zelfvernietigingsdrang

achtentwintig februari
tweeduizendveertien
vrijdagochtend…

ik ben zooooo boos
ben je boos, pluk een roos
zet’m op je hoed
dan komt het allemaal weer goed…?

hoe ga je er mee om
ben ik echt zo dom
ben ik echt zo’n klier
het interesseert me geen zier

eindelijk trek ik m’n mond open
en hou me niet meer in
betekent dat het einde
of is het een nieuw begin

ik raak alles en iedereen kwijt
maar heb ik dat ook verdiend ?
is er nou niets wat je verblijdt
ben je nou nog niet uitgegriend ?
die schouders trekken het even niet meer
van buiten en binnen, alles doet zeer…

ik heb niks meer te verliezen
krijg een hoop voor m’n kiezen
en dan ga ik tekeer
en volgt er meer
houdt het dan nooit op
ik geef mezelf op m’n kop
zelfvernietigingsdrang…

stop being victimised
start being victim wise
stay in the investigate mode
winners deal with the truth

* * * * *

proces…

achtentwintig februari
tweeduizendveertien
vrijdagmiddag

wat raar, het geeft rust
en mijn geweten is gesust
ik sta paf,
er valt een last van me af

* * * * *

één maart
tweeduizendveertien
zaterdagochtend

ik word opstandig
is dat wel zo handig
het is me allemaal wat
ik ben het zo zat !!!

toch doet het pijn
het voelt niet fijn
wat heb ik nou nog
alles is bedrog

ik hou het bijna niet meer uit
ik weet het niet meer
ik kom er maar niet uit
misschien een andere keer

voel me behoorlijk wanhopig…
dan maar weer een beetje ‘valium’
don’t worry, het is maar valeriaan
proces…laat het gaan

van binnen ben ik verdrietig, moedeloos
van buiten ben ik alleen maar boos !!!
I’m pissed….

want to be in control of my life
instead of being somebody’s wife

want to feel good with me
that’s the best place to be…

———————————————————————-

relieved

zes maart
tweeduizendveertien
vrijdagochtend

ik ben nu opgelucht misschien
maar had het toch graag anders gezien
afscheid nemen van de grote zus
is het moeilijkst gebleken dus

plaatsvervangend moeder
soms is het een loeder
irritatie van beider kant
ik irritant, zij dominant…
samenzijn was niet echt een feest
de band is er al nooit geweest ?

ik heb misschien een grote muil
maar zij behandelt me als oud vuil
in m’n dagboek stond al…..ik haat haar
we zijn er niet meer voor elkaar

ik heb geen zus, nooit gehad
wat een desillusie is dat
ik heb het helemaal gehad met haar
ik blijf hier en zij blijft daar

soms moet je afscheid nemen
leuk is dat niet
soms moet je afscheid nemen
dat geeft vaak verdriet

relieved ?

———————————————————————-

not a toy

acht maart
tweeduizendveertien

ik kan me niet verweren
geen bescherming van m’n kleren

ik kan me niet verroeren
gespannen en verkrampt
door angst overmand
naar de malle moeren

ik zeg niet doen en hij doet het toch
ik ben geen speelbal
beschadigd tot de kern
niemand heeft me beschermd

ik ben niet welkom bij m’n zus
altijd maar alleen
buitengesloten
shut out

I’m not a toy…

———————————————————————-

moving on

zesentwintig maart
tweeduizendveertien

ik zat er helemaal door
nu ga ik er weer voor…
dat kost nog wel wat tijd hoor

‘k heb nu weer een doel
dat geeft een goed gevoel…
en dat is al een heleboel

ik was alles en iedereen zat
en dacht iedereen kan me wat…
heel vervelend is dat

’t wordt tijd dat ik relativeer
ook al doet het nog zo zeer…
want er is natuurlijk meer

ooit moest ik er aan beginnen
laat nu meer zien wie ik ben van binnen
heb nog wel wat te overwinnen

nog langer in mineur is zonde
voor mezelf en tout le monde…
op weg naar een nieuwe ronde

samen met zoonlief
mijn grote hartedief…
die wordt al een hele pief

komt tijd komt raad
ik voeg bij het woord de daad
moving on…..