In december schreef ik de eerste schrijfwedstrijd uit, met daarin een aantal thema’s. Er zijn een aantal inzendingen gekomen en ik vond het heel moeilijk om er één te kiezen. De mensen die niet gewonnen hebben stuur ik een verbetertip en ik hoop dat ze een volgende keer weer meedoen, want alle inzendingen waren de moeite waard. Toch sprong deze er uit. Het thema van dit verhaal is depressie, maar vooral ook de weg terug uit de depressie.

De wereld draait gewoon door

Na tien jaar misbruikt te zijn door mijn vader en 18 jaar gehuwd te zijn geweest met een narcistische man, staat plots de wereld stil…… doodstil
Heb ik dan eindelijk mijn prins op het witte paard gevonden en ben ik zwanger van ons wondertje, valt de wereld plots stil…… doodstil

Hoe verklaar je aan je prins dat alles donker en stil is, terwijl je eindelijk alles hebt om gelukkig te zijn. Een klein wondertje in je schoot, nieuw leven een nieuw begin en toch valt alles stil…… doodstil

Dagen verstrijken zonder dat ik iets voel, alles lijkt zwart gekleurd. Niemand voelt mijn pijn, de wereld draait gewoon door maar bij mij staat alles stil…… doodstil.Zwart zijn mijn gedachten waardoor mijn prins en gynaecoloog besluiten me te laten opnemen in de psychiatrie. 

Wat is dit ? Wil ik dit ? Nee ik wil weer voelen en zien. Maar dan moet ik praten, en dat is nu juist hetgene wat ik niet wil. Bang om de beerput te openen en de pijn te voelen, de pijn van het misbruik en de pijn van de geestelijke folteringen van mijn ex echtgenoot. En de wereld… die draait gewoon door.

Toch heb ik mijn monster, de depressie verslagen, door naar het lichtje in het donker te zoeken. Af en toe kleurt een hoekje weer zwart maar dan kijk ik naar mijn wonder en weet ik, voor hem en mijn prins moet ik verder want de wereld draait voor hun gewoon door!

Gebruikt voorwerp

De advent en kerstperiode

De periode rondom kerst is voor veel overlevers van seksueel misbruik geen gezellige tijd van het jaar. Het is de tijd van het jaar waarin je, als het contact met je familie niet vanzelfsprekend is, letterlijk in de kou kunt staan. Eerder schreef ik al 10 tips voor de feestdagen. Maar vandaag hoorde ik over een charmant gebruik van onze Noorderburen.

Ga Wichtelen

In de Scandinavische landen komt er in de adventstijd het Wichtelmannetje op bezoek. Het woord ‘wichtelen’ komt van het Duitse ‘der Wichtel’ wat ‘kobold, dwerg of kabouter’ betekent.

Een lichtpuntje brengen in donkere dagen

Het idee achter het wichtelmannetje is dat hij mensen in de donkere dagen van de adventstijd een beetje aandacht, warmte en lichtpuntjes geeft. In deze tijd van het jaar is dat iets waar veel mensen behoefte aan hebben. In het Scandinavische verhaal van het wichtelmannetje staat dat hij de mensen op een subtiele manier helpt: Als de jas van een hardwerkende boer ’s avonds doorweekt en koud is, hangen de kabouters deze bij het vuur, zodat de boer als hij om 5 uur in de ochtend de koeien gaat melken een droge warme jas heeft.

Hoe kun jij wichtelen?

Tijdens de adventperiode geef je mensen kleine attenties, die nagenoeg niets kosten alleen wat aandacht, maar waar je iemand echt blij mee maakt. Je kunt bijvoorbeeld een bed opmaken, een bloemetje op het kussen leggen, of een kaarsje naast een bord laten branden als de ontvanger thuiskomt. Of je knipt een hart van papier dat je bij iemand in zijn of haar jaszak doet. Kleine verrassingen, een lief briefje aan je fietsstuur, een boterham in de vorm van een hartje of … het kan vanalles zijn. De belevenis “er is aan mij gedacht” geeft ons warmte en licht. Een eenvoudige verrassing uit het hart, speciaal in deze donkere weken.

Wild wichtelen of lootjes trekken?

Wichtelen doe je in de gehele adventstijd… van de eerste advent tot aan Kerst. Je kunt in het wilde weg wichtelen, gewoon lieve dingen doen voor de mensen om je heen. Maar je kunt het ook met een groepje afspreken. Dan trek je lootjes en gedurende de adventperiode ben jij degene die aardige dingen doet voor degene wiens lootje je getrokken hebt.

Het is wel de bedoeling dat je het doet zonder dat iemand erachter komt dat jij het gedaan hebt, heel onopvallend, diegene mag niet weten dat jij het wichtelvrouwtje of mannetje bent!!

Veel plezier met Wichtelen

Het boek Luma van Lydia Brewster

Het boek Luma van Lydia Brewster vertelt het verhaal van een meisje dat misbruikt is, later steeds voor ‘foute mannen’ kiest. Het is een deels autobiografisch verhaal, dat een inkijkje geeft in hoe die herhaling met ‘foute mannen’ tot stand komt én hoe zij zichzelf uit haar oude patronen bevrijdt.

Cultuurverschillen

Het verhaal speelt zich deels in Suriname en deels in Nederland af, waardoor het ook voor Nederlanders een beeld geeft van de invloed van de Surinaamse cultuur op een thema als seksueel misbruik. Hoe de hoofdpersoon alles beleeft, met een flinke dosis humor en door de manier van schrijven, neemt ze je mee haar wereld in.

Het sprookje van prinses Luma

De rode draad in het verhaal is het sprookje van Luma, dat tussen de autobiografische stukken door steeds terugkomt. Ook princes Luma bevindt zich tussen twee werelden en heel lang moet Luma ‘gered worden’. Totdat zij in zichzelf de krachten vindt die ze al die tijd buiten zichzelf gezocht heeft.

Leesbaar, meeslepend

Schrijven over seksueel misbruik is niet eenvoudig. Lydia Brewster doet dit op een heldere manier, zonder doekjes erom te winden, maar ook zonder onnodige detaillering. Het boek leest gemakkelijk en vlot. Fijn is ook dat Lydia zich nergens in de slachtofferrol verliest. Ze kijkt terug op haar leven en welke keuzes ze gemaakt heeft, met humor, mildheid en af en toe gezonde zelfkritiek.

Pluspunten van het boek

• Helder verwoord
• Meeslepend verhaal
• Eerlijk, open
• Rakend

Minpunten van het boek

• Ik kon het sprookje niet altijd goed plaatsen

Lydia Brewster heeft een hoger doel

Met haar verhaal wil zij haar bijdrage leveren aan de discussies over het effect van seksueel misbruik op het leven van een persoon. Het boek is voor haar aanleiding om met mensen in gesprek te komen, over seksualiteit en relaties en de invloed van seksueel misbruik daarop.

Waar kun je Luma kopen?

Het boek is te koop via bol.com en kost € 18,95

Onbegrip

Ik heb in mijn therapieverleden een aantal vervelende reacties gekregen toen ik vertelde dat ik ben misbruikt door mijn zus, variërend van ongeloof tot ontkenning. Sommige kan ik achteraf gezien wel begrijpen, maar andere laten zelfs nu nog hun sporen na. De meeste heb ik ondertussen wel van me afgeschreven of besproken. Met sommige reacties gaat dat echter makkelijker dat met andere. Er is één specifieke therapeut die meer kapot heeft gemaakt dan ze zich waarschijnlijk beseft en juist over haar vind ik het moeilijk om te schrijven of te praten.

Experimenteren

Vrij in het begin van de behandeling bij haar, schrijf ik op dat ik ben misbruikt door mijn zus. Als ik haar dat laat lezen, vindt zij echter dat ik er niet mee hoef te zitten. Haar toon is waarschijnlijk geruststellend bedoeld, maar haar woorden maken me in de war. Hoewel ik haar duidelijk heb gemaakt dat de dingen met mijn zus tegen mijn zin in zijn gebeurd, ziet zij het anders. Ze zegt dat experimenteren normaal is, zij heeft dat vroeger ook met haar nichtjes gedaan en nooit ergens last van gehad. Het hoort erbij, volgens haar.

Genoten

Haar theorie is dat ik ermee zit, omdat ik ervan genoten zou hebben en dat niet mag van mezelf. Ik zou op vrouwen vallen en dat niet willen accepteren. Ik weet wat betreft mijn geaardheid niet hoe het zit, maar zou er ook absoluut geen problemen mee hebben als ik op vrouwen val. Alleen al de suggestie dat ik ervan genoten heb doet veel. Ik twijfel nog meer aan mezelf. Zelfs nu kan ik nog geen woorden vinden voor de pijn die het doet en de verwarring die het veroorzaakt.

Vorige levens

Daarnaast is deze therapeut er ook van overtuigd dat er nog een andere oorzaak voor mijn pijn is: vorige levens. Wat er met mij is gebeurd is volgens haar niet erg genoeg, dus moet de oorzaak van hoe ik me erdoor voel bij vorige levens liggen. Iets waar ik persoonlijk niet in geloof, maar waar zij van overtuigd is. In een vorige leven is er iets ergs met me gebeurd en daarom denk ik dat ik last heb van wat mijn zus bij mij heeft gedaan in dit leven.

Vertrouwen

Ik denk dat ze opgegeven moment wanhopig werd en niet meer wist wat ze met aan moest. Ik vertrouwde haar zoals ik nog nooit iemand had vertrouwd, maar vanaf het moment dat ik dat naar haar uitsprak, is ze het als excuus gaan gebruiken om dat vertrouwen te schenden. Ze schrijft een brief aan mijn moeder over mij, met dingen die ik haar in vertrouwen heb verteld. Ik heb het geluk dat ik de eerste ben die de brief op de mat ziet liggen. Van de dingen die ik erin lees word ik misselijk.

Meer kapot

Als ik terugkijk op de situatie van toen ben ik veel te lang bij haar in behandeling gebleven. Zij had me door moeten verwijzen of ik had zelf naar iets anders moeten gaan zoeken. Dat is niet gebeurd en uiteindelijk heeft haar ‘hulp’ alles bij elkaar meer kapot gemaakt dan dat er geheeld had kunnen worden.

Meerderheid

Ondertussen gaat het beter met me en zit mijn vroegere therapeut niet meer zo vaak in mijn hoofd als eerst. Helaas komt het af en toe nog wel omhoog, maar ik kan er nu over schrijven en weet dat dingen die ze tegen me heeft gezegd niet kloppen. Voor mij niet kloppen, want ik wil het niet veroordelen als sommige dingen voor een ander wel herkenbaar zijn. Ik heb nu therapie die me wel helpt en voor deze ook andere therapeuten gehad, waar ik me wel begrepen door voelde. Zij zijn in mijn leven tot nu toe gelukkig in de meerderheid.