Lou Repetur schrijft het voorwoord

Lou Repetur, senior projectleider huiselijk en seksueel geweld en veiligheid

Dat was toen de titel van Lou Repetur. Zij staat bekend als dé autoriteit op het gebied van seksueel geweld en misbruik. Ik las een aantal van haar blogs en keek ook nog op de site van Stichting Zijweg. Ik wist meteen: als Lou het voorwoord zou willen schrijven van mocht ik mezelf gelukkig prijzen.

Lou Repetur heeft verstand van seksueel misbruik

Lou Repetur heeft écht verstand van seksueel geweld en alles wat daar bij komt kijken! Dat niet alleen, ze schrijft erover op diverse websites. Heldere blogs waar geen woord te veel in staat en die niet om de hete brei heen dansen. Daar houd ik van.

Met knikkende knieën bellen

Lou Repetur, Movisie

Voor zoiets belangrijks als een voorwoord volstaat een mailtje sturen niet. Dus ik bel haar. Nou vind ik dat altijd al spannend, maar van dit telefoontje hangt voor mijn gevoel heel veel af. Met zweet in mijn handen toets ik het nummer. Een vrolijke vrouwenstem stelt me op mijn gemak. ‘Wat een eer dat je me vraagt!’ is het eerste antwoord. ‘Een boek is toch een soort van je kindje, een voorwoord vraag je niet aan zomaar iemand’. Een zucht van verlichting: Ze is echt leuk en enthousiast, ze snapt hoe belangrijk het is. Ook geeft ze onmiddellijk aan dat ze niet zomaar ja zegt. Eerst lezen en dan beslissen, want als ze er niet achter kan staan gaat het feest niet door.

Gespannen verwachting

De dagen die volgen zijn gespannen. Na twee dagen slechts krijg ik een verlossend telefoontje. ‘Ik heb het nog niet uit, maar ik ga het voorwoord schrijven. Mijn respect heb je’. Ze vind het een goed boek!

Ze vind het een goed boek

Het is moeilijk om te beschrijven wat dat met mij doet. Na al het werk wat ik er in heb gestopt. Alles wat ik in het boek gelegd heb, de erkenning van iemand die overduidelijk expert is op het terrein waar ik over schrijf. Ik loop nog dagen met mijn hoofd in de wolken.

Feedback om te verwerken

Ze had ook nog feedback voor het boek. De cijfers die ik noem in het boek moeten zo veel mogelijk onderbouwd zijn. In de daarop volgende dagen ben ik druk aan het speuren naar ‘uit welk onderzoek komt dit cijfer ook al weer?’ Als dan het voorwoord in de mailbox ligt raak ik nog verder in de zevende hemel. ‘Een mooie combi van praktijkkennnis, wetenschappelijke kennis en eigen ervaring’: Daarmee heb ik ook gelijk mijn flaptekst! Geen moment te laat ook, want inmiddels is het eind januari en het boek moet op 26 februari bij de lancering wel klaar zijn.

Symposium ‘Diagnostiek en hulpverlening bij seksueel misbruik’

En nu, nog geen 8 maanden verder, staat Lou Repetur van Movisie op ‘mijn symposium’ als dagvoorzitter. Een betere en meer passende spreker voor die rol kan ik me niet voorstellen. Ik ben dan ook heel trots en blij dat ik haar eindelijk ga ontmoeten. Het programma voor het symposium staat als een huis, de sprekers zijn allemaal van een heel hoog kaliber en voor accreditatie is gezorgd.

Update: nieuwe symposia

Na dit prille begin zijn er inmiddels 7 symposia geweest. Professionals van allerlei pluimage die zich willen verdiepen in de langetermijneffecten van seksueel misbruik weten ons te vinden. De thema’s zijn divers: ‘Partners’, ‘Sociaal perspectief’, ‘Kinderen’… Steeds gaat het over de invloed van seksueel misbruik op het thema. Ook in januari is er weer een symposium: ‘Zwangerschap na seksueel misbruik’. Hopelijk bereiken we ook met dat thema hulpverleners en therapeuten, maar ook verloskundigen, gynaecologen en kraamverpleegkundigen, zodat ook dit thema beter bespreekbaar wordt. Want ook daarin is nog een weg te gaan.

Meer weten over het meest actuele symposium? Klik hier

Eerst het boek kopen? Dat kan hier

Een week na de uitzending van ‘Achter de voordeur’

Helen van seksueel misbruik op televisie

Het is zaterdag 17 augustus en ik ben op de televisie in het NCRV programma ‘Achter de voordeur’ met mijn persoonlijke verhaal over seksueel misbruik. Ik hoor mezelf vertellen over wat er mij gebeurd is, hoe het seksueel misbruik was en hoe ik er van geheeld ben. Ik ben bij een goede vriendin thuis (ik heb zelf geen televisieaansluiting) en mijn lief is er bij en ook een vriendin die we pas recentelijk ontmoet hebben en die nog weinig van mijn verhaal weet. Een mooie mix van mensen die allemaal warm betrokken zijn bij mij. Een warm bad.

Tijdens de uitzending kruipt mijn lief bij me weg met tranen in haar ogen. Dat verrast me, zij kent mijn hele geschiedenis, heeft mijn boek 4 keer gelezen omdat ze één van mijn ‘proofreaders’ was. Ze was deels bij de opnames. Toch raakt het haar diep om mij zo op de televisie te zien. Ook mijn vriendinnen zijn zichtbaar geraakt. Zelf vind ik het een beetje een rare ervaring om mezelf zo te zien. Alleen tegen het einde van de uitzending, als ik naar dat stukje John Denver zit te kijken en vertel over mijn zelfmoordbeslissing, dat komt ook bij mij binnen. We kijken niet meer naar het verhaal dat erna komt. Daarvoor komt dit deel te diep binnen.

Reacties van familie en vrienden

Dan gaat de telefoon. De zus van mijn vriendin is de eerste die mij wil spreken, ze is geraakt door de uitzending van ‘Achter de voordeur’ en vond het een prachtig, ontroerend verhaal. Krachtig, zegt ze bewonderend. Een andere telefoon bliept: de moeder van mijn lief. Ook zij spreekt haar bewondering uit, ook over het feit dat er eigenlijk geen onvertogen woord valt in de uitzending. Ik ga niet onnodig in detail en ik ga nergens in de aanval. Ze zegt dat ze een heel duidelijk beeld heeft gekregen van wat er toen gebeurd is. Ik val een beetje stil bij zulke mooie reacties. Samen met mijn vriendinnen en lief bekijken we de uitzending nog eens. Nu voelen zij zich ook vrijer om tussendoor vragen te stellen. Vooral de vriendin die mijn verhaal nog niet zo kende vraagt honderduit. Ik geef rustig antwoord op alles wat ze wil weten. Dan is het tijd om naar huis te gaan, want zowel mijn lief als ik zitten er door heen. Het is een spannende avond geweest en dan is het fijn om naar huis te gaan om te ontspannen.

Mijn zus belt me ’s avonds. Ze heeft de uitzending gezien en moest eerst huilen en bijkomen voordat ze belde. Ze geeft aan dat het voor haar confronterend was om zichzelf (op de foto’s als kind) op televisie te zien, maar ook dat ze bewondering heeft voor hoe ik het verhaal heb neergezet. Ze vraagt of onze moeder het heeft gezien. Terwijl zij dit vraagt komt mijn moeder online op skype. Ik onderbreek mijn zus en ga met mijn moeder aan de chat. Ze had al haar vriendinnen en naaste familie van de uitzending van ‘Achter de voordeur’ op de hoogte gebracht. Ze heeft de uitzending bekeken en vindt dat ik het heel goed heb gedaan.

Het seksueel misbruik staat niet meer tussen ons in

Na dat gesprek komt het ineens bij me binnen: Ze is trots op me. Daar schiet ik van vol. Mijn moeder is trots op me. Ook nu ik dit typ komen er tranen in mijn ogen. Wat is die erkenning belangrijk voor me. Ergens blijf je altijd een kind van je moeder. Deze geschiedenis van seksueel misbruik heeft zo ontzettend lang tussen ons in gestaan. Zoveel jaren kon ik niet voelen dat ik van haar hou. Durfde ik niet te voelen dat ik van haar hou. Nu valt dat ineens allemaal weg. Mijn moeder is trots op mij. Wat een prachtig cadeau!

Via mijn schoonzus krijg ik reactie van mijn broer. Ze hebben later op een privé moment (zonder de kinderen) via uitzending gemist samen zitten kijken en zijn onder de indruk. Een paar neven en nichten spreken openlijk via facebook of twitter hun bewondering uit. Een van hen komt over twee weken langs, onze jeugd terughalen, hernieuwde kennismaking. Ik ben met haar samen nog bruidsmeisje geweest bij één van onze tantes. Er zijn ook familieleden die niks van zich hebben laten horen en dat laat ik maar zo. Het lijkt alsof ik door ‘Achter de voordeur’, net als eerder al door de publicatie van het boek, in elk geval een deel van mijn familie teruggevonden heb en dat voelt goed.

Bijkomen met een korte vakantie

Twee dagen na de uitzending ga ik, met mijn lief, een paar dagen vakantie houden in Drenthe. Heerlijk in de bossen. Op weg er naar toe huil ik alle spanning eruit. Tranen van vreugde, van ontspanning, van loslaten. Opgelucht vervolgen we onze weg.

Heb je de uitzending gemist of wil je hem nog eens zien? Bekijk hem dan hier

Symposium voor zorgprofessionals

Het Symposium ‘Diagnostiek en hulpverlening bij seksueel misbruik’

Dit symposium is gericht op zorgprofessionals, met name GGZ en JGZ en zal plaatsvinden op 8 oktober 2013 in Ede. Voor accreditatie wordt gezorgd. Schrijf je nu in om tegen het vroegboektarief mee te kunnen doen.

Ik vind het programma zelf heel indrukwekkend. We hebben autoriteiten op een aantal heel belangrijke thema’s rondom seksueel misbruik kunnen boeken, zoals: Toine Lagro van UMC-Radbout over de fysieke gevolgen van seksueel misbruik, Mariëtte Groenendijk over het herkennen en behandelen van Complexe PTSS en Margreet Krottje over de Maatschappelijke consequenties van seksueel misbruik. Het complete programma kun je nalezen op D’ondersteuning.

Lou Repetur die het voorwoord van ‘Helen van seksueel misbruik’ schreef

Persoonlijk ben ik heel blij met het feit dat Lou Repetur van Movisie heeft toegezegd om dagvoorzitter te zijn op het Symposium. Zij was één van de eerste mensen die het boek gelezen heeft omdat ik haar gevraagd heb om het voorwoord te schrijven. Ik vond het héél spannend, omdat ze natuurlijk een grote naam is in de wereld van het omgaan met seksueel geweld en ik geen idee had hoe ze zou reageren. Ik was blij verrast toen ze me ongeveer halverwege het lezen van mijn boek mailde dat ze onder de indruk was en zeker het voorwoord wilde schrijven. Toen ik het voorwoord ook nog eens las, de lovende woorden… pas toen kon ik de spanning loslaten. Ik heb dagen op wolken gelopen.

Waarom een symposium?

Het symposium ben ik gaan organiseren omdat ik van mening ben dat het belangrijk is voor zorgprofessionals om meer te weten van seksueel misbruik en hoe je daar als hulpverlener mee om kunt gaan. Al vrij snel kwam ik in contact met Frederique van D’ondersteuning, wiens specialiteit het is om symposia voor de zorg te organiseren rondom een boek/thema. De klik was snel gemaakt en dank zij haar heeft het Symposium een prachtig programma met top namen.

Iedereen kent iemand die seksueel misbruikt is

Te vaak hoor ik mensen (ook hulpverleners), zeggen dat zij geen mensen kennen die misbruikt zijn. Helaas zeggen de statistieken dat zij ongelijk hebben. Met 1 op de 5 vrouwen die voor hun 16e misbruikt zijn en 1 op de 11 jongens kan het bijna niet anders dan dat elke JGZ-arts, elke psychiatrisch verpleegkundige, elke psychiater en psycholoog mensen in hun praktijk hebben die seksueel misbruikt zijn. Mogelijk zijn overlevers van seksueel misbruik zelfs een meerderheid van de mensen die bij hen aankloppen.

Als je weet waar je op moet letten, als je weet hoe je het bespreekbaar kunt maken, als je weet wat de mogelijkheden om te helen zijn, kortom, als je voldoende weet over het helen van seksueel misbruik kun je je klanten beter van dienst zijn.

Dit symposium gemist?

Geen nood. Ook dit jaar weer organiseer ik, dit keer in samenwerking met Lien Daams een Symposium voor zorgprofessionals. Meer informatie vind je op de website voor hulpverleners

In welke bibliotheken komt mijn boek?

Leuk om te zien: via deze site kon ik zien dat mijn boek in bestelling is (dus nog vanuit Biblion gedistribueerd moet worden) en dat in elk geval de bibliotheken van Utrecht en Amersfoort het besteld hebben.

Bibliotheek Het Groene Hart.