De opleiding van NoKidding

Gedurende de opleiding als ervaringsdeskundige binnen NoKidding leer je de visie en missie van NoKidding kennen. Je leert ook hoeveel kinderen er in Nederland mishandeld worden, wat je kunt betekenen voor een kind waarbij je mishandeling vermoed of wat je moet doen als je getuige bent van kindermishandeling.

Je eigen verhaal delen

Je leert hoe jij je verhaal kan delen begeleid door een presentator in opleiding en het verschil tussen gevoel en emotie. Wanneer iemand zijn verhaal voor de groep doet is het de bedoeling dat die persoon feedback krijgt van iedereen. Dit doordat deze feedback vaak lieve en warme reacties zijn en de persoon hier veel aan kan hebben en een helende werking kunnen hebben.

Wat het mij heeft opgeleverd

Wat ik door deze opleiding heb geleerd is dat het delen van je verhaal een helende werking heeft. Het heeft er zelfs voor gezorgd dat ik anders op de gebeurtenissen kan terugkijken. Ook heb ik geleerd dat het niet erg is om een traan te laten vallen tijdens mijn verhaal, zolang ik mezelf er niet in kwijtraak.

Juist je gevoelens delen

Juist deze gevoelens zijn belangrijk om over te brengen op anderen, zodat zij voelen wat kindermishandeling met iemand doet. Voorheen dacht ik altijd dat het beter was als ik mijn verhaal zonder emotie vertelde. Ik schaamde me voor mijn gevoelens, leek het wel. Inmiddels weet ik dat dit niet nodig is.

Mijn eerste keer voor een groep spreken

In de laatste bijeenkomst van de opleiding werd ik al gevraagd of ik (nota bene binnen mijn eigen school, maar wel een andere klas) mijn eerste keer voor een paboklas wilde gaan staan. Tijdens de opleiding ben ik gegroeid in het vertellen van mijn verhaal. Ondanks dat twijfelde ik aan mijn capaciteiten. Toch zei ik ja. De directeur van de opleiding had er vertrouwen in dat ik het al zou kunnen en daar putte ik moed uit. In de dagen van tevoren was ik heel zenuwachtig. Ik sliep slecht, kon me minder goed concentreren en was sneller geprikkeld.

De dag zelf

Ik word wakker met gierende zenuwen door mijn lijf. Nu nog erger dan de afgelopen dagen. Er spoken allerlei vragen door mijn hoofd:

• Kan ik wel een mooi verhaal neerzetten?
• Ga ik niet te snel praten?
• Vinden ze mijn verhaal wel inspirerend?

Mijn vriend heeft vrij gevraagd, zodat hij vandaag met mij mee kan. Als eerste vertelt een andere ervaringsdeskundige haar verhaal aan een groep. Een aantal leerlingen raakt geëmotioneerd door haar verhaal. Zij hebben zelf ook iets meegemaakt of kennen een kind waarvan zij vermoeden dat die in een onveilige situatie zit. Na haar verhaal kwam er veel positieve feedback terug van de studenten.

Na de pauze ben ik aan de beurt

Na deze eerste workshop wisselt de klas. Ik voel direct dat er een wat gespannen sfeer hangt. Dit slaat weer op mij terug. De presentator vertelt vooraf de visie en missie. Daarna ben ik aan de beurt. De presentator stelt mij vragen en ik vertel hoe mijn gezinssituatie eruit zag en een deel van mijn levensverhaal. Ik zie niet veel gebeuren bij de studenten die voor mij zitten. Ik ga twijfelen, doe ik het niet zo goed als de eerste ervaringsdeskundige?

Feedback

De feedback komt en ik wacht gespannen af. Stuk voor stuk geven de studenten mij mooie feedback. Ik hoor dat ze veel aan mijn verhaal hebben gehad en dat ze in het vervolg met hun vermoedens van kindermishandeling eerder zullen handelen. De presentator benoemt dat ze opgemerkt had, dat de klas terughoudend was. Toen kwam de aap uit de mouw: ze hadden van leerlingen uit de eerste workshop gehoord, dat ze het vrij heftig vonden. Dit maakte dat de leerlingen zich gespannen voelden. Wat ook meetelde was dat deze leerlingen een gemengde groep was, uit meerdere klassen en elkaar dus niet goed of zelfs helemaal niet kenden.

Een tevreden gevoel

Ik ben blij dat de presentator dit ter sprake heeft gebracht. Het lag dus helemaal niet aan mijn presentatie dat de studenten niet zo veel reactie gaven. Samen met de mooie feedback die ik later kreeg van de studenten, kijk ik terug op een mooie eerste workshop. Eentje waarvan ik hoop nog velen te doen.

NOKIDDING

NOKIDDING is een organisatie die zich richt op kindermishandeling. Dit doen zij in samenwerking met mensen die zelf als kind mishandeling hebben meegemaakt. Zij bieden een opleiding aan voor ervaringsdeskundigen, waarin zij leren hoe zij hun verhaal kunnen delen. Mensen die deze opleiding hebben gevolgd kunnen ook presentator te worden. Dan vorm je samen met nog een ervaringsdeskundige een koppel bij presentaties van NoKidding.

Presentaties van NoKidding

NoKidding gaat langs bij scholen en organisaties waar er met kinderen en jongeren wordt gewerkt. Ze geven voorlichting niet alleen door middel van feiten en cijfers, maar juist ook door ervaringsdeskundigen, die zelf kindermishandeling hebben meegemaakt, aan het woord te laten. Dan komt het verhaal dichterbij en wordt het voor de mensen in de zaal ‘voelbaar en zichtbaar’ wat mishandeling met een kind doet en zo wordt het bespreekbaar gemaakt.

Het motto van NoKidding

Het motto van NoKidding is ‘kleine stappen, grote winst’. Hiermee willen ze uitdrukken dat iedereen iets voor een mishandeld kind kan betekenen. Hoe klein de handeling ook is.

Mijn eerste bijeenkomst bij NoKidding

Ik weet nog goed de eerste keer dat ik binnen kwam bij NoKidding. Ik kwam voor de opleiding tot ervaringsdeskundige. De directeur wist mijn naam al, wat mij verbaasde. Hij had zijn best gedaan om alle namen te weten. Ik werd warm onthaalt door de mensen die er waren. In de zaal zat een stuk of 25 man verdeeld over drie rijen denk ik me te herinneren.

Spannend om te doen

Onwennig en wat nerveus zoek ik een plekje tussen de mensen. Ondanks dat ik contact maken met mensen lastig kan vinden, raak ik aan de praat met een paar mensen. Het stelt me wat gerust. Ik heb geen enkel idee wat ik kan verwachten.

Visie en missie

Er wordt geopend met de visie en missie van NOKIDDING door middel van het verhaal van de directeur van NOKIDDING en een filmpje in het thema kindermishandeling. Daarna wordt er als eerste aan mij gevraagd wat mij hier brengt. Mezelf groot willen houden voor de groep zeg ik met een ietwat sarcastische toon erin ‘doordat ik vroeger zelf kindermishandeling heb meegemaakt’. De directeur ziet dat ik mijn gevoel verberg en benoemt dit ook. Ik geef dit toe.

De essentie van NoKidding

Hij legt uit dat de essentie binnen NOKIDDING is een verhaal van een ervaringsdeskundige te delen waarin die ook zijn of haar gevoel legt zonder kwijt te raken in emoties. Het gevoel is juist wat er over gebracht moet worden op de groep, zodat zij niet alleen feiten weten, maar ook kunnen voelen wat kindermishandeling met iemand doet. Daarna doet een ervaringsdeskundige die al langere tijd binnen NOKIDDING vrijwilliger is doet haar verhaal.

Krachtige, kwetsbare vrouw

Zoals ze daar zit zie ik een mooie sterke vrouw die haar verhaal durft te delen voor de groep. Ze pinkt een traan weg, maar weet zich ook weer te herpakken. Daarna mogen een de mensen uit het publiek een stukje van hun verhaal delen voor de groep. Ook ik kom aan de beurt.

Gierend van de zenuwen

Voor de groep gieren de zenuwen door mijn lijf en probeer ik zo snel mogelijk mijn hele verhaal eruit te gooien terwijl ik in tranen uitbarst. De directeur onderbreekt me en verteld me dat ik niet meteen mijn hele verhaal hoef te delen. Ik krijg warme feedback vanuit de groep waarna ik me weer weet te kalmeren.

Ik ben niet de enige

In de pauze tussendoor en aan het einde heb ik gesprekken met mensen en voel ik me in een warm bad. Ik voel me fijn op deze plek met wie ik ben en mijn verhaal. Ook het feit dat ik niet de enige ben doet mij veel. Ondanks dat ik dat al wist, is het toch anders om die personen ook daadwerkelijk te spreken. Na deze eerste dag weet ik het zeker, ik wil verder met deze opleiding tot ervaringsdeskundige.

Wanneer ben je klaar met helen? Het wordt mij vaak gevraagd, omdat ik zeg dat ik geheeld ben. Hoe weet je nou dat je klaar bent? Dat je geheeld bent? Waar kun je dat aan merken?

Ik ben geheeld

Wat betekent het als je zegt ‘ik ben geheeld’? Voor mij betekent het: ik heb in mijn dagelijkse leven geen of nauwelijks meer last van mijn verleden. Ik word niet meer getriggerd door het minste of geringste, ik neem belangrijke besluiten met hart, ziel én verstand op één lijn en ik raak niet meer gemakkelijk uit het lood.

Word je dan nooit meer getriggerd?

Als je geheeld bent, word je dan nooit meer getriggerd? Natuurlijk niet, er zijn altijd nog kleine restjes van ervaringen uit het verleden die aangeraakt kunnen worden, waardoor je weer, eventjes, uit je doen raakt. Dat ‘eventjes’, daar gaat het om. Vroeger kon ik weken van slag zijn als een vreemde boos tegen mij deed. Nu heb ik ‘eventjes’ een moment voor mezelf nodig als dat gebeurt en dan kan ik het weer relativeren.

Tegenslagen, uitdagingen en leermomenten

Ook een leven na het helen van seksueel misbruik kent tegenslagen, uitdagingen en leermomenten. Het grote verschil zit in mij. Het grote verschil is dat ik nu, diep van binnen, wéét dat ik de uitdagingen, die op mijn pad komen, aankan. Dat ik leer van alles wat mis gaat en dat tegenslagen gewoon bij het leven horen.

Een rijk en vol leven

Een rijk en vol leven kent zowel hoogtepunten als dieptepunten. Als één van de twee gaat ontbreken, dan wordt het leven saai: een aaneenschakeling van hoogtepunten, de staat van bliss? Laat maar. Op een zeker moment wordt dat gewoon, het nieuwe normaal. Dan komt er vanzelf weer een behoefte aan variatie.

De balans vinden

Het gaat er in het leven niet om dat je altijd in balans bent, maar dat je de balans kent en kan herpakken als je hem ‘eventjes’ kwijt bent. Dus, hoe weet je dat je geheeld bent? Als je weinig of geen last meer hebt van je verleden. Als de uitdagingen die je op je pad tegenkomt steeds vaker gaan over de dingen van vandaag. En als je wéét, diep van binnen, dat je het aankunt.

Verwendag voor Lotgenoten

Op 10 juni 2017 organiseert Stichting Revief een Verwendag voor Lotgenoten die te maken hebben gehad met seksueel misbruik. Ontspannen en genieten staan op deze dag centraal. 

Kom het ervaren!

Hoe zou je het vinden om in een veilige omgeving samen met lotgenoten een dag van ontspanning te ervaren? Een dag waarin jij echt helemaal jij mag zijn?

Revief organiseert jaarlijks lotgenotendagen voor mensen die in hun jeugd seksueel misbruikt zijn. Daarvan is De Verwendag er één. Een dag waarop je mag ervaren hoe fijn het kan zijn om bijvoorbeeld een voetmassage of schoonheidsbehandeling te ondergaan.

Alleen wat jij fijn vindt!

Op deze dag doe je alleen wat je fijn vindt. Wil je liever alleen babbelen met lotgenoten, een wandeling maken of van een heerlijke lunch genieten, je bent deze dag je eigen regisseur.

Allerlei workshops voor wie dat wil

Voor zowel vrouwen als mannen worden allerlei workshops aangeboden. Je kunt ervoor kiezen om deel te nemen aan een workshop met een groepje en/of individueel. Een voetmassage, samen muziek maken, kennis maken met Aikido, Beeldhouwen, Soul Collage of een helende wandeling in de prachtige natuur.
Dit is nog maar een kleine greep uit het aanbod waaruit je deze dag kunt kiezen.

Deelnemers beschrijven de dag als een ‘warm bad’

Elk jaar krijgen we unaniem terug dat de deelnemers heel blij zijn dat ze de stap hebben gezet om deel te nemen aan deze dag. Dat het zelfs niet alleen ontspanning en plezier brengt maar tevens bijdraagt aan heling, door onder gelijkgestemden te zijn.

Simpel omdat je perfect bent zoals je bent en mag zijn wie je bent.

Wil je meer informatie en/of je opgeven voor De Verwendag van 10 juni a.s.?

Dit kan via dit aanmeldformulier

De dag zal zijn op Landgoed De Horst (De Horst 1, Driebergen).

Vind je het spannend om alleen te komen en wil je daarom graag iemand meenemen, geef dat dan even aan. We kunnen dan afstemmen of er genoeg plek is. Deze Verwendag kost € 25,- p.p.