Triggerwaarschuwing:

Onderstaand verhaal is expliciet. Het vertelt in detail over het seksueel misbruik en hoe dit plaatsvond. Dat betekent dat het kan triggeren. Houd daar rekening mee, lees dit op een moment dat je goed in je vel zit en zorg dat je eventueel toegang hebt tot hulp. Getriggerd raken is niet erg, het is vaak een uitnodiging om te helen, maar als het te veel is en het overspoelt je, is het handiger om even wat afstand te nemen.

Het winnende verhaal

Ik heb dit verhaal als winnaar gekozen, omdat het helder maakt, vanuit het perspectief van het kind, wat de gevolgen zijn van het geheim. Daarnaast spreekt er een grote kracht uit. Het is inspirerend om te zien dat iemand die zoveel heeft meegemaakt, toch een goed leven kan opbouwen, tot rust kan komen en zelfs vergeven kan.

Mijn grootste geheim

Ik ben altijd op zoek geweest naar liefde. Op mijn jonge leeftijd heb ik nooit bij stil gestaan wat echte liefde inhoud. Vanuit mijn geloofsovertuiging leer ik de ware liefde kennen.

Misbruikt

Wat mij raakte is dat ik door enkele jongens werd misbruikt. Als ik 15 jaar ben krijg ik voor het eerste verkering. Hij is erg lief. Hij weet dat ik thuis geen aandacht krijg en op school gepest word. Ik ben ontzettend verlegen. Hij verwent mij. Omdat ik verliefd ben zet ik mij af tegen mijn ouders en mijn familie. Ik loop steeds vaker weg van huis. Ik blijf bij hem slapen.

Ik ben nog maagd

Ik ben dan nog maagd. Ook dat weet ik niet, mijn ouders hebben mij nooit voorgelicht. Ik werd ongesteld toen ik 14 jaar was. Mijn moeder geeft mij een kus als ik haar dat vertel en ze feliciteert mij, dat ik een jonge vrouw ben geworden. Op school durf ik er nooit over te praten. Als mijn klasgenootjes er over beginnen valt er een last van me af.

Drie jaar ouder

Mijn vriendje is drie jaar ouder dan ik. Hij is geen Nederlander maar dat maakt niet uit. Hij haalt mij van school af. In het park geeft hij mij een tongzoen. Ik ril over mijn lijf. Het is zo opwindend. Maar ik weet niet wat mij overkomt en hij begint mij te betasten. Het geeft een lekker gevoel. Hij hijgt in mijn oor en zegt dat hij met mij wil neuken. Dat is de eerste keer. Maar ik heb gehoord dat je zwanger kan raken als je met een jongen vrijt.

Hij heeft mij in zijn macht

Hij bedenkt een oplossing. Ik ben jong en naïef en weet niet of het slecht is. De eerste keer doet het veel pijn. Hij krijgt mij in zijn macht. ‘Je vertelt dit niet aan je ouders,’ waarschuwt hij mij, ‘anders komt de politie en raak ik mijn verblijfsvergunning kwijt. En dan zie je mij nooit meer terug. Want je bent dom en andere jongens willen geen verkering met jou als je met mij naar bed bent geweest.’

Loverboy, pooierboy

Ik schrik er wel van en ik houd mijn mond erover. Later komt hij aan met een probleem. ‘Ik heb een beetje te veel geld uit gegeven aan de hotels. Die moet ik terug betalen. Ik heb 4 vrienden waar je mee naar bed kan en die geven geld aan mij. Doe es met hun wat hun vragen, anders is het voorbij.’ Ik ben bang om hem kwijt te raken en doe wat hij zegt. Ik blijf met het geheim rond lopen.

De hele dag opgewonden

Ik voel me elke dag opgewonden en de jongens op het plein zitten aan mijn gevoelige plekken. Ik weet niet dat het zondig is want ik ken de bijbel niet. Mijn vader was katholiek. Toen mijn ouders waren gescheiden, kwamen verkeerde vrienden aan de deur. Ik word bij mijn vader geplaatst, samen met mijn broer. We doen seksuele experimenten. Ik moet een striptease doen van de vrienden van mijn broer.

Mijn vader en mijn broer

Later ben ik alleen thuis en ik lig op bed. Mijn vader komt bij me en fluistert: ‘Ontspan je eigen.’ Hij begint mij te vingeren en ik kom klaar. Hij doet het elke avond. Mijn broer word geslagen door mijn vader, als hij dingen uitspookt met zijn vriendjes. Hij gaat daarna meer seks met mij doen. Hij koopt een vibrator en Spaanse vlieg en hij doet het in mijn sapjes of koffie zodat ik erg geil word.

Ik word uitgemaakt voor hoer

Mijn vader kan doen met mij wat hij wil. Op school word ik uitgescholden voor hoer. Ik weet niet wat een hoer is. Pas later kom ik erachter dat ik misbruikt ben. Ik kan niets doen. Niemand zal mij geloven, denk ik verdrietig. Zelfs mijn voormalige vriendje gelooft mij niet. ‘Je vind het toch lekker, geil wijf, debiel,’ zegt hij.

Debiel!

‘Je zit op een school voor debielen,’ zegt hij. Ik besef ook niet precies wat debiel inhoudt. Dan begint hij gek te doen en moet ik vreselijk lachen. Ik denk dat hij een grapje maakt. Mijn moeder legt uit dat de school is voor kinderen die niet goed kunnen leren. Maar ik kan lezen en schrijven. Alleen rekenen vind ik lastig. Ik woon bij mijn vader, maar ga weleens bij mijn moeder op visite. Ook tegen haar zeg ik niks. Ik ben bang dat ik niet word geloofd en dat alles mijn eigen schuld is.

Ik begin te zien dat ik misbruikt ben

Als ik er achter kom via mijn vriendin dat me eerste partner mij misbruikt, heb ik het uitgemaakt. Later krijg ik een klasgenoot die aan epilepsie lijdt. Hij heeft vaak toevallen. Ik heb medelijden met hem. We gaan veel om met elkaar en ook samen vrijen. Mijn vader komt erachter en ik moet het van hem uitmaken. Dat doe ik dus niet. Ja, hij mag dus wel aan mij zitten. Ik houd de relatie geheim.

Emigreren

Mijn vader hertrouwt met een buitenlandse vrouw die 5 talen kan. Hierna moeten wij emigreren. Maar ik mis wel mijn nieuwe vriend. We schrijven brieven naar elkaar. Na 3 maanden mogen we terug naar Nederland omdat het averechts werkte bij ons.

Angsten

Dan ontstaan mijn angsten. Ik krijg hyperventilatie. Ik loop weg van huis en later word ik uit huis geplaatst. Daar krijg ik werk, toen ik in een kindertehuis kwam. Later werd er bemiddeld tussen me ouders en mij. Zij hadden nog drie dochters gekregen.

Incest

Ik ben getrouwd en krijg twee zoons. Dan lees ik iets over incest. Ik herken mezelf erin. Ik volg therapieën maar die helpen niet. Als ook mijn toenmalige schoonvader mij betast, heb ik het gehad. Mijn ex-man gelooft me niet. Hij gaat hierna zelfs vreemd. Na dertien jaar in de hel geleefd te hebben met hem, met veel verwijten, vernedering en met weinig liefde ga ik scheiden.

Ik doe mijzelf pijn

Ik begin me zelf te pijnigen. Ik snijd mijn armen. Ik ga mezelf bijten en veel drinken. Bij een psychiater krijg ik de diagnose dat ik borderline heb. Ik heb er veel over gelezen.

Rust, verwerking en vergeving

Maar nu ik veel ouder ben, zit ik in een rustiger vaarwater. Mijn zoons zijn volwassen en wonen op zichzelf. Dit verhaal geeft mij de ruimte voor verwerking. Mijn ouders heb ik vergeven. Zo dank ik God met blote handen.

De dag na de uitzending begint het al. Overal verschijnen oproepen om vooral toch kinderen weerbaar te maken, voor te lichten op scholen over grooming, over wat wél en niet mag. Dat is al jaren aan de gang en het helpt nauwelijks. De cijfers zijn al decennia stabiel of verslechteren zelfs. Het is tijd om het roer om te gooien!

Wij moeten leren kinderen te beschermen

Al jaren is er ingezet op voorlichting en weerbaarheid met weinig overtuigend resultaat. Sommige onderzoeken tonen zelfs aan dat het weerbaar maken van kinderen de impact van seksueel misbruik vergroot. De schaamte wordt namelijk groter als je als kind denkt dat je er iets aan had kunnen (en dus moeten) doen. Dat is ook waarom het voor mannen vaak ingewikkelder is om met hun verhaal naar buiten te komen. Een echte knul had toch van zich afgeschopt? Wat een waanzin!

Victim blaming bij voorbaat

Wanneer je zegt dat we kinderen weerbaar moeten maken, schuif je de verantwoordelijkheid naar de kinderen. Dat is een soort victim blaming, nog voordat er iets gebeurd is. Het fabeltje is dat kinderen weerbaar gemaakt kunnen worden tegen een manipulatieve, soms gewelddadige volwassene.

Afschuiven van de verantwoordelijkheid

Het is aan ons, de volwassenen om de kinderen te beschermen. Dat is onze taak, dat is onze opdracht. De moeder in de documentaire zegt: “Ik heb één kind en ik had één taak: hem te beschermen. En ik heb gefaald.” Maar zij is niet de enige die heeft gefaald. Elke volwassene die op de hoogte was van het feit (bewezen, nooit ontkend) dat Michael Jackson één op één tijd had met jonge knullen in zijn slaapkamer had aan de bel moeten trekken.

Verlaat Neverland!

Leaving neverland is een uitdaging: Durf jij de sprookjeswereld waarin kinderen veilig opgroeien achter je te laten? Rond te kijken in een wereld waarin één op de drie kinderen een negatieve seksuele ervaring opdoet voordat ze zestien zijn? Of geloof je liever de illusie dat al die cijfers overdreven zijn. Dat het wel mee zal vallen. Dat het jouw kinderen niet zal gebeuren, want die zouden jou alles vertellen, toch?

De wereld is geen veilige plek voor kinderen

Jouw taak als volwassene is om argwanend te zijn als iemand een bijzondere interesse in een kind toont. Het is tijd om je oogkleppen af te doen, om Neverland te verlaten. Het gebeurt niet ‘never’. Het gebeurt ook niet in een ver ‘land’. Het gebeurt bij jou in de straat. Misschien zelfs bij jou in huis!

Wij moeten leren kinderen te beschermen

• Er is kennis over seksueel misbruik. Verdiep je erin.
• Lees bijvoorbeeld mijn eerste boek om een idee te krijgen van waar je op moet letten.
• Kijk de documentaire en verdiep je in het groomingproces dat daar zo mooi uitgetekend wordt.
• Leg je oogkleppen af, word wakker. Verlaat Neverland en help om de werkelijkheid een veiligere plek te maken.

I’m walking on a wire
I close my eyes and fly out of my mind
Into the fire
– uit Sunny came home van Shawn Colvin

Vallen

Angst dringt zich aan me op. Ik probeer me te focussen op wat de psychiater tegenover me zegt, maar haar woorden komen amper bij me binnen. Ik word duizelig en het voelt alsof ik val, eindeloos val. Het wordt steeds moeilijker om me te blijven concentreren en de psychiater wordt steeds vager. Haar gezicht verdwijnt in een wazige poel en mijn lichaam vliegt erachteraan.

Tissues

Wanhopig zoeken mijn ogen de kamer af naar een beetje houvast. En die vinden ze: de tissue box. Hij voelt ver weg en onrealistisch, maar ik kan hem scherp zien. De rest van de sessie klampt mijn blik zich aan de tissues vast, terwijl de woorden uit mijn mond zich bijna automatisch tot antwoorden op vragen vormen. De angst is weg, verdwenen in dezelfde poel als de psychiater en mijn lichaam.

Dissociatie

Sinds kort weet ik dat wat er met mij gebeurt dissociatie heet. Ik wist eerder wel dat het bestond, maar de dissociatie waar ik uit mijn omgeving bekend mee was zag er zoveel anders uit dan wat er met mij gebeurt. Ik heb wel eens met een therapeut gedeeld wat ik ervaarde en dat ik op zo’n moment niet bij mijn emoties kon, maar haar reactie was dat dat niet kon en dat ik hoe dan ook iets moest voelen. Daarna heb ik er jaren over gezwegen, want het kon immers niet.

Overlevingsmechanisme

Ondertussen weet ik dat het een overlevingsmechanisme uit mijn jeugd is, van de momenten waarop ik machteloos was en vluchten uit mijn lichaam de enige mogelijkheid was. Dat mechanisme is in het heden nog steeds actief. Iets triggert me en mijn bewustzijn checkt uit. Ik ben er nog wel, ik kan nog op dingen reageren, maar het lukt me niet om er bewust bij te blijven. Het is alsof mijn hoofd bij de treinpoortjes uitcheckt, maar ik mijn lichaam ben vergeten mee te nemen. Ik weet niet wanneer het zich weer bij mijn hoofd voegt en ik ben de controle kwijt.

Nu

Nu weet ik wat er aan de hand is valt het me pas op hoe vaak het gebeurt. De ene keer heftiger dan de andere keer. Soms lang, soms kort. Maar elke keer ingewikkeld en vanuit heftige emoties. Nu ik het weet kan ik er ook mee aan de slag, leren hoe ik ermee om kan gaan. Zodat ik in de toekomst in het nu kan blijven en ik niet meer bijna machteloos het vuur van controleverlies in wordt gezogen.

Jessica’s eigen blog staat hier: Uit het donker