Seksueel misbruik thuis
De laatste tijd hoor je veel over seksueel misbruik op radio en televisie. Over politici, priesters, jeugdzorg en mensen in de media. Met al die aandacht zou je bijna gaan vergeten dat veel misbruik gewoon thuis gebeurt. Dat het meestal niet een vreemde is, niet de enge man op straat waar we al onze kinderen voor waarschuwen: “Nooit met vreemde mensen meegaan!!”
Statistieken over seksueel misbruik van minderjarigen
Uit de statistieken blijkt dat slechts rond de 3 % van het seksueel misbruik gepleegd wordt door de befaamde ‘enge man’. De rest van de plegers zijn vaders, moeders, broers en zussen, ooms en tantes en vaak ook opa’s en oma’s, neven en nichten. Zo’n 30% zijn de mensen die het kind goed kent. De pastoor of de zwemleraar, een buurman, de coach van turnen of een leraar op school.
Veel kinderen zijn thuis niet veilig
Meer dan 50% van de daders van seksueel misbruik is directe familie van het slachtoffer. Het kind is thuis niet veilig en de dader heeft veel macht over het kind. Dat maakt het moeilijk om over wat er gebeurt te praten. Je ziet dan ook dat mensen soms pas na 10, 20 of zelfs langer pas gaan praten over wat hen is aangedaan. Al die tijd zijn ze alleen met een groot geheim.
Collectieve oogkleppen over seksueel misbruik
Het lijkt erop dat we bij seksueel misbruik niet echt durven kijken naar wat er aan de hand is en er al helemaal niet open over durven te spreken. Vooral als het dicht bij huis gebeurt. Toch is dat wat er zo nodig is om te helen.
Afleiding van de werkelijkheid
Zodra het erover gaat, zoals bij #metoo zie je dat de discussie niet meer over de inhoud en de omvang van het probleem gaat. Men zoekt afleiding door zich te richten op de geloofwaardigheid van dat éne beroemde slachtoffer. Of probeert zich tegen de ongemakkelijke waarheid van zoveel slachtoffers te beschermen door ‘#metoo loopt uit de hand’ te roepen.
Collectieve verdringing: de maatschappij geeft niet thuis
Doordat seksueel misbruik niet bespreekbaar is, laten we als maatschappij de slachtoffers in de steek. De uitdaging voor onze maatschappij is om de collectieve verdringing te boven te komen. Om het valse gevoel van veiligheid los te laten en de werkelijkheid onder ogen te zien: Het gebeurt. Ook bij jou in de straat. Bij jou in het flat. Misschien zelfs bij jou in huis.
Het begint met herkennen en erkennen
Om te kunnen omgaan met seksueel misbruik, moet je weten hoe het beestje eruit ziet. Je moet weten wat kenmerken zijn van misbruikers, hoe kinderen kunnen reageren als ze misbruikt worden en wát je dan kunt doen.
Informeer jezelf
In onze boekenwinkel vindt je diverse boeken over seksueel misbruik en incest. Informeer jezelf en begin met helen. Je bent het waard!
Ik weet wat je voelt. Achteraf horen dat het niet onbekend was bij de personen om je heen. Het doet pijn en verdriet en je vraagt je af waarom niemand iets gedaan heeft, ondernomen heeft. Nu is het te laat!! Je bent zo ernstig en zwaar beschadigd, dat je niets anders kunt dan overleven ookal wil je leren leven. HET LUKT NIET! ! Het overlevingsmechanisme is te sterk, is altijd aanwezig. Zodra je probeert ertegen te vechten, hoe sterker hij wordt. Het is een gevecht in mij die me sloopt en het ergste is dat ik het nooit zal winnen. Vroeger had ik die overlevingsmechanisme nodig, nu staat het mijn leven in de weg.
Hadden ze maar iets ondernomen. Wie weet hoe anders mijn huidige leven dan zou zijn. Maar zelfs daar kan ik geen voorstelling van maken!!!