Doe nu je jas maar uit
En ga zitten bij het vuur
Het zal je warmen
Maar niet branden
Daar waak ik voor
Uur na uur
Saskia Hamerlinck
Het winnende gedicht komt in het boek ‘Partners in beeld’
Jij bent boos op mij
Als ik dat ene kopje in de gootsteen laat staan
Als ik een potje ansjovis openmaak terwijl er nog een in de koelkast staat
Als ik de appels in de verkeerde schaal leg
Als ik op sloffen loop die een raar geluid maken
Als ik niet naar beneden kom om koffie te drinken omdat ik eerst iets wil afmaken
Als ik het verkeerde toiletpapier heb gekocht
Als ik niet meteen ga douchen terwijl ik heb gezegd dat ik ga douchen
Jij bent boos
Maar niet op mij
Ik sta alleen in je schootsveld
En ontwijk de kogels wat jouw razernij alleen maar groter maakt
Jij bent boos op vroeger
Oude man die zich opdrong
Moeder die geen contact maakte
Vriend van een vriendin van je moeder die zich opdrong
Vader die sloeg
Een andere vriend van een andere vriendin van je moeder die zich opdrong
Nu dring jij jouw boosheid op aan mij
Je bent niet boos
Boos is dekmantel voor verdriet
Oneindig verdriet
Om wat was
Om wat niet was
Om wat jij bent geworden
Dit is wat het is
Lief, word wakker en kijk
Kijk jezelf in de ogen en zie wat ik zie
Een prachtig mens met een vuurrood litteken
Dat zegt: ik ben er, ik leef
Leef!
Saskia Hamerlinck
Het winnende gedicht komt in het boek ‘Partners in beeld’
Deze blog gaat over zelfbeschadiging. Als jij je op dit moment niet goed voelt, stel het lezen dan liever nog even uit. We zouden niet graag willen dat je naar aanleiding van deze blog jezelf gaat beschadigen. Toch publiceer ik deze blog van Jessica, omdat het belangrijk is dat het ‘er mag zijn’. Dat we niet onze koppen in het zand steken en net doen alsof het er niet is.
Veel mensen die seksueel misbruikt zijn gaan zichzelf beschadigen. Niet iedereen gebruikt een schaar, niet iedereen wil bloed zien. Iedereen heeft zo zijn of haar eigen manier gevonden om aan de zelfhaat uitdrukking te geven. De zelfhaat is onterecht, maar daarmee niet minder echt.
Als je herkenning vindt in dit stuk, zoek hulp. Zoek hulp bij iemand die de lange termijn effecten van seksueel misbruik snapt en je kan helpen zonder over je te oordelen. Op de website ‘Hulpverlening na seksueel misbruik’ vind je daar een aantal van. Kom je er niet uit? Stuur dan een mailtje, dan help ik je zoeken naar passende hulp.
‘Fall seven times, stand up eight’ – Japans gezegde
Rustig worden en straffenSoms wordt de paniek, de wanhoop en het verdriet me teveel. Het overrompelt me en ik moet iets doen om weer rustig te worden. Soms is het dat, maar soms heb ik ook het gevoel dat ik mezelf moet straffen. Het is dit lichaam dat werd misbruikt, dit lichaam dat me voor mijn gevoel tijdens het misbruik in de steek liet. Met die zelfhaat moet ik iets. Dan beschadig ik mezelf.
Als ik de pijn voel is er rust. Alleen ik, de pijn en de schaar. De rest van de wereld bestaat niet. Wat telt is de pijn. Ik kom in een soort roes waarin ik steeds meer moet. Ik weet niet precies wanneer en waarom het punt komt waarop ik stop, maar opeens is het genoeg. Dan is er alleen nog maar ik, de pijn en het bloed.
Een tijdje nadat het bloeden gestopt is komt de spijt. Ik baal dat ik me weer niet heb kunnen inhouden. De pijn voel ik nog, maar nu zit het me in de weg. Doodstil blijf ik zitten om het zo min mogelijk te voelen. Alleen ik, de pijn en de spijt. Later als alles gezakt is druk ik nog wel eens op mijn wonden om de pijn weer te voelen. Om te voelen hoe stom ik ben dat het me niet lukt er anders mee om te gaan. Ik, de pijn en het onvermogen.
Waar ik het meest van baal zijn de littekens. Ze maken mijn lichaam dat ik toch al haat er alleen maar lelijker op. Maar ook herinneren ze me aan de pijn die er van binnen zit. Soms als ik me beter voel zijn de littekens er weer om me te laten weten hoe rot ik me kan voelen. Ze halen de angst die ik vaak voel weer bij me omhoog.
Ik ken manieren om anders om te gaan met wat ik voel die voor mij wel redelijk werken. Erover praten, schrijven of tekenen zijn een paar voorbeelden. Ik weet dat dat beter is en ik wil mezelf ook eigenlijk helemaal geen pijn doen, maar soms wordt de angst dat ik het niet aankan en zal vallen te groot. Wat ik op zo’n moment vergeet is dat die angst niet betekent dat ik daadwerkelijk zal vallen.
Ook als ik wel val hoeft dat niet erg te zijn. Ik weet niet precies wat in het vallen me zo bang maakt. In principe kan er niet meer gebeuren dan dat ik me heel rot voel. Misschien moet ik een keer vallen om te zien dat het niet erg hoeft te zijn. Het mooie van vallen is namelijk dat je ook weer op kunt staan. Het maakt niet uit dat je valt als je altijd maar een keer meer opstaat.
Jessica’s eigen blog staat hier: Uit het donker
Ik kreeg onderstaande brief van Mia en met haar toestemming deel ik deze met jullie. Een mooie tip, kleien om te helen. Zelf heb ik veel verwerkt met schilderen, soms ook door te kleien. Aan het begin van mijn proces tekende ik veel, op kleine vellen en met pen en inkt, hele nare beelden. Maar hoe je jouw eigen hobbies ook inzet, het kan je helpen om bij je emoties te komen en ze te verwerken in een beeld.
Hallo Ivonne,
Ik ben bezig met het verwerken van mijn seksueel misbruik.
Ik opende net jou mail en vond het leuk om deze foto te delen met jou! Kleien werkt voor mij zo helend!
Ik lees je mail altijd. De ene keer raak ik volop in de weerstand, de andere keer draagt het gewoon bij aan mijn proces qua herkenning en erkenning.
Ik wist niet dat het verwerken van mijn misbruik (kind en volwassene) zo’n zwaar proces zou zijn. Maar wanneer ik er echt voor en in kan gaan staan…..is er niets beters dan dat!
Ik ben er nog niet. Heb beelden genoeg in mijn hoofd, de emoties stromen en ik schrijf, dicht,schilder en boetseer….
Ik kom meer in contact met mijn innerlijk kind…. zo mooi!!!! Ik leer haar weer lief te hebben en te communiceren, en vertrouwen te hebben, uit het isolement te komen, onvoorwaardelijk er te zijn voor haar…..Onvoorwaardelijke liefde te voelen en te verbinden met het contact met mijn lichaam, wat helend werkt!
Ben veel moe maar hoop dat dit gaat veranderen door verwerken!
Zwaar, heftig, maar zo de moeite waard.
Ben trouwens nieuwsgierig naar het 4e boek dat je geschreven hebt.
Partners krijgen heel veel te verduren…..pijnlijk ook voor hen!
Dat relaties daar door vast lopen herken ik helaas ook, zo moeilijk om je eigen stukje te lopen en niet weer loyaal te zijn. Wat uiteindelijk ook niet meer werkt.
Zo’n moeilijk proces……ruimte geven en nemen en accepteren.
Harte groet,
Mia
Het partnerboek waar zij naar verwijst, daarvan kan je hier een voorproefje lezen: Download hier een voorproefje
