Maandelijks archief: augustus 2013

Een week na de uitzending van ‘Achter de voordeur’

Geplaatst op door
8

Helen van seksueel misbruik op televisie

Het is zaterdag 17 augustus en ik ben op de televisie in het NCRV programma ‘Achter de voordeur’ met mijn persoonlijke verhaal over seksueel misbruik. Ik hoor mezelf vertellen over wat er mij gebeurd is, hoe het seksueel misbruik was en hoe ik er van geheeld ben. Ik ben bij een goede vriendin thuis (ik heb zelf geen televisieaansluiting) en mijn lief is er bij en ook een vriendin die we pas recentelijk ontmoet hebben en die nog weinig van mijn verhaal weet. Een mooie mix van mensen die allemaal warm betrokken zijn bij mij. Een warm bad.

Tijdens de uitzending kruipt mijn lief bij me weg met tranen in haar ogen. Dat verrast me, zij kent mijn hele geschiedenis, heeft mijn boek 4 keer gelezen omdat ze één van mijn ‘proofreaders’ was. Ze was deels bij de opnames. Toch raakt het haar diep om mij zo op de televisie te zien. Ook mijn vriendinnen zijn zichtbaar geraakt. Zelf vind ik het een beetje een rare ervaring om mezelf zo te zien. Alleen tegen het einde van de uitzending, als ik naar dat stukje John Denver zit te kijken en vertel over mijn zelfmoordbeslissing, dat komt ook bij mij binnen. We kijken niet meer naar het verhaal dat erna komt. Daarvoor komt dit deel te diep binnen.

Reacties van familie en vrienden

Dan gaat de telefoon. De zus van mijn vriendin is de eerste die mij wil spreken, ze is geraakt door de uitzending van ‘Achter de voordeur’ en vond het een prachtig, ontroerend verhaal. Krachtig, zegt ze bewonderend. Een andere telefoon bliept: de moeder van mijn lief. Ook zij spreekt haar bewondering uit, ook over het feit dat er eigenlijk geen onvertogen woord valt in de uitzending. Ik ga niet onnodig in detail en ik ga nergens in de aanval. Ze zegt dat ze een heel duidelijk beeld heeft gekregen van wat er toen gebeurd is. Ik val een beetje stil bij zulke mooie reacties. Samen met mijn vriendinnen en lief bekijken we de uitzending nog eens. Nu voelen zij zich ook vrijer om tussendoor vragen te stellen. Vooral de vriendin die mijn verhaal nog niet zo kende vraagt honderduit. Ik geef rustig antwoord op alles wat ze wil weten. Dan is het tijd om naar huis te gaan, want zowel mijn lief als ik zitten er door heen. Het is een spannende avond geweest en dan is het fijn om naar huis te gaan om te ontspannen.

Mijn zus belt me ’s avonds. Ze heeft de uitzending gezien en moest eerst huilen en bijkomen voordat ze belde. Ze geeft aan dat het voor haar confronterend was om zichzelf (op de foto’s als kind) op televisie te zien, maar ook dat ze bewondering heeft voor hoe ik het verhaal heb neergezet. Ze vraagt of onze moeder het heeft gezien. Terwijl zij dit vraagt komt mijn moeder online op skype. Ik onderbreek mijn zus en ga met mijn moeder aan de chat. Ze had al haar vriendinnen en naaste familie van de uitzending van ‘Achter de voordeur’ op de hoogte gebracht. Ze heeft de uitzending bekeken en vindt dat ik het heel goed heb gedaan.

Het seksueel misbruik staat niet meer tussen ons in

Na dat gesprek komt het ineens bij me binnen: Ze is trots op me. Daar schiet ik van vol. Mijn moeder is trots op me. Ook nu ik dit typ komen er tranen in mijn ogen. Wat is die erkenning belangrijk voor me. Ergens blijf je altijd een kind van je moeder. Deze geschiedenis van seksueel misbruik heeft zo ontzettend lang tussen ons in gestaan. Zoveel jaren kon ik niet voelen dat ik van haar hou. Durfde ik niet te voelen dat ik van haar hou. Nu valt dat ineens allemaal weg. Mijn moeder is trots op mij. Wat een prachtig cadeau!

Via mijn schoonzus krijg ik reactie van mijn broer. Ze hebben later op een privé moment (zonder de kinderen) via uitzending gemist samen zitten kijken en zijn onder de indruk. Een paar neven en nichten spreken openlijk via facebook of twitter hun bewondering uit. Een van hen komt over twee weken langs, onze jeugd terughalen, hernieuwde kennismaking. Ik ben met haar samen nog bruidsmeisje geweest bij één van onze tantes. Er zijn ook familieleden die niks van zich hebben laten horen en dat laat ik maar zo. Het lijkt alsof ik door ‘Achter de voordeur’, net als eerder al door de publicatie van het boek, in elk geval een deel van mijn familie teruggevonden heb en dat voelt goed.

Bijkomen met een korte vakantie

Twee dagen na de uitzending ga ik, met mijn lief, een paar dagen vakantie houden in Drenthe. Heerlijk in de bossen. Op weg er naar toe huil ik alle spanning eruit. Tranen van vreugde, van ontspanning, van loslaten. Opgelucht vervolgen we onze weg.

Heb je de uitzending gemist of wil je hem nog eens zien? Bekijk hem dan hier

Related posts:

  1. Misbruikt van BNN/VARA: een kijkje achter de schermen
  2. Kinderen veilig
  3. Misbruikt van BNN/VARA: reacties na de uitzending, Lynelle
  4. Wie doorbreekt de stilte rondom seksueel misbruik?

Symposium voor zorgprofessionals

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het Symposium ‘Diagnostiek en hulpverlening bij seksueel misbruik’

Dit symposium is gericht op zorgprofessionals, met name GGZ en JGZ en zal plaatsvinden op 8 oktober 2013 in Ede. Voor accreditatie wordt gezorgd. Schrijf je nu in om tegen het vroegboektarief mee te kunnen doen.

Ik vind het programma zelf heel indrukwekkend. We hebben autoriteiten op een aantal heel belangrijke thema’s rondom seksueel misbruik kunnen boeken, zoals: Toine Lagro van UMC-Radbout over de fysieke gevolgen van seksueel misbruik, Mariëtte Groenendijk over het herkennen en behandelen van Complexe PTSS en Margreet Krottje over de Maatschappelijke consequenties van seksueel misbruik. Het complete programma kun je nalezen op D’ondersteuning.

Lou Repetur die het voorwoord van ‘Helen van seksueel misbruik’ schreef

Persoonlijk ben ik heel blij met het feit dat Lou Repetur van Movisie heeft toegezegd om dagvoorzitter te zijn op het Symposium. Zij was één van de eerste mensen die het boek gelezen heeft omdat ik haar gevraagd heb om het voorwoord te schrijven. Ik vond het héél spannend, omdat ze natuurlijk een grote naam is in de wereld van het omgaan met seksueel geweld en ik geen idee had hoe ze zou reageren. Ik was blij verrast toen ze me ongeveer halverwege het lezen van mijn boek mailde dat ze onder de indruk was en zeker het voorwoord wilde schrijven. Toen ik het voorwoord ook nog eens las, de lovende woorden… pas toen kon ik de spanning loslaten. Ik heb dagen op wolken gelopen.

Waarom een symposium?

Het symposium ben ik gaan organiseren omdat ik van mening ben dat het belangrijk is voor zorgprofessionals om meer te weten van seksueel misbruik en hoe je daar als hulpverlener mee om kunt gaan. Al vrij snel kwam ik in contact met Frederique van D’ondersteuning, wiens specialiteit het is om symposia voor de zorg te organiseren rondom een boek/thema. De klik was snel gemaakt en dank zij haar heeft het Symposium een prachtig programma met top namen.

Iedereen kent iemand die seksueel misbruikt is

Te vaak hoor ik mensen (ook hulpverleners), zeggen dat zij geen mensen kennen die misbruikt zijn. Helaas zeggen de statistieken dat zij ongelijk hebben. Met 1 op de 5 vrouwen die voor hun 16e misbruikt zijn en 1 op de 11 jongens kan het bijna niet anders dan dat elke JGZ-arts, elke psychiatrisch verpleegkundige, elke psychiater en psycholoog mensen in hun praktijk hebben die seksueel misbruikt zijn. Mogelijk zijn overlevers van seksueel misbruik zelfs een meerderheid van de mensen die bij hen aankloppen.

Als je weet waar je op moet letten, als je weet hoe je het bespreekbaar kunt maken, als je weet wat de mogelijkheden om te helen zijn, kortom, als je voldoende weet over het helen van seksueel misbruik kun je je klanten beter van dienst zijn.

Dit symposium gemist?

Geen nood. Ook dit jaar weer organiseer ik, dit keer in samenwerking met Lien Daams een Symposium voor zorgprofessionals. Meer informatie vind je op de website voor hulpverleners

Related posts:

  1. Symposium ‘Wat wél werkt! Hulpverlening na seksueel misbruik’
  2. Grote stappen: Workshop Symposium deel 1
  3. Hulpverlening na seksueel misbruik. Wegwijzer in Traumaland
  4. Lou Repetur schrijft het voorwoord

10 gouden regels voor hulpverleners bij seksueel misbruik

Geplaatst op door
2

Een helder verzoek van een overlever van seksueel misbruik aan de hulpverlening, er zijn natuurlijk meer regels, maar vanuit de klanten gezien is dit een top tien!

Als je mij wilt helpen, houdt hier dan rekening mee:

  1. Heb geduld met me terwijl ik uitvogel of ik je durf te vertrouwen
  2. Laat mij je mijn verhaal vertellen. Het hele verhaal. Op mijn eigen manier
  3. Accepteer dat wat ik ook gedaan heb, ik mijn best heb gedaan. Ik heb gedaan wat mij indertijd het beste leek
  4. Ik ben geen statistiek. Ik ben deze persoon, uniek en bijzonder
  5. Oordeel niet over mij. Ik ben niet goed of slecht, ik ben die ik ben en dat is alles wat ik kan zijn
  6. Ga er niet van uit dat je het beter weet dan ik. Jij weet alleen wat ik jou vertel over mij. Dat is altijd maar een deel van wie ik ben
  7. Denk nooit dat je weet wat ik moet doen. Dat weet je niet. Ik ben soms in de war, maar ik ben nog steeds de expert van mijn eigen leven
  8. Belast me niet met jouw verwachtingen, ik heb al genoeg moeite om met die van mij om te gaan
  9. Luister naar mijn gevoelens niet slechts mijn woorden en accepteer ze allemaal. Als jij dat niet kunt, hoe moet ik het dan ooit leren?
  10. Red mij niet. Dat kan ik zelf wel. Ik was slim genoeg om hulp te zoeken, toch?

De hulpverlening verbeteren

Als we de hulpverlening willen verbeteren, dan zijn dit de eerste dingen waaraan gewerkt zal moeten worden. Ik merk aan verhalen van klanten dat het in de GGZ juist op deze punten vaak mis gaat. Therapeuten die zich wel aan deze regels (willen) houden, lopen vaak aan tegen de regels binnen de grotere instituten. Ze raken burn-out of kiezen er na verloop van tijd voor om ‘voor zichzelf’ te beginnen.

Voor zichzelf?

Dat ‘voor zichzelf’ beginnen is eigenlijk een verkeerde benaming, omdat ze juist voor hun cliënten doen. Meestal begint een coach of therapeut geen eigen praktijk omdat ze zo ondernemend zijn, maar omdat ze een nood zien die niet bediend wordt in de bestaande structuren.

Hulpverlening na seksueel misbruik

Dat is ook de impuls van waaruit ik voor mezelf ben begonnen, zo’n 13 jaar geleden inmiddels. En vanuit eenzelfde motivatie ben ik samen met Agnes ‘Hulpverlening na seksueel misbruik’ begonnen. Omdat ik in mijn kleine praktijk niet iedereen kan helpen. Omdat er andere therapeuten zijn die wél met deze regels kunnen werken. Om mensen te helpen die andere therapeuten ook te vinden.

Ben jij op zoek naar hulp? Kijk dan eens of je hier een therapeut kunt vinden die je kan helpen: Hulpverlening na seksueel misbruik

Related posts:

  1. 10 gouden regels voor hulpverleners
  2. Hulpverleners die het verschil maken!
  3. Levenslang? Ik dacht het niet!
  4. “Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij!”