bij navraag wordt dat ook niet belangrijk gevonden. Ja, natuurlijk, het is best fijn als je therapeut een leuke gereedschapskist heeft met handige hulpmiddelen. Maar een mens is toch geen auto die je repareert?

Niet helpend

Een aantal dingen komen naar voren die in elk geval niet helpen.

• Wanneer een hulpverlener ‘mee gaat huilen’
• Wanneer een hulpverlener zich vasthoudt aan protocollen en procedures
• Als een hulpverlener onvoldoende kaders stelt of die grenzen niet bewaakt
• Wanneer een hulpverlener ‘professionele distantie’ heeft
• Als een hulpverlener probeert het probleem op te lossen
• Wanneer een hulpverlener over de grens gaat

Wat dan wel?

Daar zijn ze dan, de 10 gouden regels voor hulpverleners. In willekeurige volgorde.

1. Gelijkwaardigheid: Blijf niet in je ivoren toren, maar deel ook een stukje van jouw menszijn.
2. Wees waakzaam naar collega’s en naar jezelf (er gaan nogal wat hulpverleners over de grenzen van hun cliënten)
3. Gezonde reflectie (zorg voor intervisie voor jezelf, klopt het wat je doet)
4. Luisteren, luisteren en nog eens luisteren. Luisteren en laten merken dat je het hoort. (LSD: Luisteren, Samenvatten en Doorvragen)
5. Wees trouw aan je ‘niet pluis gevoel’, benoem wat je ziet, voelt, merkt
6. Geloof je klant (voor waarheidsvinding zijn andere instanties)
7. Wees duidelijk over jouw normen en waarden, zodat de klant weet waar hij/zij met je aan toe is
8. Respecteer grenzen, als iemand aangeeft ergens niet over te willen praten, hou er dan over op.
9. Betrouwbaarheid: ‘Dat je als hulpverlener staat voor je zaak’
10. Stel heldere kaders en houd je er aan

Verder is het heel belangrijk, dat komt uit elk onderzoek naar voren, of de klik er is. Als die er niet is, erken dat en verwijs iemand door.

Probeer niet alles zelf te doen

Eigenlijk is dit de elfde regel: probeer niet alles zelf te doen. Er zijn hele goede therapieën, behandelmethoden en technieken die voor bepaalde problemen goed kunnen werken. Als ‘hoofdbehandelaar’ is het beslist geen zwaktebod als je gebruik maakt van het aanbod van dit soort, vaak alternatieve, behandelaren. In die samenwerking zit een grote meerwaarde. Dus, als je merkt dat een klant iets nodig heeft wat jij niet kunt bieden, help je hem of haar beter door een ander te laten doen wat jij niet in huis hebt. Er zijn honderden wegen die naar Rome leiden, denk niet dat jouw weg voor iedereen het beste werkt.

Een laatste regel: Verdiep jezelf in seksueel misbruik

Ee inkoppertje natuurlijk, zorg dat je verstand hebt van het onderwerp. Bijvoorbeeld door de verdiepingstraining va hulpverlening na seksueel misbruik te volgen.

Verdiepingstraining voor professionals

Deel op Facebook

Tweet