De storm die seksueel misbruik heet – gastblog Jessica

“Life is not about waiting for the storm to pass. It’s about learning how to dance in the rain.” – Vivian Greene

 

De gure storm die seksueel misbruik heet

Gastblog Jessica: De storm die seksueel misbruik heetHet is donker en de maan verschuilt zich voor de storm achter de dreigende wolken. Het regent en het stormt, bliksemt en onweert. De kou wordt vergezeld door gure wind en de regen gaat af toe over in hagel. Daar waar je haar bijna niet kunt zien, verstopt achter een boom, zit een meisje in het bos dat met angstige ogen naar het natuurgeweld om zich heen kijkt.
Ze klampt zich vast aan de boom, sluit haar ogen en wacht vol angst tot de storm gaat liggen. De boom is haar enige hoop en houvast in de storm veroorzaakt door het seksueel misbruik.

Bomen als afweermechanismen

Volwassenen en kinderen klampen zich om nare gebeurtenissen en periodes (storm) te overleven vaak aan veel verschillende soorten bomen vast. Soms zijn dat sterke, gezonde bomen die je er op een goede manier doorheen helpen. Zoals de liefde en steun van een ouder. Maar soms zijn dat ook zwakke, ongezonde bomen waar je moeilijk los van kunt komen als de feitelijke storm is gaan liggen. In het heden doen deze bomen meer kwaad dan goed, terwijl ze eerder wel noodzakelijke afweermechanismen waren.

De man die een storm triggert

Ik heb zelf nooit stilgestaan bij welke bomen ik ingezet heb tijdens de storm. Totdat ik ’s avonds een man tegenkom in de bus. Hij gaat naast me zitten en knoopt een gesprek met me aan. Terwijl zijn vragen steeds meer richting versieren gaan, tel ik de minuten af totdat we bij het busstation zijn. Ik ben opgelucht als ik uitstap, totdat ik erachter kom dat we verder ook dezelfde kant uit reizen. Ik besluit een bus later te nemen en wacht een eindje verderop, uit het zicht. Hij merkt me echter op en met moeite weet ik hem af te schudden. Hij triggert een reactie bij mij.

De getriggerde reactie

Als de man met bus al verdwijnt blijf ik verstijfd staan totdat de volgende eraan komt. Omdat hij iets van van mij wou waar ik niet op zit te wachten, voel ik me opeens heel zichtbaar. Want iemand had me opgemerkt en toonde op een bepaalde manier interesse me. Ik verstop me in mijn jas en loop geluidloos naar de bus, in de hoop dat niemand me opmerkt. Zelfs een “goedenavond” tegen de buschauffeur krijg ik niet over mijn lippen, stel dat iemand me hoort.

Afweermechanismen

De volgende dag lees ik in Ivonne’s boek over afweermechanismen. Onwillekeurig moet ik denken aan de avond ervoor. Omdat ik bezig ben met het gevecht tegen mijn eetstoornis schiet ook die door mijn hoofd. Ik heb een mindere dag en elke hap kost me twee keer zoveel moeite kost. Langzaam besef ik me met welke boom dat te maken kan hebben.

De boom van niet gezien willen worden

Ik ben als kind al vrij verlegen, maar dat wordt erger. Na/tijdens het misbruik sluip ik door huis, omdat ik geen geluid meer durf te maken. Ik zeg nog nauwelijks wat in groepen, omdat ik bang ben dat anderen me dan opmerken. Ik denk: als niemand me ziet, dan ben ik veilig. Uit deze boom groeide mijn eetstoornis. Hij ligt in het verlengde van niet gezien willen worden. Ik verlies gewicht, waardoor ik letterlijk minder aanwezig word, minder ruimte inneem en minder snel wordt opgemerkt (hoop ik). De man in de bus triggerde bij mij het gevoel te willen verdwijnen, waardoor er gedachten over minder eten en afvallen omhoog kwamen.

Ooit dans ik in de regen

Mijn eetstoornis is langzaam aan het verdwijnen, ik ben aan het herstellen. Mijn wens om niet opgemerkt te willen worden, blijft echter nog wel aanwezig, maar ik kan daar minder makkelijk uiting aan geven. De feitelijke storm mag dan wel voorbij zijn, maar hij laat sporen na en binnenin raast hij nog door. Ik kan daar nog niet goed mee omgaan. Toch ben ik ervan overtuigd dat ik dat ooit wel leer. Zodat het angstige meisje tijdens de storm in het bos haar boom durft los te laten en leert hoe ze moet dansen in de regen.

 

Jessica’s eigen blog staat hier: Uit het donker

De impact van seksueel misbruik op je zwangerschap

Seksueel misbruik heeft impact op je zwangerschap

Seksueel misbruik heeft een grote impact. Veel vrouwen weten niet dat tijdens de zwangerschap, de bevalling of het kraambed het seksueel misbruik verleden een grote rol kan spelen. Ook weten ze niet wat ze mogen en kunnen verwachten van een verloskundige.

zwijgen

Wij, Joanne de Kat en Hanna van Meijeren, zijn twee verloskunde studenten. We hebben literatuur onderzoek gedaan naar de lichamelijke en psychische gevolgen van seksueel misbruik in de zwangerschap, tijdens de bevalling en het kraambed. Ook hebben we gekeken naar de verloskundige begeleidingservaring van vrouwen die seksueel misbruikt zijn. Hieronder volgens onze belangrijkste conclusies uit het onderzoek.

Lichamelijke gevolgen

De lichamelijke gevolgen van seksueel misbruik die tijdens de zwangerschap een rol kunnen spelen zijn:

  • verhoogde kans op risicogedrag (alcoholgebruik of roken)
  • moeite hebben met de medische onderzoeken en controles
  • extreme misselijkheid
  • blaasontstekingen
  • eetstoornissen
  • verhoogde kans op vroegtijdige weeën
  • vaginisme, verkramping in het bekkenbodem gebied

Psychische gevolgen

De psychische gevolgen die tijdens de zwangerschap, bevalling en daarna voor problemen kunnen zorgen zijn:

  • extreme angst (voor onderzoeken, voor de baring, voor moederschap)
  • angsten over de moeder-kindbinding
  • herbelevingen tijdens de baring (controleverlies in het bekkengebied)
  • dissociatie
  • verstoorde lichaamsbeleving, het lichaam haten
  • niet goed om kunnen gaan met hevige emoties
  • depressieve gevoelens
  • verhoogde kans op postpartum depressie
  • post traumatische stress stoornis

“De ervaringen van de bevalling (…) en de periode erna heb ik als uh.. traumatisch ervaren”. (aldus een cliënte)

 

Te weinig gesproken over seksueel misbruik

Uit het onderzoek blijkt dat er door verloskundigen en cliënten nog te weinig gesproken wordt over seksueel misbruik. Dit komt deels doordat er op seksueel misbruik nog steeds een taboe rust en deels doordat de cliënten niet altijd weten welke impact seksueel misbruik kan hebben op de zwangerschap, bevalling en het kraambed.

Vragen naar negatieve seksuele ervaringen

Vanaf 2007 vragen verloskundigen standaard bij de intake naar een negatieve seksuele ervaring. Op deze manier proberen ze klanten uit te nodigen om het seksueel misbruik bespreekbaar te maken. Alleen als het seksueel misbruik bekend is, kan de begeleiding tijdens de zwangerschap hierop aangepast worden. Uit de ervaring van een enkeling bij wie seksueel misbruik wel uitgebreid van te voren besproken is, blijkt dat er toen minder klachten waren, vooral omdat de verloskundige begeleiding daarop is aangepast.

“Ik maakte het direct bekend… (…).. en.. zij gingen daar ook gelijk goed mee om.. (…) toen kwam er direct ook heel veel op.. en dat was ook direct van.., hoe wil je dat zien eigenlijk.. Ze begon er ook direct over, dat het bekend is..(…) dat was eigenlijk wel heel fijn hoe ze dat deden.. dat vond ik wel.” (aldus een cliënte)

 

Voorkomen is beter dan achteraf beseffen

In dit onderzoek bleek dat de meeste vrouwen pas achteraf beseften welke invloed hun verleden heeft gehad op het krijgen van een kind. Dat is jammer want met aangepaste begeleiding had hen wellicht veel leed bespaard kunnen blijven. Alle vrouwen in het onderzoek gaven aan dat zij een aangepaste begeleiding hadden willen krijgen.

Wat is van belang in de begeleiding?

Wat de onderzochte vrouwen van belang vonden in de verloskundige begeleiding is:

  • het bespreekbaar maken van seksueel misbruik
  • uitleg over de impact van seksueel misbruik
  • een vertrouwensband
  • een luisterend oor
  • het serieus nemen van de wensen
  • persoonlijke betrokkenheid van de verloskundige
  • uitleg bij alle handelingen die de verloskundige verricht
  • een coachende rol van de verloskundige

Bij de vrouwen van wie het seksueel misbruik bekend was bij de verloskundige, was er over het algemeen sprake van een positieve begeleidingservaring. De verloskundige stemde dan zijn of haar zorg af op de wensen van de cliënte.

“Het deed mij goed om te horen dat ze zei, dat ze mijn signalen zou volgen, zeg maar.. en dat ze mijn tempo zou volgen”.

Voor een enkeling was de zwangerschap zelfs een helende ervaring:

“Ik oordeel mijn lichaam vaker dan ik moet veroordelen, omdat ik de schuld bij mij leg.. En op het moment dat ik beviel en het kindje bij mij in mijn buik groeide.. dan.. ik heb daar wel respect voor gekregen.. voor mijn lichaam..”

 

Wat mag je verwachten van de verloskundige

Als je als vrouw seksueel misbruikt bent, mag je verwachten van de verloskundige dat:

  • je dit bij hem of haar, in vertrouwen, bespreekbaar kunt maken
  • hij of zij de zorg aan jou zal aanpassen
  • hij of zij advies kan geven over mogelijkheden van andere hulpverlening met wie je seksueel misbruik kunt bespreken

Het doel van al die zorgvuldigheid is dat je, ondanks de impact die seksueel misbruik met zich mee kan brengen, een onvergetelijk mooie ervaring krijgt wanneer je moeder wordt.

(Door: J. de Kat en M.H. van Meijeren, vierdejaars verloskundestudenten)

Nabericht:
Medio 2017 zal het volgende boek van Ivonne Meeuwsen over dit thema uitkomen. Houd de website in de gaten voor meer informatie.

Nieuwe gastblogger: Alice stelt zich voor

Alice, gastbloggerGastblogger Alice stelt zich voor

Ik ben Alice. 47 jaar jong en 16 jaar gehuwd met een schat van een man. Ik heb twee volwassen kinderen uit mijn eerste huwelijk, en twee lieve kleinkinderen, die twee-en-een-half en vijf jaar oud zijn. Samen met mijn huidige man heb ik geen kinderen. Tot ons groot verdriet zullen die er om medische redenen ook niet komen.

Mijn Belgische roots

Ik groei op in het Belgische Limburg in een arbeidersgezin, in een klein dorpje aan de taalgrens met Wallonie. Mijn moeder is Vlaamse en mijn vader Franstalig. Ze leren elkaar kennen als mijn moeder 17 jaar is, mijn vader is dan 20 jaar. In september 1967 trouwen ze en 2 maanden later word ik geboren. Mijn moeder ontkent in alle talen dat haar zwangerschap de reden is dat zij trouwen.

Reislust en Avontuur

Mijn man en ik hebben een drang naar avontuur. Dit brengt ons in de loop van de jaren naar verschillende landen. We wonen in Schotland, Engeland en uiteindelijk vinden we ons vaste stekkie in Frankrijk. Ik werk mee in de zaak van mijn man, die tandarts is. Ik ontvang de patiënten. Het voelt veilig.

Iets begint te kriebelen

Tijdens mijn helingsproces begint er iets te kriebelen en hoe minder ik het nodig heb mezelf te verschuilen achter mijn man, hoe meer de drang groeit om iets voor mezelf te gaan doen. Ik wil met mijn verhaal, mijn geschiedenis, mensen helpen.

Waarom ik schrijf

Een van de redenen dat ik schrijf, is om de mythe dat je levenslang hebt als je seksueel misbruikt bent, te helpen doorbreken. Ik hoop zoveel mogelijk lotgenoten te bereiken met de boodschap dat er wel degelijk leven na seksueel misbruik is. Bloggen is een fijne oefening die mij handige tips kan opleveren voor het schrijven van mijn boek. Ik schrijf dit boek om anderen te laten lezen dat helen echt kan. Voor mezelf is het boek een mooie afsluiter van mijn therapie.

Mijn plannen voor de toekomst

In oktober 2015 ben ik klaar met mijn opleiding “coaching” en ga ik mijn eigen praktijk openen, ook begin ik dan een opleiding NLP en hypnotherapie. In de toekomst wil ik met vrouwengroepen gaan werken. Momenteel werk ik ijverig aan mijn boek, waarin ik mijn belevingen van het seksueel misbruik beschrijf, maar meer nog: mijn helingsproces. Al te vaak wordt nog geroepen en beaamt dat helen van seksueel misbruik een bijna onmogelijk klus is. Met mijn boek wil ik bijdragen aan het doorbreken van deze negatieve gedachtegang.

Mijn ervaringen met seksueel misbruik

Op mijn zesde word ik voor het eerst seksueel misbruikt door een oom. Zijn zoon volgt zijn voorbeeld en ook hij begint mij te misbruiken, alleen het tijdstip waarop is uit mijn geheugen gewist. Het seksueel misbruik met mijn neef houdt op als hij zijn huidige vrouw leert kennen. Ik ben dan elf jaar. Het seksueel misbruik neemt alle denkbare vormen aan. Mijn oom prostitueert mij zelfs en op 13-jarige leeftijd raak ik zwanger. Er wordt een illegale abortus uitgevoerd. Als ik 14 ben besluit ik dat het genoeg is geweest. De laatste keer dat hij mij probeert te misbruiken, verweer ik mij. Ik bijt en stamp hem. Daags nadien vertel ik alles aan mijn moeder.

Dat is het begin van een lange en pijnlijke zoektocht naar mezelf …

Nieuwe vaste gastblogger stelt zich voor: Marjolein

Wie ben ik?

Vaste blogger, Marjolein‘Wie ben ik?’ vraag ik mezelf de laatste tijd in vlagen wel eens af. Ik kan jullie feiten vertellen, zoals mijn naam (Marjolein), mijn leeftijd (36 jaar)  en mijn beroep (orthopedagoog). Alleen als ik bij de feiten blijf steken, weten jullie eigenlijk nog steeds niet zo veel van mijn binnenste ‘ik’. Ik wil dat veranderen, want het zit zo:

Ik sta op een kruispunt

  • Waar ga ik heen?
  • Wie wil ik zijn?
  • Wat wil ik met mijn leven en in mijn werk?
  • Wat moet ik doen om echt te helen?
  • Wanneer ben ik sterk genoeg om alles achter me te laten?

Een storm van vragen, waar ik het antwoord nog niet op heb. Denken verlamt mij, net als het seksueel misbruik van mijn broer mij verlamd heeft. Dit vind ik al ontzettend eng om op te schrijven. Dan staat het er, net zoals deze flashback op mijn netvlies is blijven hangen:

‘Mijn broer betast mij. Ik verlies mijzelf, mijn stem en wie ik ben. Ik wil het niet voelen en ik stop mijn gevoel heel diep weg.’

Juist het voelen komt nu in in alle heftigheid terug. Weer sta ik te midden van een storm. Moet ik vechten, vluchten of bevriezen? Ik heb alle drie gedaan en het werkt allemaal niet, omdat ik bij alle drie de keuzes mezelf tekort doe.

Een vierde keuze

Wat nu als ik een vierde keuze kan maken?

  • Zonder dat ik me druk maak over andere mensen en wat ze van me vinden, hun goedkeuring of afkeuring
  • Zonder dat ik me schuldig voel bij keuzes die ik voor mezelf maak
  • Zonder dat ik het gevoel krijg mezelf voorbij te racen

Volgens mij ben ik niet de enige, die op zo’n kruispunt of midden in zo’n storm staat. Volgens mij heb ik veel gemeen met anderen om me heen, maar ik durf mezelf vaak niet te laten zien, met alles wat er in mij gebeurt. Daarom weten mensen dit niet van mij. Daarom weet ik eigenlijk niet wat ik gemeenschappelijk heb met anderen. Ik wil schrijven om mijn eigen mening, gedachten en gevoelens op papier te zetten.

Ik ben echt

Ik heb genoeg te vertellen, genoeg te delen, genoeg om over te denken, genoeg om over te praten, discussiëren of gewoonweg genoeg om over te lezen. Ik neem mijn stem terug! Ik ben (er) echt!

Warme groet,

Marjolein