Vergeven is een heikel onderwerp bij seksueel misbruik
Veel mensen vragen zich af of je zoiets wel kunt vergeven. Het misdrijf heeft zulke verstrekkende en vernietigende gevolgen in het leven van de misbruikte. Wanneer het besef daarvan begint door te dringen komt er eerst en vooral woede boven. Neutrale omstanders, die zich geen voorstelling kunnen maken van hoe seksueel misbruik in zijn werk gaat, roepen eerder om wraak en genoegdoening dan vergeving.
Bitterheid en boosheid
Je ziet het in de media: mensen zijn bitter en boos, ook de mensen die het niet zelf overkomen is. Of je de dader ooit kunt vergeven is denk ik voor ieder voor zich om te ontdekken, niet iets wat afgedwongen kan worden, misschien niet eens iets om naar te streven.
Helen kan ook zonder vergeving
Vergeving is in elk geval geen voorwaarde om te kunnen helen. Je kunt het misbruik ook prima achter je laten zonder de dader ooit te vergeven. Maar volgens mij kun je niet helen zonder jezelf te vergeven.
Vergeef het kind dat je ooit was
Het is voor iemand die het niet zelf heeft ondervonden vaak moeilijk in te voelen, maar de meeste overlevers van seksueel misbruik zitten vol zelfverwijt, schaamte en schuldgevoelens. Ze schamen zich voor een misdaad niet hen niet aan te rekenen is.
Ingepalmd en medeplichtig gemaakt
Vaak wordt hen door de misbruiker wijsgemaakt dat ze het zelf hebben gewild, dat is onderdeel van wat ze ‘grooming’ of ‘inpalmen’ noemen. Ze krijgen aandacht of cadeautjes en doordat ze die aannemen hebben ze het idee dat ze medeplichtig zijn aan wat er gebeurt.
Jezelf vergeven is je eigen schuld en schaamte loslaten
Vergeving van jezelf betekent dat je alle schuldgevoelens, alle schaamte, alle verwijten en soms zelfs haatgevoelens die je naar jezelf toe hebt mag loslaten. ‘Het kind dat je ooit was’ heeft zijn of haar best gedaan. Terugkijkend vanuit jou als volwassene was het misschien allemaal niet zo handig.
Vergeet niet dat je een kind was
Ik kon als volwassene wel honderd manieren bedenken waarop ik aan zijn macht had kunnen ontsnappen. Maar het feit is, ik was op het moment van het misbruik geen volwassene, ik was een meisje van twaalf. Ik werd misleid, was jong en onervaren. Dat hoort bij de leeftijd en dat is waarom misbruikers jonge kinderen uitkiezen: die zijn gemakkelijk beïnvloedbaar, naïef, eenvoudig te onderdrukken en te manipuleren.
Erken jezelf
Erken dat je je best hebt gedaan, dat je geen ontsnapping zag, dat je toen niet beter wist… Het kind dat je ooit was, had er geen schuld aan. Erken die onschuld en vergeef jezelf ook, dat je jezelf ooit de schuld gaf.
Lees meer over seksueel misbruik en vergeving in mijn boek ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij!’
Alles wat je schrijft is zo rakend en zo van toepassing op mij. Ik wist wel dat ik de ander niet hoef te vergeven om te helen. Zeer verwarrend wanneer men steeds spreekt over het vergeven van de ander om te kunnen helen.
Daar ben ik dus bijzonder druk mee geweest afwisseld met het wegstoppen van de gebeurtenis. Als gevolg dat ik nu bijna 40 jaar later zo nu en dan weer helemaal in die tijd zit met de bijbehorende beelden en gevoelens van woede, verdriet, onbegrip en onmacht.
Onzeker, achterdochtig en wantrouwend naar alles en iedereen.
Ik kan en wil hem nooit vergeven en dat ik nu lees dat ik dat ook niet hoef te doen voelt echt mega goed. Kan ik het eindelijk los gaan laten en MEZELF vergeven.
Je hebt geen idee hoe dankbaar ik je ben! Ik voel me nu pas echt begrepen