De impact van seksueel misbruik op je zwangerschap

Seksueel misbruik heeft impact op je zwangerschap

Seksueel misbruik heeft een grote impact. Veel vrouwen weten niet dat tijdens de zwangerschap, de bevalling of het kraambed het seksueel misbruik verleden een grote rol kan spelen. Ook weten ze niet wat ze mogen en kunnen verwachten van een verloskundige.

zwijgen

Wij, Joanne de Kat en Hanna van Meijeren, zijn twee verloskunde studenten. We hebben literatuur onderzoek gedaan naar de lichamelijke en psychische gevolgen van seksueel misbruik in de zwangerschap, tijdens de bevalling en het kraambed. Ook hebben we gekeken naar de verloskundige begeleidingservaring van vrouwen die seksueel misbruikt zijn. Hieronder volgens onze belangrijkste conclusies uit het onderzoek.

Lichamelijke gevolgen

De lichamelijke gevolgen van seksueel misbruik die tijdens de zwangerschap een rol kunnen spelen zijn:

  • verhoogde kans op risicogedrag (alcoholgebruik of roken)
  • moeite hebben met de medische onderzoeken en controles
  • extreme misselijkheid
  • blaasontstekingen
  • eetstoornissen
  • verhoogde kans op vroegtijdige weeën
  • vaginisme, verkramping in het bekkenbodem gebied

Psychische gevolgen

De psychische gevolgen die tijdens de zwangerschap, bevalling en daarna voor problemen kunnen zorgen zijn:

  • extreme angst (voor onderzoeken, voor de baring, voor moederschap)
  • angsten over de moeder-kindbinding
  • herbelevingen tijdens de baring (controleverlies in het bekkengebied)
  • dissociatie
  • verstoorde lichaamsbeleving, het lichaam haten
  • niet goed om kunnen gaan met hevige emoties
  • depressieve gevoelens
  • verhoogde kans op postpartum depressie
  • post traumatische stress stoornis

“De ervaringen van de bevalling (…) en de periode erna heb ik als uh.. traumatisch ervaren”. (aldus een cliënte)

 

Te weinig gesproken over seksueel misbruik

Uit het onderzoek blijkt dat er door verloskundigen en cliënten nog te weinig gesproken wordt over seksueel misbruik. Dit komt deels doordat er op seksueel misbruik nog steeds een taboe rust en deels doordat de cliënten niet altijd weten welke impact seksueel misbruik kan hebben op de zwangerschap, bevalling en het kraambed.

Vragen naar negatieve seksuele ervaringen

Vanaf 2007 vragen verloskundigen standaard bij de intake naar een negatieve seksuele ervaring. Op deze manier proberen ze klanten uit te nodigen om het seksueel misbruik bespreekbaar te maken. Alleen als het seksueel misbruik bekend is, kan de begeleiding tijdens de zwangerschap hierop aangepast worden. Uit de ervaring van een enkeling bij wie seksueel misbruik wel uitgebreid van te voren besproken is, blijkt dat er toen minder klachten waren, vooral omdat de verloskundige begeleiding daarop is aangepast.

“Ik maakte het direct bekend… (…).. en.. zij gingen daar ook gelijk goed mee om.. (…) toen kwam er direct ook heel veel op.. en dat was ook direct van.., hoe wil je dat zien eigenlijk.. Ze begon er ook direct over, dat het bekend is..(…) dat was eigenlijk wel heel fijn hoe ze dat deden.. dat vond ik wel.” (aldus een cliënte)

 

Voorkomen is beter dan achteraf beseffen

In dit onderzoek bleek dat de meeste vrouwen pas achteraf beseften welke invloed hun verleden heeft gehad op het krijgen van een kind. Dat is jammer want met aangepaste begeleiding had hen wellicht veel leed bespaard kunnen blijven. Alle vrouwen in het onderzoek gaven aan dat zij een aangepaste begeleiding hadden willen krijgen.

Wat is van belang in de begeleiding?

Wat de onderzochte vrouwen van belang vonden in de verloskundige begeleiding is:

  • het bespreekbaar maken van seksueel misbruik
  • uitleg over de impact van seksueel misbruik
  • een vertrouwensband
  • een luisterend oor
  • het serieus nemen van de wensen
  • persoonlijke betrokkenheid van de verloskundige
  • uitleg bij alle handelingen die de verloskundige verricht
  • een coachende rol van de verloskundige

Bij de vrouwen van wie het seksueel misbruik bekend was bij de verloskundige, was er over het algemeen sprake van een positieve begeleidingservaring. De verloskundige stemde dan zijn of haar zorg af op de wensen van de cliënte.

“Het deed mij goed om te horen dat ze zei, dat ze mijn signalen zou volgen, zeg maar.. en dat ze mijn tempo zou volgen”.

Voor een enkeling was de zwangerschap zelfs een helende ervaring:

“Ik oordeel mijn lichaam vaker dan ik moet veroordelen, omdat ik de schuld bij mij leg.. En op het moment dat ik beviel en het kindje bij mij in mijn buik groeide.. dan.. ik heb daar wel respect voor gekregen.. voor mijn lichaam..”

 

Wat mag je verwachten van de verloskundige

Als je als vrouw seksueel misbruikt bent, mag je verwachten van de verloskundige dat:

  • je dit bij hem of haar, in vertrouwen, bespreekbaar kunt maken
  • hij of zij de zorg aan jou zal aanpassen
  • hij of zij advies kan geven over mogelijkheden van andere hulpverlening met wie je seksueel misbruik kunt bespreken

Het doel van al die zorgvuldigheid is dat je, ondanks de impact die seksueel misbruik met zich mee kan brengen, een onvergetelijk mooie ervaring krijgt wanneer je moeder wordt.

(Door: J. de Kat en M.H. van Meijeren, vierdejaars verloskundestudenten)

Nabericht:
Medio 2017 zal het volgende boek van Ivonne Meeuwsen over dit thema uitkomen. Houd de website in de gaten voor meer informatie.

Nieuwe gastblogger: Alice stelt zich voor

Alice, gastbloggerGastblogger Alice stelt zich voor

Ik ben Alice. 47 jaar jong en 16 jaar gehuwd met een schat van een man. Ik heb twee volwassen kinderen uit mijn eerste huwelijk, en twee lieve kleinkinderen, die twee-en-een-half en vijf jaar oud zijn. Samen met mijn huidige man heb ik geen kinderen. Tot ons groot verdriet zullen die er om medische redenen ook niet komen.

Mijn Belgische roots

Ik groei op in het Belgische Limburg in een arbeidersgezin, in een klein dorpje aan de taalgrens met Wallonie. Mijn moeder is Vlaamse en mijn vader Franstalig. Ze leren elkaar kennen als mijn moeder 17 jaar is, mijn vader is dan 20 jaar. In september 1967 trouwen ze en 2 maanden later word ik geboren. Mijn moeder ontkent in alle talen dat haar zwangerschap de reden is dat zij trouwen.

Reislust en Avontuur

Mijn man en ik hebben een drang naar avontuur. Dit brengt ons in de loop van de jaren naar verschillende landen. We wonen in Schotland, Engeland en uiteindelijk vinden we ons vaste stekkie in Frankrijk. Ik werk mee in de zaak van mijn man, die tandarts is. Ik ontvang de patiënten. Het voelt veilig.

Iets begint te kriebelen

Tijdens mijn helingsproces begint er iets te kriebelen en hoe minder ik het nodig heb mezelf te verschuilen achter mijn man, hoe meer de drang groeit om iets voor mezelf te gaan doen. Ik wil met mijn verhaal, mijn geschiedenis, mensen helpen.

Waarom ik schrijf

Een van de redenen dat ik schrijf, is om de mythe dat je levenslang hebt als je seksueel misbruikt bent, te helpen doorbreken. Ik hoop zoveel mogelijk lotgenoten te bereiken met de boodschap dat er wel degelijk leven na seksueel misbruik is. Bloggen is een fijne oefening die mij handige tips kan opleveren voor het schrijven van mijn boek. Ik schrijf dit boek om anderen te laten lezen dat helen echt kan. Voor mezelf is het boek een mooie afsluiter van mijn therapie.

Mijn plannen voor de toekomst

In oktober 2015 ben ik klaar met mijn opleiding “coaching” en ga ik mijn eigen praktijk openen, ook begin ik dan een opleiding NLP en hypnotherapie. In de toekomst wil ik met vrouwengroepen gaan werken. Momenteel werk ik ijverig aan mijn boek, waarin ik mijn belevingen van het seksueel misbruik beschrijf, maar meer nog: mijn helingsproces. Al te vaak wordt nog geroepen en beaamt dat helen van seksueel misbruik een bijna onmogelijk klus is. Met mijn boek wil ik bijdragen aan het doorbreken van deze negatieve gedachtegang.

Mijn ervaringen met seksueel misbruik

Op mijn zesde word ik voor het eerst seksueel misbruikt door een oom. Zijn zoon volgt zijn voorbeeld en ook hij begint mij te misbruiken, alleen het tijdstip waarop is uit mijn geheugen gewist. Het seksueel misbruik met mijn neef houdt op als hij zijn huidige vrouw leert kennen. Ik ben dan elf jaar. Het seksueel misbruik neemt alle denkbare vormen aan. Mijn oom prostitueert mij zelfs en op 13-jarige leeftijd raak ik zwanger. Er wordt een illegale abortus uitgevoerd. Als ik 14 ben besluit ik dat het genoeg is geweest. De laatste keer dat hij mij probeert te misbruiken, verweer ik mij. Ik bijt en stamp hem. Daags nadien vertel ik alles aan mijn moeder.

Dat is het begin van een lange en pijnlijke zoektocht naar mezelf …

Nieuwe vaste gastblogger stelt zich voor: Marjolein

Wie ben ik?

Vaste blogger, Marjolein‘Wie ben ik?’ vraag ik mezelf de laatste tijd in vlagen wel eens af. Ik kan jullie feiten vertellen, zoals mijn naam (Marjolein), mijn leeftijd (36 jaar)  en mijn beroep (orthopedagoog). Alleen als ik bij de feiten blijf steken, weten jullie eigenlijk nog steeds niet zo veel van mijn binnenste ‘ik’. Ik wil dat veranderen, want het zit zo:

Ik sta op een kruispunt

  • Waar ga ik heen?
  • Wie wil ik zijn?
  • Wat wil ik met mijn leven en in mijn werk?
  • Wat moet ik doen om echt te helen?
  • Wanneer ben ik sterk genoeg om alles achter me te laten?

Een storm van vragen, waar ik het antwoord nog niet op heb. Denken verlamt mij, net als het seksueel misbruik van mijn broer mij verlamd heeft. Dit vind ik al ontzettend eng om op te schrijven. Dan staat het er, net zoals deze flashback op mijn netvlies is blijven hangen:

‘Mijn broer betast mij. Ik verlies mijzelf, mijn stem en wie ik ben. Ik wil het niet voelen en ik stop mijn gevoel heel diep weg.’

Juist het voelen komt nu in in alle heftigheid terug. Weer sta ik te midden van een storm. Moet ik vechten, vluchten of bevriezen? Ik heb alle drie gedaan en het werkt allemaal niet, omdat ik bij alle drie de keuzes mezelf tekort doe.

Een vierde keuze

Wat nu als ik een vierde keuze kan maken?

  • Zonder dat ik me druk maak over andere mensen en wat ze van me vinden, hun goedkeuring of afkeuring
  • Zonder dat ik me schuldig voel bij keuzes die ik voor mezelf maak
  • Zonder dat ik het gevoel krijg mezelf voorbij te racen

Volgens mij ben ik niet de enige, die op zo’n kruispunt of midden in zo’n storm staat. Volgens mij heb ik veel gemeen met anderen om me heen, maar ik durf mezelf vaak niet te laten zien, met alles wat er in mij gebeurt. Daarom weten mensen dit niet van mij. Daarom weet ik eigenlijk niet wat ik gemeenschappelijk heb met anderen. Ik wil schrijven om mijn eigen mening, gedachten en gevoelens op papier te zetten.

Ik ben echt

Ik heb genoeg te vertellen, genoeg te delen, genoeg om over te denken, genoeg om over te praten, discussiëren of gewoonweg genoeg om over te lezen. Ik neem mijn stem terug! Ik ben (er) echt!

Warme groet,

Marjolein

Recensie: Het vreemde zien – Tijsine Huisman

Het vreemde zien – Tijsine Huisman

Tijsine Huisman, 'Het vreemde zien' boek over seksueel misbruikJe loopt over straat en ineens is alles anders, plotseling is de wereld een bedreigende plek. Is het een psychose? Belandt de hoofdpersoon ‘Thera’ in een herbeleving? Het boek laat dit in het midden en dat is gelijk de kracht van het boek. De werkelijkheid en het verhaal dat wij er van maken zijn altijd subjectief en hoe wij de wereld ervaren. De scheiding tussen de ‘objectieve’ werkelijkheid en wat wij er mee doen in ons hoofd is meer doorlaatbaar dan we proberen te geloven. Maar het is wel waar we het mee moeten doen.

Verwerking in beeld gebracht

Thera is seksueel misbruikt door de buurman, zoveel wordt duidelijk. Deze ervaring kan Thera maar moeilijk kan verwerken en dit roept in haar herbelevingen en angsten op. In het boek krijgt ze hiervoor begeleiding van ‘Pie’. Daarnaast legt ze haar belevenissen vast in haar kunst: tekeningen, waarmee het boek rijkelijk geïllustreerd is. Het maakt van het boek een bijzonder verslag over de heling die het werken met symbolen en verhalen kan brengen.

Triggers, herbelevingen en derealisatie

Het boek schetst een heel helder beeld van hoe de werkelijkheid eruit ziet als je in een herbeleving of psychose terecht komt. Met moeite weet Thera zichzelf nog wel te redden, door bijvoorbeeld stressvolle situaties te vermijden, maar ze ziet tegelijk dat dit geen strategie is waar ze mee verder komt. Zij dreigt haar grip op de realiteit te verliezen en zoekt haar heil in het uitzoeken van wat er in haar onwerkelijke ervaringen aan boodschappen zit.

Een zoektocht naar betekenis

Wat volgt is een zoektocht naar haar eigen waarheid. Daarbij gaat het niet om de objectieve waarheid, zo die al bestaat, maar om wat de boodschap is in de verhalen en symbolen die zij in haar momenten van derealisatie beleeft. Zij maakt kennis met haar innerlijke kinderen en sluit hen in haar hart. Ze maakt kennis met (symbolen van) haar emoties en sluit er vrede mee. Samen met Pie vind zij haar eigen weg uit wat ik, in mijn boek, ‘Traumaland’ heb gedoopt.

Voor wie is dit boek een aanrader

Voor beelddenkers en mensen die graag met creatieve middelen aan de slag gaan en daarin verwerking en heling vinden is dit een aanrader. De omschrijvingen en metaforen zijn prachtig en haar proces wordt mooi uitgewerkt en verbeeld in de tekeningen.