Gastblog Asje van Hout: gedicht

Soms als ik het het minst verwacht…
Is daar ineens….die diepe pijn..
Van er niet mogen Zijn..

Die pijn die brandt als de verschroeide weg naar de buik
De steken in mijn diepste Zijn, die ik ineens weer hoor, voel, Ruik

Verschil met toen is dat ik na een rauwe innerlijke kreet
Niet val in de zwarte put en het kind vergeet…

Nu neem ik het kind en wieg het zacht
En zeg ..kom maar..bij mij ben je velig vannacht..
Ik wrijf je buik tot de pijn verdwijnt
Ik olie je dijen met olie zacht en goed
Ik wikkel je in mijn hart, door mijn zachtheid wordt je omhuld
Ik open met mijn licht ..jouw licht tot we beiden met licht zijn vervuld
Ik droom jou een nieuw lijf, een nieuw binnenste, niet langer verscheurd
Ik maak jou een nieuw buitenste, met mooiste kleuren gekleurd

Als vlinder mag je verder gaan
Vrij
Van pijn en bloed en wonden
Je kan het leven weer aan

Asje van Hout

Www.echt-helemaal-asje.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.