Wat is grooming?
Op dit moment is er veel te doen over grooming gangs in Groot Brittannië. In 2015 maakte ik al eens deze blog, over hoe het komt dat misbruik zo lang in het verborgene kan blijven, waarin ik het grootschalig misbruik van Britse meisjes al aankaart. Maar wat is grooming eigenlijk en wat heeft het te maken met seksueel misbruik? Grooming is het proces dat voorafgaat aan seksueel misbruik. De pleger bestudeert het potentiële slachtoffer om uit te vinden wat de zwakke plekken van dat individu zijn. Het proces begint dus al voordat er actief contact wordt gelegd. Als de pleger dan contact legt, is het fundament al gelegd.
Grooming van kwetsbare kinderen
Slachtoffers worden niet random uitgezocht. Hoe moeilijk het ook is om dit onder ogen te zien, het belangrijkste kenmerk van een slachtoffer is zijn of haar kwetsbaarheid. Alle kinderen zijn kwetsbaar, per definitie. Dat is waarom we onze kinderen beschermen. Maar van de kinderen is een groep extra kwetsbaar. Kinderen van gescheiden ouders, kinderen die eerder met misbruik te maken hebben gehad, kinderen met een verstandelijke of lichamelijke beperking, kinderen in armoede … Al deze extra kwetsbaarheden worden door plegers uitgebuit.
Hoe herken je grooming?
Grooming is lastig te herkennen omdat het zich vermomt als belangstelling. Dat maakt het ook moeilijk om er waakzaam op te zijn. Iedereen met een meer dan gemiddelde belangstelling voor een kind, is een potentiële pleger. Maar moeten we dan iedereen wantrouwen? Ja. In feite is dat in de wereld van nu een goed advies. Want 1 op de 3/4 kinderen wordt seksueel misbruikt, meestal door iemand die het kind kent en vertrouwt. Maar naast een algemeen wantrouwen, is het van groot belang om iedereen waarmee je kind in contact komt te kennen.
Ook de ouders worden gegroomed
Bedenk dat ouders ook gegroomed worden. Een pleger investeert in een goede relatie met de ouders, omdat als hen kunnen groomen, het kind niemand heeft om naar toe te rennen als het misbruikt wordt. Juist wanneer je al kinderen hebt en mensen onmoet ‘die zo leuk zijn met de kinderen’ moet je in de gaten houden wat er precies gebeurt. Probeert deze persoon ‘alleen tijd’ met je kinderen te organiseren? Hoe reageert je kind hierop? Vertrouw hierbij op je intuïtie. Want maar al te vaak hoor ik dat ouders een vaag gevoel hadden, maar daar niet naar hebben gehandeld.
Inpalmen vs. grooming
Is grooming hetzelfde als inpalmen? Ik denk van niet. Inpalmen is de directe interactie met het kind. Grooming is het hele proces, dus inclusief het voorbereidend onderzoek en het voorkomen dat het kind gaat praten. Het inpalmen is het proces van het medeplichtig maken van het kind. Dat kan op allerlei manieren, het geven van aandacht, snoep en geschenken, het steunen van het kind in opstandigheid naar de ouders, drugs en drank, alles wat het kind bindt aan de pleger. Dit maakt het mogelijk om een kind voor langere tijd te misbruiken. Het kind de schuld te geven van wat er gebeurt, wordt gespiegeld in de maatschappij door victim-blaming.
Grooming gangs
De grooming gangs in Engeland maken op grote schaal seksueel misbruik van kinderen. Het groomen begint met de selectie van de slachtoffers: jonge meiden uit het armere segment van de bevolking. Het eerste contact lijkt op wat er in Nederland gebeurt met loverboys/pooierboys. Het verschil is dat het in Engeland ook duidelijk raciale ondertonen heeft. Blanke meiden worden door de gangs voor witte sletten en meer uitgemaakt. In Nederland staat dat aspect minder op de voorgrond.
Loverboys en grooming
Het kind wordt ingepalmd door een jonge man die lief lijkt. In Engeland rijden deze voornamelijk Pakistaanse moslims op de taxis en is het eerste contact vaak een gratis taxiritje. Het kind krijgt alcohol of wiet aangeboden na verloop van tijd en mag mee naar feestjes. Als de eerste man de tijd rijp acht, verkracht hij haar. Het kind, dronken, stoned of verliefd, denkt medeplichtig te zijn. Kort daarna introduceert hij het kind aan zijn vrienden.
De getuigenissen zijn heftig
Ik ben best wel wat gewend als het gaat om seksueel misbruik en de verhalen daarover, maar toch moest ook ik een paar keer slikken bij het lezen van de getuigenissen van de Britse slachtoffers. Het lijkt alsof het seksueel misbruik in deze specifieke pedo-kringen met buitensporig geweld gepaard gaat, waarbij het vermoorden van kinderen en in brand steken van huizen geen uitzondering zijn. Wat er vooral uit spreekt is een minachting van de slachtoffers.
De reactie op grooming gangs van de establishment
Het gaat bij de schandalen in Engeland niet alleen om de Pakistaanse grooming gangs. Verkrachting en kindermisbruik komt in alle lagen van de bevolking voor. Wat het lont in het kruitvat is in Groot Brittanië is het feit dat de politie, justitie en de social workers betrokken zijn bij een cover up van deze Pakistaanse grooming gangs. Maar liefst 250.000 kinderen zijn in de afgelopen 30(!) jaar het slachtoffer geworden van deze gangs en er is vanuit de overheid weinig of geen actie ondernomen.
Lifestyle choices
Leiders uit de Pakistaanse gemeenschap geven te kennen dat hen door social workers verteld is dat de meisjes die hier slachtoffer van zijn geworden zelf schuldig zijn aan het misbruik. Social work spreekt van ‘lifestyle choices’, oftewel zij maken zich schuldig aan victim blaming. Dit gaat voorbij aan alle kennis die er is op dit gebied over hoe misbruikers te werk gaan. Dit gaat voorbij aan de wet, waarin duidelijk staat omschreven dat kinderen geen toestemming kunnen geven voor seksuele handelingen. Dat maakt elke seksuele handeling met een kind seksueel misbruik.
Gaat de Britse regering vallen?
Keir Starmer, de premier, zal het politiek gezien moeilijk krijgen, vooral omdat hij in het verleden het hoofd was van de CPS de Crown Prosecution Service voor Engeland en Wales (vergelijkbaar met het openbaar ministerie in Nederland, dezelfde positie als ooit door Demmink in Nederland werd bekleed). In die tijd heeft hij noch de Pakistaanse grooming gangs aangepakt, noch de high society pedo Jimmy Saville, de Britse variant van Epstein, waarvan na zijn overlijden bekend werd dat hij vele slachtoffers had gemaakt.
We gaan zien hoe deze zaak zich ontwikkelt en wat we kunnen leren van de ervaringen in Groot Brittanië. Op X kun je het nieuws hieromtrent het beste volgen.
Voor de cover van mijn boek heb ik gekozen voor deze foto van Agnes van de Graaf. Deze amethist weet voor mij een sfeer te pakken, een emotie uit te drukken. Hard als glas is een amethist kristal, maar tegelijkertijd heeft het een ijle schoonheid. Het resultaat vind ik echt fantastisch.
Vanaf het begin van deze site heb ik meer dan 300 blogs geschreven, die samen een lijvig boekwerk zouden vormen. Maar een site als deze veroudert, zelfs als je er steeds nieuwe dingen aan toevoegt. Vandaag heb ik besloten om de renovatie van de site maar eens ter hand te nemen.
