Maandelijks archief: april 2014

Een vakantie van seksueel misbruik

Geplaatst op door
Beantwoorden

‘Helen van seksueel misbruik’ is een full time baan

Laatst vroeg iemand me: ‘Ben je het nou nooit eens zat? Om steeds weer met seksueel misbruik bezig te zijn?’ Ik hoefde er niet lang over na te denken. Ik vind het werk dat ik doe nog steeds heel leuk en zinvol. Het thema blijft me boeien, gewoon ook omdat ik elke keer weer aspecten ontdek die nieuw voor me zijn. Schrijven vanuit een nieuwe insteek: ‘Zwangerschap na seksueel misbruik’ of een reactie op de actualiteit ‘#Metoo en #ikluister’, of soms komt er iets op mijn pad waarbij de link naar seksueel misbruik te leggen valt. Zoals vakantie, bijvoorbeeld…

Ik ga op vakantie

Voor het eerst sinds ‘Helen van seksueel misbruik’ uitgekomen is, ga ik wat langer op vakantie. In mei gaan we vijf dagen naar het buitenland en zo min mogelijk computer. Genieten van hopelijk goed weer, het mooie gebied rond de Eiffel en elkaar.

Kan ik vakantie nemen?

Ik ben gedreven en ik vind het geweldig om te werken. De laptop gaat mee en ik heb mezelf opgelegd dat ik maximaal een uur per dag mag werken. Alleen de urgente mail en verder niets. Ik heb een aantal blogs vooraf gemaakt en ingepland, die gaan vanzelf online op het geplande moment. Mijn nieuwsbrief is grotendeels voorbereidt. Mijn koffer is gepakt. Mij kan niks gebeuren!

Kun jij vakantie nemen van het ‘helen van seksueel misbruik’?

Als je midden in je verwerkingsproces zit en je hebt elke week of twee weken therapie, kun je dan vakantie nemen? Uit ervaring: het kán. Het kan zelfs een goed idee zijn, onder bepaalde voorwaarden.

 Voorwaarden om vakantie te nemen van seksueel misbruik:

  • Je zit niet in een acute fase met veel nachtmerries en herbelevingen
  • Je vakantie is je eigen tijd, het is geen ‘verplicht nummer’ omdat je gezin het wil
  • Je doet geen superspannende dingen die kunnen triggeren
  • Je hebt een plan voor als je het niet meer trekt
  • Je moet het zelf willen!

Je zit niet in een acute fase met veel nachtmerries en herbelevingen

Als je midden in een acute fase zit, dan zul je waarschijnlijk weinig plezier aan je vakantie beleven. Wanneer je veel angsten hebt, die aangeraakt worden door nog onbekende triggers, kun je maar beter thuis blijven. Overigens kan je ook dan vakantie nemen, van je therapie. Even niet bezig zijn met het oplossen van je problemen, kan ook rust en ruimte geven. Het kan je de tijd geven om wat bij te komen en krachten te verzamelen, zodat je daarna met hernieuwde moed je verleden weer bij de kladden pakt.

Je vakantie is geen verplicht nummer

Vakantie is een leuke onderbreking van de dagelijkse routine, maar wanneer het opgelegd wordt door anderen is het geen vakantie. Dan ben je aan het voldoen aan de verwachtingen en eisen van anderen. Wanneer je jouw eigen verlangens daarvoor (automatisch) opzij zet, ben je zelf niet op vakantie, maar aan het werk om het anderen naar de zin te maken. Dat is bijna nooit een goed idee.

Je doet geen superspannende dingen

Spannende verre reizen naar onbekende landen zijn waarschijnlijk niet zo handig, wanneer je nog midden in het proces van helen van seksueel misbruik zit. Wanneer je uit je comfort-zone gaat, is het risico dat je onderuit gaat ook groter. Niet dat ik voorsta dat je jezelf alsmaar ontziet. Alleen als je midden in je verwerkingsproces zit, is het een onnodig risico en dan is het verstandiger die bijzondere reis een jaartje uit te stellen. Dan geniet je er ook meer van.

Maak een plan voor als je het (even) niet meer trekt

Een plan kan heel groot zijn, bijvoorbeeld: ‘Hoe kom ik binnen 24 uur weer thuis, als ik het niet meer trek?’ Maar het kan ook een kleiner plan zijn: ‘Hoe kom ik weer tot mezelf als ik het even niet meer zie zitten?’ Betrek je eventuele reisgenoten in je plan, of hou ze in elk geval op de hoogte ervan. Het kan al heel wat schelen als je tegen je maatje zegt: ‘Als ik het even niet meer trek, dan blijf ik op mijn hotelkamer’. Dan hoef je, op het moment dat zoiets gebeurt, niks uit te leggen. Dit is trouwens goed advies voor iedereen die samen met anderen reist, ongeacht hun voorgeschiedenis.

Je moet het zelf willen

Ongeveer een derde van de mensen, ongeacht geschiedenis of trauma, gaat nooit op vakantie, omdat ze daar geen behoefte aan hebben. Als jij zelf geen zin hebt in vakantie, geen behoefte hebt om er even uit te zijn, laat je dan niet verleiden. Waarschijnlijk hoor je gewoon tot de groep mensen die vakantie niet leuk vindt. Of in elk geval, nu even niet.

Tips om in de vakantie te overleven

Wil je op vakantie? Hier is een lijst met tips die je vakantie prettiger kunnen maken:

  • Neem je eigen muziek mee
  • Neem dingetjes mee die het voor jou gezellig kunnen maken: kaarsjes, een geurbrander
  • Neem een ‘veilig’ object mee: een knuffel of een kruik, iets wat voor jou veiligheid symboliseert of biedt
  • Zorg voor afleiding: een boek, een spelletje, iets wat je normaal ook doet
  • Plan ‘vrije tijd’ in je vakantie: ga niet alleen maar van de ene attractie naar de andere
  • Sein je gezelschap in over wat je wel en niet prettig vindt in de omgang
  • Zorg voor een ‘lifeline’: het telefoonnummer of email-adres van je therapeut bijvoorbeeld

Er zijn vast meer tips te bedenken. Wie heeft nog meer tips of ervaringsverhalen over hoe je van je vakantie een succes kunt maken?

En ik? Is het mij gelukt, een 5 daagse vakantie?Ivonne Meeuwsen, auteur Helen van seksueel misbruik op vakantie

Het heeft wat moeite gekost. Vooral de derde dag was lastig. Ik kreeg een kritisch mailtje van een seksuologe naar aanleiding van Hulpverlening na seksueel misbruik. Toen was het moeilijk om niet meteen te reageren. Ik kreeg afkickverschijnselen 😉 Maar het is gelukt en ik heb er heerlijk van genoten. Heerlijk toeren in de omgeving van de Eiffel, prachtige bossen en wat stond het koolzaad prachtig te bloeien! Echt een aanrader voor wie even weg wil maar niet te ver…

Related posts:

  1. Hoe verwerk je seksueel misbruik, als je de dader nog ziet?
  2. 10 redenen om over seksueel misbruik te praten met je kind
  3. Mijn partner is overlever van seksueel misbruik
  4. Opvang seksueel misbruik

Heeft een pedo recht van spreken?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Pedofielenclub ‘Martijn’ bij de wet verboden

De pedofielen club ‘Martijn’ bestaat niet meer. Opgeheven en ontbonden op last van de Hoge Raad. Iedereen heeft een mening.

  • Mensen die strategisch denken, vinden het een vergissing. ‘Je kunt pedofielen beter in het zicht houden,’ zeggen zij.
  • Mensen die denken in termen van ‘het recht van vereniging’ en ‘vrijheid van meningsuiting’ vinden het een gerechtelijke dwaling. Het bij de wet verbieden is volgens hen een te grote maatregel.
  • Ouders slaken collectief een zucht van verlichting. Volgens hen zijn hun kinderen nu een stukje veiliger.

Wordt het door dit verbod veiliger voor kinderen?

Tegenstanders van het verbod beweren dat, door het verbod, seksueel misbruik juist méér zal gaan voorkomen. Dat het beter is als ‘Martijn’ bestaat omdat je pedofielen dan in het zicht hebt. Deze redenering gaat mank op twee punten.

  1. Ten eerste zijn de leden van Martijn slechts een heel klein percentage van de pedo’s in Nederland. De meeste pedo’s doen het stiekem met kinderen op een manier die het daglicht niet kan verdragen.
  2. De tweede is ingewikkelder. Het idee er achter is dat lidmaatschap van ‘Martijn’ remmend zou werken op het daadwerkelijk plegen van seksueel misbruik. Dit blijkt niet het geval te zijn.

Integendeel, de uiteindelijke reden waarom de club verboden werd, is dat er tips uitgewisseld werden om ongemerkt seksueel misbruik te kunnen plegen.

Wordt het door het verbod veiliger voor kinderen? Zeker. Maar om kinderen meer veiligheid te kunnen bieden, is veel meer nodig dan het verbod van een pedofielenclub. Verreweg het meeste seksueel misbruik wordt namelijke helemaal niet gepleegd door pedofielen.

Leidt dit verbod tot meer seksueel misbruik?

Hoogleraar Jan Hendrix in RTL nieuws beweert van wel:

“Bij een aantal mensen (lees: pedofielen) leidt het verbod tot onvrede. De angst voor een heksenjacht, massademonstraties en de onrust die dit voor pedofielen met zich meebrengt, kunnen een basis zijn voor nieuw seksueel misbruik.”

Deze meneer heeft er voor geleerd zou je zeggen, maar toch heb ik moeite met zijn stelling. De basis voor (nieuw) seksueel misbruik is, volgens mij, toch echt meer gelegen in het feit dat pedofielen en pedoseksuelen kinderen als lustobjecten zien. De angst voor afkeuring en vervolging, wordt doorgaans eerder gezien als een remmende, preventieve factor. Daarop is ons strafrecht deels gebaseerd.

Het gevaar van geloven in eenvoudige oplossingen

Er is geen eenvoudige oplossing voor seksueel misbruik, anders hadden we die al lang gevonden. De beste oplossing is volgens mij een veelheid van maatregelen. Educatie, preventie, aandacht in de media, hulpverlening en kritisch kijken naar alle factoren die bijdragen aan de (on)veiligheid van kinderen.

Een aantal suggesties die kunnen helpen seksueel misbruik te voorkomen

Er zijn een aantal dingen die we kunnen doen die seksueel misbruik drastisch kunnen verminderen. Die we nú kunnen doen, waar geen wetswijzigingen voor nodig zijn. Waar we het rechtssysteem niet voor hoeven te veranderen.

  • Betere voorlichting over seksueel misbruik voor ouders, onderwijzend personeel en hulpverlening
  • Betere signalering en een goede follow-up, voorbij de meldcode.
  • De nieuwe generatie mannen (98% van het misbruik wordt gepleegd door mannen) opvoeden met respect voor de grenzen van vrouwen en kinderen, zodat zij geen pleger worden.
  • Praten in de media over seksueel misbruik. Over de werkelijkheid van seksueel misbruik, niet slechts de grote zaken maar juist ook incest en het ‘huis, tuin en keuken’ misbruik.
  • Praten over de lange termijn effecten van seksueel misbruik. Het mag duidelijk worden dat het geen uitzondering is dat mensen van in de 60 of 70 nog steeds worstelen met de lange termijn effecten van het seksueel misbruik uit hun vroege jeugd.

Er wordt in Nederland al heel hard gewerkt aan een aantal van deze dingen. Ken jij voorbeelden? Projecten die het verschil maken? Heb je ideeën over hoe het beter kan? Laat van je horen!

Related posts:

  1. 96% van kinderen die seksueel misbruik rapporteren spreken de waarheid
  2. Seksueel misbruik gebeurt gewoon thuis
  3. Gefeliciteerd! Je hebt een stoornis
  4. 10 redenen om over seksueel misbruik te praten met je kind

De hulpverlening als supermarkt

Geplaatst op door
Beantwoorden

Iedereen weet waar hij of zij last van heeft

Niet iedereen weet of ze daadwerkelijk seksueel misbruikt zijn. Dat is waar. Maar iedereen weet waar ze last van hebben. Welke symptomen hen het leven zuur maken. Vraag een willekeurige cliënt waar zij het meeste last van hebben en ze hebben een antwoord. Voor de één is dat herbelevingen, een ander heeft juist last van depressieve gevoelens en een derde heeft vooral angsten. Soms weten mensen niet of ze seksueel misbruikt zijn en vinden ze het belangrijk om dat te weten te komen. Een goede therapie gaat in op de vraag van de cliënt. En laat mensen hun eigen antwoorden kiezen.

De hulpverlening als een supermarkt voor therapie

Voor elk van de symptomen van seksueel misbruik geldt, dat er tientallen soorten therapie zijn om daar overheen te komen. EMDR en trauma-therapie hebben mogelijk een plek in het helen van het trauma (vooral bij enkelvoudig trauma), maar de dilemma’s rondom intimiteit en seksualiteit, eetproblemen en sociaal maatschappelijke problemen los je daar niet mee op.

Er zijn geen eenvoudige antwoorden

Laten we elkaar niet wijsmaken dat er eenvoudige en eenduidige antwoorden zijn op helen van seksueel misbruik. Laten we het aanbod aan hulpverlening in de breedte zien als een soort supermarkt, waar ieder zijn eigen merk en product kiest. De metafoor doortrekkend, laten we labels creëren: wat zijn de ingrediënten van deze therapie? Wat zijn de bijwerkingen? Contraïndicaties: Welke allergenen zitten er in?

Wat staat er in de schappen?

In de schappen bij de hulpverlening staat therapie in alle soorten en maten. Als alles door elkaar staat heb je als cliënt geen overzicht. Dan is het dus handig als het therapie aanbod een beetje gesorteerd is. Op zijn minst moet duidelijk worden wat iemand doet en waar iemand aan werkt.

In welk schap moet je zoeken? Hulp van het ‘winkelpersoneel’

In supermarkten staan soms ook producten op een, voor de klant, onlogische manier bij elkaar. Als je ze maar kunt vinden, dat is het belangrijkst. Gelukkig maakt internet een goede bewegwijzering mogelijk. Je kunt daarbij denken aan vindbaarheid op klacht, op doel van de therapie, op werkwijze en zelfs op de financiering vanuit de verzekering. Als die gegevens te vinden zijn op de website van de aanbieder (het winkelpersoneel) zijn we al een heel eind.

Wat staat er op het label?

Helaas zijn we daar nog niet. Niet alle aanbieders op de ‘hulpverleningsmarkt’ hebben duidelijke informatie op hun website staan. Lang niet alle aanbieders zijn vindbaar via google. Hulpverleners die zijn gespecialiseerd in hulp bij seksueel misbruik zijn moeilijk te vinden. Ook zijn er nogal wat therapeuten die een klant met seksueel misbruik verleden weigeren, omdat ze daar niet mee om kunnen gaan. Handig om dat te weten voordat je een intake gaat doen.

Wegwijzer in Traumaland

Er zou een plek moeten zijn waar mensen die gespecialiseerd zijn in seksueel misbruik, hun aanbod kunnen plaatsen. Met alle ‘ingrediënten’ die op hun label thuishoren, zodat je als klant goede informatie krijgt. Dat is waarom we een nieuwe website zijn begonnen.

De nieuwe plek daarvoor heet….

‘Wat wél werkt! Hulpverlening na seksueel misbruik’

Wat wél werkt! Hulpverlening na seksueelmisbruik

Inmiddels hebben we ook aardig wat therapeuten en hulpverleners ‘in de schappen’ staan. Het aanbod in deze supermarkt is nog wat smal, maar wel gevarieerd. We zoeken altijd nog nieuwe hulpverleners die hier een bijdrage aan willen leveren.

Meer en meer informatie

Naast de informatie op het ‘label’ zijn er ook steeds meer gedetailleerde informatie over hoe bepaalde therapieën werken als ze toegepast worden bij seksueel misbruik. Noem het een bijsluiter. In elk geval is ook daar veel te lezen.

Related posts:

  1. Keuzes maken in reguliere en alternatieve hulpverlening
  2. Hulpverlening na seksueel misbruik. Wegwijzer in Traumaland
  3. Ervaringsdeskundige hulpverlener, kom uit de kast!
  4. Symposium ‘Wat wél werkt! Hulpverlening na seksueel misbruik’

Recensie kinderboek: Lena is in de war – Margreet Krottje

Geplaatst op door
1

Lena is in de war, een kinderboek over seksueel misbruik

Margreet Krottje is de auteur van ‘Een ademloos leven’, een prachtig boekwerkje dat getuigt van inzicht in en empathie voor de overlevers van seksueel misbruik. Als ervaren therapeute weet Margreet te benoemen wat er allemaal mis kan gaan in het leven als gevolg van seksueel misbruik. In het boek ‘Lena is in de war’ doet zij dit in gemakkelijke taal, die ook een kind van een jaar of tien kan snappen.

Een kinderboek dat hard nodig is

Door het lezen van een goed kinderboek leert een kind iets over hoe de wereld in elkaar zit. Daar dienen kinderboeken voor: het bespreekbaar maken van thema’s waar kinderen het moeilijk mee hebben en seksueel misbruik is zeker zo’n thema. In het boekje van Margreet loopt het gelukkig goed af. Helaas is de praktijk vaak weerbarstiger, maar als dit boekje kinderen kan inspireren om te gaan praten over waar ze zo van in de war raken, dan is dat zeker winst in de richting van preventie.

De inhoud van het kinderboek

Lena woont eerst alleen met haar moeder, maar haar moeder besteed niet veel aandacht aan haar. Als haar moeder verliefd wordt, dan lijkt het eerst allemaal veel erger te worden. Maar de vriend van mama is aardig en dan lijkt het allemaal leuk en spannend. Tot hij Lena aanraakt op een manier die haar in de war brengt. Doordat ze geschrokken is en er niet goed over kan praten, raakt Lena eigenlijk steeds meer zichzelf kwijt. De kinderen op school vinden haar daardoor maar stom en ze durft ook een heleboel dingen niet meer die ze eerst nog wel leuk vond. Ze is er onzeker van geworden en wat teruggetrokken.

Eén van de mogelijke reacties bij seksueel misbruik

Natuurlijk is onzeker worden en je terugtrekken maar één van de manieren waarop een kind kan reageren op seksueel misbruik. Sommige kinderen worden juist heel opstandig en soms gaan ze zich ook op andere kinderen afreageren. Maar verlegen worden en terugvallen in wat angstig gedrag is, zeker bij jongere kinderen, wel een teken dat er iets niet helemaal pluis is. De mensen om Lena heen hebben dan ook wel in de gaten dat er iets niet goed gaat met Lena. Maar omdat Lena zich schaamt, durft ze het eerst helemaal niet te vertellen, ook niet als de volwassenen het haar vragen.

Lena vertelt waar ze zo van in de war is

Uiteindelijk vertelt ze het eerst aan de huisarts, waar haar moeder haar mee naar toe neemt als ze ziek is. Die gelooft haar en gaat in gesprek met Lena’s moeder en maakt een einde aan het misbruik. De vriend van haar moeder ziet ze nooit meer terug en Lena krijgt weer contact met de kinderen in haar klas door een adequate interventie van de juf.

Een mooi kinderboek dat hoop biedt

Lena is in de war is een hoopgevend boek, wat in de boekenkast van elke ouder niet zou mogen ontbreken. Door dit kinderboek zelf te lezen en het aan je kind voor te lezen, kun je in gesprek komen over seksueel misbruik en hoe dat werkt. Hoe inpalmen werkt en waarom het nooit de schuld is van het kind als er zoiets gebeurt. Het kinderboek geeft een goede indruk van wat er gebeurt en hoe mensen zouden moeten reageren op seksueel misbruik wanneer het aan het licht komt. Hopelijk draagt het boek er aan bij, dat het in de praktijk er ook vaker zo aan toe zal gaan.

Koop hier Lena is in de war

Related posts:

  1. Recensie: Voor dat geheim ben ik te klein – Ilona Lammertink
  2. Recensie ‘Als je de woorden weet’ van Gerina van der Gugten
  3. Recensie: ‘Kind van de zon’ Marianne Vollenhoven
  4. Recensie ‘Leven met een monster’ van Pleun Donders