Helen van seksueel misbruik uitverkocht!
Vandaag kreeg ik een mailtje van Esther van der Ham, mijn uitgever van Uitgeverij Droomvallei. ‘Helen van seksueel misbruik’ is uitverkocht bij het Centraal Boekhuis (CB)! Goed nieuws natuurlijk, want dat betekent een aantal dingen. Ten eerste begint de verkoop via reguliere kanalen, met name internetwinkels nu goed te lopen. Ten tweede betekent het dat we een goede inschatting hebben gemaakt in de verhouding tussen het CB en de boeken die via mijn eigen website verkocht worden. De boeken die ik thuis heb liggen, zijn ook bijna op. De tweede druk is al besteld en we kunnen dus as. dinsdag waarschijnlijk de boeken al weer bij het CB laten bezorgen. Overigens heb ik er hier nog wel een paar liggen hoor, als je interesse hebt, kun je het boek gewoon bij mij kopen.
Lieve brieven over helen van seksueel misbruik
De echte reden waarom het goed nieuws is, veel meer dan het inkomen wat ik er uit haal, is de bevestiging die ik almaar krijg van mensen die het boek gelezen hebben. De brieven die ik krijg waarin mensen me bedanken voor het schrijven. Partners die meer gaan snappen van seksueel misbruik en de effecten daarvan op hun geliefde. Mensen die zelf misbruikt zijn, die heling vinden in het lezen van het boek. Elke keer als ik zo’n brief ontvang ontroert het me. Voel ik me blij en trots dat ik daar aan heb mogen bijdragen.
Nog belangrijker voor mij persoonlijk
Het uitbrengen van mijn boek heeft ook voor mij persoonlijk heel wat opgeleverd. Mijn moeder heeft het boek gelezen en we hebben er over gepraat. Misschien wel voor het eerst in mijn leven zonder dat er ‘iets’ tussen ons in stond. Echt gepraat over hoe het vroeger was. ‘Had het maar gezegd, toen’, verzuchtte ze, onmiddellijk gevolgd door: ‘Ja, ik snap het wel, je kon het niet vertellen. Maar had je je mond maar open gedaan. Dan was het anders geweest.’ Vanaf dat moment kon ik weer liefde voor haar voelen. Ging mijn hart weer open voor mijn moeder. Ik kon haar zien in haar machteloosheid.
Een lieve oom en tante kwamen vorige week, naar aanleiding van ‘helen van seksueel misbruik’, eens op bezoek. Ze waren geraakt en ontroerd door mijn boek en wilden er met me over doorpraten. Ook dat heeft weer mooie momenten opgeleverd, waarbij ik ook een deel van het plaatje van mijn verleden wat meer kleur heb kunnen geven. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Breken met machteloosheid
Het was mooi om er met mijn moeder over te praten. Om haar te kunnen zeggen: ‘Joh, mam, je wist het niet. Hoe had je het kunnen weten? Tegenwoordig zijn er televisieprogramma’s en boeken :-), waardoor je je bewust kán zijn van het feit dat het gebeurt. Dat had je toen helemaal niet.’
Volgens mij zet niemand zijn kinderen op de wereld met het idee om ze in hun jeugd eens flink te bezeren. Toch gebeurt dat en soms kun je daar niets aan doen. Die machteloosheid, daar zullen we mee moeten leven. Je kunt niet achteraf een andere keuze maken. Dus: aankijken en doorgaan. Want als ik in machteloosheid blijf hangen kom ik niet verder. Machteloosheid verlamt. Dan kan ik ook niet meer, daar waar het wél mogelijk is, dingen veranderen. De brieven van mijn lezers bevestigen dit. Je kunt dingen veranderen, je kunt helen, je kunt verder met je leven. Ook na seksueel misbruik. Je hoeft niet in machteloosheid te blijven steken. Je hebt geen levenslang.
