In mijn rol als hulpverlener én als lotgenoot hoor ik vaak verhalen over ervaringen met een rechtszaak. Het maakt bij mij een mix van gevoelens en gedachten los.
“Ben ik te laf om een rechtszaak aan te gaan”?
‘Komt het misbruik door een rechtszaak te dichtbij of ga ik pijn uit de weg?’
“Wat schiet ik er mee op?” is een andere gedachte.
En belangrijker: “Wat is het doel van een rechtszaak?”
Wat is het doel van een rechtszaak?
Die laatste vraag heeft me overtuigd dat een rechtszaak niet zoveel zin heeft; althans niet als het gaat over helen voor jezelf. Wél als het gaat om te voorkomen dat diegene meer slachtoffers maakt. Overigens kun je daarvoor ook alleen een melding doen.
Helen is niet het doel van een rechtszaak
Onze rechtsspraak is geen instrument om te helen. Het systeem is daarvoor niet ingericht en zal dat ook nooit kunnen. Het kan hoogstens een vorm van ‘genoegdoening’ geven, als iemand terecht wordt veroordeeld. Het hoogst haalbare is denk ik dat het een pleister op de wonde kan zijn. Als een rechtszaak tenminste verloopt zoals het slachtoffer het graag zou willen.
En dat is maar zelden het geval volgens mij …
Triggers in een rechtszaak
Vaak wordt een rechtszaak juist je achilleshiel omdat je getriggerd wordt in je onmacht. Je moet voor een rechtszaak namelijk heel veel uit handen geven. Dat kan traumatiserend werken, doordat je opnieuw die onmacht ervaart; zeker als het uitmondt in een teleurstellende strafmaat of zelfs vrijspraak.
Helen doe je zelf
Ik ben tot de conclusie gekomen dat echt helen pas lukt als ik het zelf doe op een manier waarop ik controle heb over mijn proces. En dan bedoel ik mijn eigen verwerkingsproces.
Want dat blijft – ongeacht of de daderes vastzit, vrij rond loopt of inmiddels overleden is.
Grote helende stappen
In mijn verwerkingsproces heb ik in het verleden een grote stap gezet die ik je niet wil onthouden. Ik heb een opstelling gedaan waarbij ik, gesteund door vele mannen achter mij, de daderes heb verteld wat de schade en de pijn is die haar daden bij mij hebben teweeggebracht.
Symbolisch teruggeven
Toen ik dat symbolisch terug kon geven en zij het aan kon nemen merkte ik dat mijn boosheid waar ik nog mee worstelde, verdampte als sneeuw voor de zon. Deze, zelf georganiseerde sessie, heeft mij meer gebracht dan welk strafrechtelijk proces ooit zou kunnen.
Los komen van de daderes
Met andere woorden; ik kwam steeds losser van de daderes, op een manier die een rechtszaak nooit zou kunnen doen. Waarbij een rechtszaak zelfs erg in de weg zou zitten. Ik snap dat elk verhaal uniek is en dat iedereen voor zichzelf moet besluiten wat voor hem/haar de juiste route is.
Houdt zelf de regie
Maar wat ik wel wil meegeven: blijf in de regie en uit de onmacht.
Als je naar aanleiding van dit bericht wat kwijt wilt of hulp zoekt kan je me mailen op info@craftingpeople.nl of bellen: 06 51901985 (Marcel) bij voorkeur tussen 08-09u.
Grenzen respecteren
Rineke van Setten
