Wow, ik dissocieer!

Ingezonden stuk van Agnes van der Graaf:

Wow, ik dissocieer!

Agnes van der Graaf voor één van haar macro foto's

Reactie vanuit trauma, getriggerd worden, dissociëren. Termen die ik wel kende, maar niet op mezelf betrok. Pas sinds kort weet ik dat ik dissocieer. En hoe dat voelt bij mij.

Hoe gaat het in z’n werk

Wat ik ervan begrijp is het volgende. Er zijn drie mogelijke reacties op een traumatische ervaring, nl. vluchten, aanvallen of bevriezen. Als er nu iets gebeurt dat je, onbewust, aan het trauma herinnert, noemen we dat een trigger. En de reactie die je daarop hebt, is dan vaak een buitenproportionele reactie, als je het afzet tegen wat er werkelijk gebeurt. Je wordt bijvoorbeeld heel erg boos, gaat huilen, loopt weg of verbreekt al het contact. We zeggen dan dat je getriggerd bent.

Een voorbeeld van dissociëren

Iemand stelt mij een vraag die ik niet begrijp. Wat er dan gebeurt, is dat ik schrik en mijn middenrif aantrekt. Ik bevries en in razend tempo gaat er van alles door m’n hoofd. ‘Ik begrijp het niet, wat bedoelt ze, …’ Maar ik ben compleet bij m’n gevoel weg. Gedissocieerd. Ik kan dan nog wel vragen wat er bedoeld wordt, of de vraag anders gesteld kan worden. En afhankelijk van de reactie van de ander en of de vraag me daarna duidelijk is, kan ik al dan niet terug mijn lichaam in.

Wat ik ervaar tijdens een dissociatie

Als ik gedissocieerd ben, functioneer ik nog ‘best’. Ik kan reageren, vragen stellen, van alles doen. Maar neem niets meer echt op. Als iemand me dan wat zit te vertellen, knik ik eens, zeg wat, maar voel geen enkele verbinding meer. Ik heb dan zelfs vaak de gedachte of de ander het nu door zal hebben, dat het niet bij me binnenkomt. Of hij dat aan mijn ogen kan zien. En doe dan mijn best om er bij te blijven. Wat natuurlijk niet lukt, want ik ben er gewoonweg niet.

Onveilig

Nu ik dit allemaal weet, kan ik wel wat situaties (uit het verre en recente verleden) naar voren halen, waarin ik gedissocieerd was. Waarin ik het gevoel had in een afgesloten ruimte te zitten. Geen contact mogelijk met de ander, geen contact mogelijk met mijzelf. Me ongelukkig voelend en vooral ook heel onveilig.

Oorzaak onbekend

Wat voor trauma hier bij mij achter zit, weet ik niet. Maar daar ga ik, vroeg of laat, achter komen.

Zoek jij hulp bij dissociatie?

Kijk dan eens op hulpverlening na seksueel misbruik.

Eén gedachte over “Wow, ik dissocieer!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.