Nieuwe gastblogger stelt zich voor: Rija van der Sluiszen

Rija van der Sluiszen

Ria van der SluiszenIk ben Rija van der Sluiszen – de Jong 45 jaar oud getrouwd en moeder van een zoon van 16. Ik werk parttime in en magazijn en ben daarnaast gymjuf bij een turnvereniging en doe vrijwilligerswerk.

Misbruikt door opa

Als kind ben ik misbruikt door mijn opa, telkens als ik bij hem logeerde en ook als hij op visite kwam. Hoe oud ik precies was toen het begon weet ik niet, maar het was vanaf voordat ik een tiener was tot ik een jaar of 14 oud was. Hij praatte het goed door te zeggen: ‘Ik hou nu eenmaal van je’  Daardoor dacht ik dat het gewoon was. Hij zei: ‘Wij hebben verkering’.

De herinneringen komen boven

Ik stop het allemaal weg, tot ik met een verpleegopleiding begin. Daar word ik erg met mezelf geconfronteerd en komt het allemaal naar boven. Ik kan daardoor de opleiding ook niet afmaken. Ik krijg onder andere hulp van het JAC. Ik zit dan in een praatgroep en dat is wel fijn maar ik voel me er ook een beetje er buiten staan. Alle anderen zijn misbruikt door hun vader en ik dus door mijn opa. Daarna stopt de hulpverlening en heb ik het weer verstopt.

Mijn moeder wordt ernstig ziek (later overlijd zij aan darmkanker) en ik krijg een burn-out. Zo kom ik bij een psycholoog terecht. Met haar heb ik kunnen praten over het misbruik en door middel van EMDR en gesprekken heb ik de herinneringen enigszins een plekje gegeven. Er komen ook andere incidenten boven: Dat ik aangerand ben door een jongen die bij ons over de vloer kwam voor de computerclub van mijn moeder. Dat ik in de vakantie een keer ben betast door jongens. Op mijn zeventiende nadat ik gestopt was met de verpleegopleiding in een magazijn ging werken, een jongen die in ruil voor hulp met mijn brommer meer wilde doen dan ik wilde. Door al die dingen had ik het gevoel dat ik er alleen toe deed als lustobject. Gelukkig weet ik nu beter.

Hoe het nu met me is

Ik haal nu veel energie uit het werken met kinderen . Dat doe ik 1x per week als gymjuf op een turnvereniging en tijdens vakanties door kinderen te verkleden als Ot en Sien bij de Stoomtram. Ook kan ik enorm genieten van de sterke band die mijn zoon met zijn opa heeft. Zo fijn dat hij een normale band met hem heeft. Door de behandeling bij de psycholoog voel ik me al veel sterker. Vroeger plaatste ik mijzelf heel laag en cijferde ik mezelf weg, tegenwoordig durf ik steeds meer voor mezelf op te komen. Ben er nog niet helemaal, maar het gaat steeds beter.

Waarom ik mijn verhaal deel

Af en toe belemmert de herinnering me nog. Daarom wil ik mijn verhaal graag delen met lotgenoten en wel onder mijn eigen naam. Dit om mezelf te helpen in het proces het een plekje te geven en om anderen te helpen zodat ze zich niet alleen voelen in hun verhaal. Dit is in het kort mijn verhaal.

Wil jij je verhaal ook delen? Kijk op bloggen over seksueel misbruik voor details.