Vandaag is de grote dag voor Helen van seksueel misbruik

Vandaag komt ‘Helen van seksueel misbruik’ uit

Een mijlpaal in mijn leven. Vandaag op 26 februari 2013, mijn 49e verjaardag, ziet mijn boek het licht en gaat het de wereld in. Het is een mooi proces geweest van start tot finish.

Het begon allemaal met een uitdaging op een Amerikaanse blogsite. ‘Schrijf 30 blogs in 30 dagen’ stond er. Dat leek me geweldig, maar, besloot ik, dan moet het wel ergens over gaan. Iets waar ik uit persoonlijke ervaring en mijn groeiende ervaring als coach veel van wist, was helen van seksueel misbruik. Dus daar schreef ik over. De 30 blogs in 30 dagen heb ik niet gehaald, bovendien kwam ik er vrij snel achter dat de actie allang niet meer liep. Maar de uitdaging die ik mezelf stelde steeg daar toch al bovenuit.

Ik ben geheeld van seksueel misbruik

Ik heb hele discussies gehad met mensen die beweerden dat dit niet kon, dat je toch altijd slachtoffer zal blijven. Dat je levenslang getekend bent door die ervaringen. Ik ben geheeld. Ik bewijs met mijn leven dat het ook anders kan. Seksueel misbruik is één van de vele ervaringen in mijn leven en allang niet meer het meest bepalende feit. Het is een lange reis geweest om daar te komen, dat wel. De zoektocht langs diverse vormen van hulpverlening, de confrontatie met mezelf in allerlei situaties, zeker in het intieme stuk, alles wat ik heb gedaan om te helen heeft mij veel gebracht. Heeft van mij een beter, zachter, warmer en liefdevoller mens gemaakt. Ben ik wie ik geweest zou zijn, als ik niet seksueel misbruikt was? Waarschijnlijk niet, maar dat hoeft ook niet. Ik heb gerouwd om degene die ik wellicht had kunnen worden. Ik vier de vrouw die ik vandaag, op mijn 49e verjaardag ben.

Helen van seksueel misbruik kán. Het wordt tijd dat we onszelf en elkaar toestemming geven om misbruik achter ons te laten. Elkaar niet meer wijsmaken dat je levenslang hebt, omdat je nou eenmaal vroeg in je jeugd een beschadigende ervaring hebt gehad. Ja, het was erg. Ja, het was indringend. Ja, het is moeilijk om daarna de draad op te pakken. Maar het kan wél! Je hoeft niet je leven lang slachtoffer te zijn, van wat je in je vroege jeugd is overkomen. Ik ken mensen die op hele jonge leeftijd de meest verschikkelijke vormen van misbruik hebben meegemaakt die nu volle, rijke, liefdevolle levens leiden. Warme gezinnen stichten en geen traumatische herbelevingen meer hebben.

Het is tijd om te helen. Hoog tijd.

Seksueel misbruik en de familie

De rol van de familie

Steun van je familie is niet vanzelfsprekend. Wanneer je gaat praten over seksueel misbruik, kan het zijn dat je familie niet achter je gaat staan. Men heeft liever dat je het stil houdt, omdat er zoveel taboe rust op het onderwerp. ‘Wat zouden de buren wel denken?’

Toeschouwers hebben hun eigen schuldgevoel

Zolang het niet besproken wordt kan de familie het met de ‘mantel der liefde’ bedekken en hoeven zij niet te kijken naar hun eigen rol. Als ouder, broer, zus, etc. ben je immers toeschouwer. Het is moeilijk voor te stellen dat de familie niet ‘iets’ meekrijgt van wat er gebeurt. Het meeste misbruik gebeurt immers gewoon thuis.

De oogkleppen mogen af!

Het is de verdienste van deze tijd, met #metoo en betere educatie, dat seksueel misbruik iets bespreekbaarder is geworden. Het is dan ook van belang dat ‘wij de maatschappij’ ons gaan informeren over mogelijke signalen, achtergronden en effecten van seksueel misbruik.

Waar moet je op letten?

In het verleden was er weinig bekend over seksueel misbruik. Zelfs als ze signalen waarnamen bij het kind, kwam niet bij hen op dat er sprake kan zijn van seksueel misbruik, gewoon omdat ze het niet verwachtten. Inmiddels weet een meerderheid van de mensen wel dat seksueel misbruik vaker voorkomt dan je denkt. De signalen zouden bij iedereen bekend moeten zijn.

Signalen om op te letten:

  • Plotselinge gedragsveranderingen in je kind.
  • Seksueel wervend gedrag van het kind.
  • Wie heeft gelegenheid: wie heeft veel mogelijkheid om tijd door te brengen met jouw kind. Inclusief familieleden want ruwweg de helft van de daders is directe familie van het slachtoffer. 
  • Wie heeft een bijzondere band met het kind? Wie is er meer dan gemiddeld geïnteresseerd in jouw kind?
  • Hoe reageert iemand op verhalen over seksueel misbruik in de media?
  • Hoe staat iemand tegenover de wet?

Je ziet, er zijn kind-signalen en dader signalen. Natuurlijk is niet iedereen direct een verdachte. Maar het is wel zaak om alert te blijven.

Mijn eigen ervaring

De man die mij misbruikt spreekt dikwijls in bijzijn van mijn familie smalend over de wet. Hij lijkt een bijzondere band met mij te hebben. Hij is geen familie, maar is in die tijd wel een vertrouwde volwassene die toegang tot mij heeft. Het misbruik vindt plaats in mijn eigen huis, het huis van zijn moeder en later in het huis dat hij met zijn vrouw deelt. Hij krijgt en creëert gelegenheid te over. Mijn gedrag verandert drastisch; van een braaf, gehoorzaam kind wordt ik een onhandelbare puber. Niemand stelt vragen, niemand grijpt in. Niemand benoemt dat het opmerkelijk is, om niet ronduit verdacht te zeggen, dat een man van 35 zoveel bemoeienis heeft met een meisje van 12.

 

Seksueel misbruik gebeurt meestal gewoon thuis

Daders zijn juist de mensen waarvan je het niet zou verwachten. Getapte figuren die een gezin hebben, gezellige kletsers, dominante of juist zachtaardige types. De dader investeert in een goede relatie met de volwassenen rondom het kind. Als jij minder alert bent, kan de dader (soms jarenlang) zijn/haar gang gaan. Dat is hoe het werkt. Als omstander wordt je nét zo goed ingepalmd als het slachtoffer.

Die waarheid is oncomfortabel. Maar daarmee niet minder waar.

Informeer jezelf over seksueel misbruik

Wil jij meer weten over seksueel misbruik en hoe jij kunt helpen als iemand die jou lief is het heeft meegemaakt? Lees het boek ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij!’

Bestel het boek hier!

Een vrije dag! Ontvangen, waarderen en ontspannen

Vrije dag

Vandaag, met twee dagen te gaan voor de lancering neem ik een vrije dag. Alles is geregeld, er zijn visitekaartjes, morgen worden de boeken geleverd bij Villa2B en gaan we de foto-expositie inrichten, de laatste dingetjes klaarzetten en de dag daarna is het de grote dag! Vandaag een dag van rust en herstel, want geloof me, er komt heel wat op je af als je een boek uit gaat geven. Heerlijk uitslapen dus en gezellig samen een beetje kneuteren.

Geen vrije dag kunnen nemen

Er is een tijd geweest, nog niet zo heel lang geleden dat ik geen vrije dag kon nemen. Niet dat ik het zo druk had, maar het was iets wat ik mezelf niet echt kon toestaan. Ik had uit mijn jeugd het zelfbeeld meegenomen dat ik lui was en dat dat niet kon en mocht. Afwisselend was ik me daartegen aan het verzetten en daaraan aan het voldoen. Maar een dagje echt vrij? Dat kende en kon ik niet.

Ontvangen, waarderen en ontspannen

Van Marinus Knoope, bekend van de Creatiespiraal, leerde ik dat je als je iets aan het creëren bent, zoals in dit geval een boek, je door een cyclus van twaalf tot veertien stappen heengaat. De laatsten daarvan zijn ontvangen, waarderen en ontspannen. Als je die overslaat dan blijf je als een soort automaatje van het ene doel naar het ander streven. Dan krijg je wat ze ook wel de ‘rat-race’ noemen, mensen die hun doelen steeds verleggen zonder ooit werkelijk tevreden of gelukkig te zijn.

Vandaag dus rust en waarderen. Gisteren hebben we facturen en enveloppen geschreven van alle bestellingen, het ontvangen hebben we daar aandacht gegeven. Vandaag is waarderen aan de beurt, en ontspannen. Wat er vanaf nu ook gebeurt: Dit ei is gelegd. Tijd om te ontvangen en genieten. Dinsdag ben ik jarig. Mijn cadeau aan mezelf is mijn eigen boek dat dinsdag uitkomt en dat ik daar helemaal stralend van mag genieten.

Het project van morgen…

Terwijl dit project zijn afronding nadert kondigt het nieuwe zich al aan. De nieuwe wens is om overal in het land lezingen, presentaties en gastlessen te geven over helen van seksueel misbruik. Dat betekent een nieuwe klus, een nieuw creatieproces en natuurlijk loopt dat nu al, zijn er nu al dingen op dat gebied in beweging aan het komen. De cyclus begint opnieuw, met het uiten van een wens…

Geen nee, geen ja

Seksueel misbruik heeft invloed op hoe je met grenzen omgaat. Doordat jouw grenzen niet gerespecteerd zijn op jonge leeftijd, leer je onvoldoende om op te komen voor jezelf. Het heeft toch geen zin om te zeggen dat je iets niet wilt: de ander heeft de macht. Er zijn twee manieren waarop je met het gebrek aan grenzen tegen kunt komen.

Je eigen grenzen niet kennen

Als je weinig gelegenheid hebt gehad om je eigen grenzen aan te geven, omdat ze toch met voeten getreden worden, heeft het ook weinig zin om je grenzen te verkennen, ontwikkelen of aan te geven. Soms weet je letterlijk niet meer wat je wel of niet wilt. Gewoon, omdat je daar te weinig ervaring mee hebt.

Willoosheid

Je hebt de kans niet gehad om jezelf te ontwikkelen. Daarbij wordt je dan in feite willoos. Als iemand zegt we gaan linksaf ga je links, zegt hij/zij rechts dan ga je rechts, op de automatische piloot. Maar wat je zelf leuk en fijn vindt, dat weet je niet.

Effecten als kind en als volwassene

Als kind ben je dan volgzaam, gehoorzaam. Het soort kind waarvan mijn moeder zou zeggen: ‘Da’s zo’n lief kind, je hebt er geen kind aan’. Ook als volwassene laat je de anderen voor je beslissen. Dat klinkt acceptabel, misschien zelfs gemakkelijk, totdat je dat een poosje geleefd hebt. Je gevoelens over wat je wel en niet fijn vindt in het leven zijn zo diep weggestopt dat je leven leeg is. Depressief, doods.

De andere kant: De grenzen van de ander niet kennen

Een ander gevolg kan zijn dat je de grenzen van de ander niet (h)erkent en respecteert. Dat kan een soort keuze zijn: ‘Als mijn grenzen er niet toe deden, waarom zou ik dan die van een ander respecteren’, maar meestal is het veel onbewuster. Je ziet eenvoudigweg niet waar de grenzen lopen van de ander, je hebt er geen antenne’s voor ontwikkeld. Dat ‘nee’ gewoon ‘nee’ kan betekenen komt niet eens in je op: je hebt daar geen ervaring mee.

Problemen door gebrek aan grenzen

Het is niet moeilijk om hoe je hiermee in de problemen kunt komen. Of het goed met je gaat hangt dan grotendeels af van in welke omgeving je verkeert. Doordat je weinig kennis hebt van grenzen en hoe je die kunt voelen en bewaken kom je vaker dan gemiddeld in situaties die tot misbruik kunnen leiden.

Patronen van herhaald slachtofferschap

Je ziet vaak een ‘patroon van herhaald slachtofferschap’ bij seksueel misbruik. Afhankelijk van je omgeving kun je in de problemen komen met drank en drugs, geweld of grensoverschrijdend seksueel gedrag.  Maar je kunt ook ‘gewoon’ je in allerlei bochten wringen om het anderen naar de zin te maken, zonder enige rekenschap te geven aan wat jij eigenlijk wilt. Of omgekeerd, alleen je eigen zin doordrijven zonder rekening te houden met anderen.

Leren voelen waar de grens loopt

Leren om je grens te voelen, en van daaruit leren om je grens ook te stellen, is een belangrijke stap in het helen van seksueel misbruik. De eerste keer dat je nee zegt is doodeng én een enorme bevrijding.

Je zelfbeschikkingsrecht heroveren

Pas als je gaat ervaren dat jouw nee er mag zijn, kun je ook volmondig ergens ja op zeggen. Dan heb je jouw zelfbeschikkingsrecht heroverd en daarmee ben je een stapje dichter bij jezelf gekomen.

Meer weten over helen van seksueel misbruik?

Bestel het boek hier