Reactie op mijn boek: ‘Het komt helemaal goed met mij’

Een boek schrijf je met een doel

Een boek schrijven doe je niet zomaar, daar heb je een bedoeling mee. Het doel van mijn boek is om mensen te raken en hen hoop de geven. De hoop dat je echt kunt helen van seksueel misbruik. Dat je geen levenslang hebt.

Een boek stuur je de wereld in en dan hoop je dat het boek ontvangen wordt zoals je het bedoeld hebt. Dat het mensen raakt en dat mensen er iets aan hebben. Over de meeste boeken die je verstuurt hoor je dat niet terug. Daarom is een brief als deze goud waard. De echte reden waarom ik mijn boek ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij’ heb geschreven is om iets te kunnen betekenen voor anderen.

‘Beste Ivonne, 

Ik zou je nog terug mailen. Het heeft een tijdje geduurd, vakantie en zo en ook heb ik veel nagedacht. Maar vooral positief!

Ik heb echt van je boek geleerd. Het idee dat je levenslang slachtoffer zou zijn van misbruik was bij mij ook aanwezig, maar daar ben ik vanaf. In heel veel boeken en artikelen lees je dit juist wel, dat je levenslang hebt. Ook mensen die misbruikt zijn zeggen dit vaak. Als je daarin gelooft, ben je inderdaad altijd en eeuwig slachtoffer en kom je niet verder. Ik vind de boodschap in deze boeken dan ook niet goed. Dankzij jou boek ben ik tot inzicht gekomen dat je inderdaad niet altijd en eeuwig het slachtoffer hoeft te zijn. En als ik het soms moeilijk vind om te geloven – slechte bui, humeurig, depressief – denk ik dat ik mijn ‘straf’ wel lang genoeg heeft geduurd en dat ik nu gewoon verder mag leven.

Als ik dit nu zo teruglees, dan denk ik bij mezelf, hoe is het mogelijk dat ik dit niet eerder gedacht, gevoeld heb? Het klinkt zo logisch eigenlijk. Iemand heeft iets verkeerds gedaan met mij, daar heb ik een hele tijd mee rondgelopen. Ik voelde me schuldig en schaamde mij enorm. Pas toen ik begon te praten, ben ik langzamerhand weer gaan groeien. En nu ben ik op een punt gekomen dat ik er eigenlijk gewoon mag zijn. Dat ik mag genieten van het leven! Als je jezelf slachtoffer voelt, dan kun je helemaal niet genieten van het leven, want dat laat je gevoelsmatig niet toe. En daardoor zul je nooit genezen. 
 
Nu ik slachtoffer-af ben, kan ik nog meer genieten van het leven en kan ik nog meer helen. Het komt helemaal goed met mij! 
 
Dank je, lieve Ivonne, voor het schrijven van je boek. Je hebt mij in elk geval al een heel veel beter leven gegeven. Ik weet zeker dat dit ook bij anderen zal gebeuren. Veel succes met de verkoop van je boek en je coaching. 
 
Lieve groet,
 
Saskia’

10 gouden regels voor hulpverleners bij seksueel misbruik

Een helder verzoek van een overlever van seksueel misbruik aan de hulpverlening, er zijn natuurlijk meer regels, maar vanuit de klanten gezien is dit een top tien!

Als je mij wilt helpen, houdt hier dan rekening mee:

  1. Heb geduld met me terwijl ik uitvogel of ik je durf te vertrouwen
  2. Laat mij je mijn verhaal vertellen. Het hele verhaal. Op mijn eigen manier
  3. Accepteer dat wat ik ook gedaan heb, ik mijn best heb gedaan. Ik heb gedaan wat mij indertijd het beste leek
  4. Ik ben geen statistiek. Ik ben deze persoon, uniek en bijzonder
  5. Oordeel niet over mij. Ik ben niet goed of slecht, ik ben die ik ben en dat is alles wat ik kan zijn
  6. Ga er niet van uit dat je het beter weet dan ik. Jij weet alleen wat ik jou vertel over mij. Dat is altijd maar een deel van wie ik ben
  7. Denk nooit dat je weet wat ik moet doen. Dat weet je niet. Ik ben soms in de war, maar ik ben nog steeds de expert van mijn eigen leven
  8. Belast me niet met jouw verwachtingen, ik heb al genoeg moeite om met die van mij om te gaan
  9. Luister naar mijn gevoelens niet slechts mijn woorden en accepteer ze allemaal. Als jij dat niet kunt, hoe moet ik het dan ooit leren?
  10. Red mij niet. Dat kan ik zelf wel. Ik was slim genoeg om hulp te zoeken, toch?

De hulpverlening verbeteren

Als we de hulpverlening willen verbeteren, dan zijn dit de eerste dingen waaraan gewerkt zal moeten worden. Ik merk aan verhalen van klanten dat het in de GGZ juist op deze punten vaak mis gaat. Therapeuten die zich wel aan deze regels (willen) houden, lopen vaak aan tegen de regels binnen de grotere instituten. Ze raken burn-out of kiezen er na verloop van tijd voor om ‘voor zichzelf’ te beginnen.

Voor zichzelf?

Dat ‘voor zichzelf’ beginnen is eigenlijk een verkeerde benaming, omdat ze juist voor hun cliënten doen. Meestal begint een coach of therapeut geen eigen praktijk omdat ze zo ondernemend zijn, maar omdat ze een nood zien die niet bediend wordt in de bestaande structuren.

Hulpverlening na seksueel misbruik

Dat is ook de impuls van waaruit ik voor mezelf ben begonnen, zo’n 13 jaar geleden inmiddels. En vanuit eenzelfde motivatie ben ik samen met Agnes ‘Hulpverlening na seksueel misbruik’ begonnen. Omdat ik in mijn kleine praktijk niet iedereen kan helpen. Omdat er andere therapeuten zijn die wél met deze regels kunnen werken. Om mensen te helpen die andere therapeuten ook te vinden.

Ben jij op zoek naar hulp? Kijk dan eens of je hier een therapeut kunt vinden die je kan helpen: Hulpverlening na seksueel misbruik

Minor huiselijk geweld gebruikt ‘Helen van seksueel misbruik’

Minor huiselijk (en/of seksueel) geweld.

In enkele HBO opleidingen zit alles wat over seksueel misbruik gaat in een keuzeminor huiselijk geweld or seksueel geweld, (of huiselijk seksueel geweld, de titel van de minor verschilt nog wel eens) Bij de Hogeschool Arnhem-Nijmegen, de HAN, waar ik vroeger gestudeerd heb, heet de minor ‘Huiselijk geweld’. Ik heb daar een aantal keren een gastles gegeven over seksueel misbruik.

Mijn ervaringen als kind én als hulpverlener

Voor de pauze gaat het dan over mijn ervaringen als kind, wat het met mij heeft gedaan en hoe het groomingproces in zijn werk gaat en een deel van mijn ervaringen in de hulpverlening als klant. Na de pauze richten we de aandacht op mijn ervaringen als hulpverlener. Hoe kun je dingen bespreekbaar maken, waar moet je op letten, wat zijn valkuilen, etc.

Belangrijke leerpunten

Wat zijn belangrijke leerpunten voor de hulpverleners van de toekomst? Eerst al de opmerking: preventie en signalering is belangrijk, maar als hulpverlener krijg je (ook) te maken met volwassen overlevers van seksueel geweld en misbruik. Dat is waar het vaak aan kennis ontbreekt. Wat zijn daar de aandachtspunten?

Regie en zelfbeschikking

Mensen die misbruikt zijn in hun vroege jeugd zijn de regie over hun leven kwijtgeraakt door het misbruik en komen bij een therapeut voor hulp. Het is van groot belang dat die hulp bestaat uit het hervinden van de regie voor hun eigen leven. Symptoombestrijding is daarbij belangrijk, maar zeker niet het enige.

Blijf uit de reddersrol!

Een hulpverlener wil vaak ‘redden’ en daar doet het slachtoffer van seksueel misbruik vaak een appèl op. Vanuit het slachtoffer gezien helemaal begrijpelijk: die heeft de regie soms nog nooit gehad en is niet anders gewend. Maar als hulpverlener is het van cruciaal belang dat je niet in die valkuil loopt, want daarmee bestendig je de slachtofferrol van de ander.

Behandel je klant als volwassene

Geen mens is een stap verder gekomen in zijn groei en het ontwikkelen van volwassen, zelf-verantwoordelijk gedrag, doordat iemand hem of haar als een kind behandelde. De klant heeft niet iemand nodig die de troostende, warme moederrol gaat vervullen en ook niet iemand die de regie overneemt. De klant heeft iemand nodig die spiegelt hoe hij of zij dat zelf kan doen.

Laat de klant zijn/haar emotie

Een klant die vertelt over het seksueel misbruik heeft niets aan jouw boosheid, verdriet of wat dan ook. Natuurlijk is dit niet een verbod op medemenselijkheid, maar wees voorzichtig. Ik heb hulpverleners meegemaakt en verhalen gehoord over hulpverleners die hun eigen boosheid leidend maakten. Dan zaten zij bij de politie aangifte te doen of erger, hadden de dader geconfronteerd of hebben de dader zelfs geslagen. Allemaal menselijke, zelfs begrijpelijke reacties, maar zij vergeten daarbij het belang van hun klant en hun rol en mandaat als hulpverlener.

Als je in deze valkuilen stapt, zorg dat je weet waar jij terecht kunt!

Als je als professional met seksueel misbruikte mensen te maken krijgt: zorg dat je back up hebt. Supervisie en intervisie zijn geen ‘leuke opleidings-extraatjes’: ze zijn broodnodig in de praktijk. Collega’s om mee te sparren, om je eigen gedrag bij te checken, klopt het wat ik hier doe? Zorg voor mensen waarbij jij je veilig genoeg voelt om ook de dingen die je verkeerd hebt gedaan te bespreken.

Zoek actief intervisie of supervisie

Heb je geen sparringpartners in je directe omgeving? Ga er naar op zoek! Fouten maken is menselijk en ze toegeven is een kunst. Ze toegeven aan de klant kan zelfs een wonderlijk effectieve manier zijn om de klant impliciet ook toestemming te geven om met zijn of haar falen te komen.

Intervisie en supervisie specifiek over seksueel misbruik

Hulp zoeken, je eigen professionele gedrag onderzoeken en bespreekbaar maken, het zijn ingredienten van goed hulpverlenerschap. Heb je een intervisievraag specifiek over seksueel misbruik? Je kunt bij mij terecht voor supervisie (eventueel via skype) Kijk op ivonnemeeuwsen.nl voor tarieven en informatie.

Je eigen trauma’s opruimen

Een beetje hulpverlener heeft zijn of haar eigen trauma’s verwerkt of in elk geval zover doorgewerkt, dat ze niet in de weg staan van goede hulpverlening. Natuurlijk kun je geraakt worden in iets ouds, de gekste dingen kunnen je triggeren. Als je werkt met mensen die als kind gekwetst zijn, kan dat jou op gevoelige plekken raken. Dat is niet erg, maar blijf er niet in je eentje mee worstelen.

Therapie voor de therapeut

Als je zelf seksueel misbruik hebt meegemaakt als kind, heb je als therapeut daar de voor- en nadelen van. Immers niemand heeft er iets aan als jij vanuit jouw eigen pijn de ander probeert te redden. Maar als je daarentegen jouw verleden zorgvuldig verwerkt, als je door je trauma’s heen gaat, dan wordt je ervaringskennis een belangrijk extraatje waarmee je de klant beter van dienst kunt zijn. Dan wordt je een extra goede hulpverlener.

Zoveel te leren over helen van seksueel misbruik

Voor de hulpverleners van de toekomst en die van nu ben ik een verdiepingstraining aan het maken. Wat ik je nu al mee zou willen geven:

  • Laat je eigen aannames en (geloofs)overtuigingen los
  • Wees nieuwsgierig
  • Vraag door, ook als je al denkt te weten waar het over gaat
  • Leer vragen stellen over de seksuele beleving en gevoelens van de ander
  • Schort je eigen oordeel op, het heeft geen plaats in professionele hulpverlening
  • Leer jezelf en je reacties op traumatische ervaringen goed kennen én maak ze bespreekbaar in intervisie/supervisie
  • Luister naar wat de ander zegt en naar wat de ander juist niet zegt
  • Zorg voor voldoende hulp voor jezelf als je met seksueel misbruikte mensen werkt

Kennis over seksueel misbruik is onontbeerlijk

Ik verwacht dat mijn verdiepingstraining in 2018 het licht zal zien. Wil je op een lijst gezet worden zodat je als eerste op de hoogte wordt gebracht wanneer de eerste opleiding begint?

Update:

De voorspelling die ik hierboven deed is inmiddels uitgekomen. De eerste verdiepingstraining loopt en wordt heel goed ontvangen door de deelnemers. Inmiddels is er voor 2019 ook een tweede training ingepland. De details daarover kun je nalezen op ivonnemeeuwsen.nl

 

 

De verkering met de misbruiker verbreken

Loskomen van seksueel misbruik: ‘Het is uit!’

Als je als puber een verkering verbreekt, is dat vaak een pijnlijke ervaring. Je hebt verdriet, zelfs als je zelf de verkering verbroken hebt. Het klinkt misschien raar, maar bij seksueel misbruik heb je ook een soort ‘verkering’ met de misbruiker. Zeker als je ingepalmd bent.

De verbinding verbreken

Hoezeer je het ook niet wilt, wat je hebt meegemaakt zijn belangrijke gebeurtenissen: je eerste zoen, je eerste keer seks. Ongewenst en ongewild schept dat een band, de misbruiker is een onderdeel van je leven geworden. Het verbreken van die band is soms nog best een klus.

Sommige banden zijn sterk

Als je gaat helen is het dus zaak dat je goed gaat kijken naar welke band je nog hebt met degene die jou misbruikt heeft. Als het om incest gaat, heb je naast de misbruikrelatie ook nog een familieband. Dan neem je beslissingen over hoe en óf je met diegene nog contact wilt houden. Ook als het iemand buiten de familie betreft, kan dit spelen.

De onzichtbare banden om je hart

Naast dat je gaat kiezen wat je eventueel nog met de persoon wilt, zijn er ook de banden die in je hoofd en hart zitten.

Mijn ervaring hiermee

Ik merkte toen ik een jaar of 40 was dat de misbruiker nog steeds de belangrijkste man in mijn leven was. Ondanks het feit dat ik hem 10 jaar niet gezien had. Zijn ideeën over mannen, relaties, seks, de dingen die hij mij had ingefluisterd over hoe die dingen in elkaar zitten, leefden nog steeds in mijn hoofd. Ik had daar zelfs zijn stem nog bij, in mijn hoofd, als een soort dagelijks commentaar. Een constante nare herinnering.

 

In drie stappen heb ik, met hulp van mijn therapeut, mijn ‘verkering’ met hem verbroken.

Stap 1: Mijn gedachten zijn van mij

‘Die gedanken sind frei, wer kann sie erraten’
Een Duits liedje dat ik in die tijd hoorde. De gedachten zijn vrij. Zo voelde dat helemaal niet. Het voelde het alsof gedachten zich opdrongen, met zijn beeld en stem erbij. De eerste stap om dit te helen, is heel bewust alle gedachten van mij maken. Ik zeg ze hardop, zodat ze mijn stem krijgen, in plaats van die van hem. Ik neem de macht terug over mijn eigen gedachten. Hij heeft ze ooit bij mij ingeprent, maar nu zijn ze van mij. Dat voelt al een stuk beter.

Stap 2: Ik hoef ze niet meer te geloven

Mijn gedachten zijn van mij en als ik ze niet meer wil, kan ik stoppen met in ze te geloven. Ik ben de baas in mijn eigen hoofd. Dat kan pas als ze echt van mij zijn. Ik weet dat het niet zijn stem is, maar juist mijn herinnering daaraan. Ik heb stap 1 en stap 2 regelmatig moeten herhalen, maar uiteindelijk lukt het me om zijn stem uit mijn hoofd te zetten. Sommige gedachten heb ik gehouden, omdat ze bij mij passen. Andere gedachten geloof ik niet meer.

Stap 3: Ik treur om mijn verlies

Ook bij dit proces van losmaken komt verdriet boven. Je verliest iets, en zelfs als het iets is waar je helemaal klaar mee bent, het blijft toch een verlies. Verdriet hoort erbij. Wanneer je de misbruikrelatie in je hoofd in stand hebt gehouden, zoals ik had gedaan, heeft dat je ook iets opgeleverd. Ook dat moet je nu loslaten en dat doet pijn.

Mijn onzekerheid loslaten

Voor mij was de misbruikrelatie een houvast in een onzekere wereld. Volwassen worden betekent leren leven met de onzekerheid en twijfel die bij het menselijk bestaan horen.

Het is niet zoeken naar veiligheid wat het meeste oplevert, maar het leren omgaan met onveiligheid.

Maar ik moest daar wel eerst klaar voor zijn.

De stap van afhankelijkheid naar volwassenheid

De ‘verkering’ met de misbruiker verbreken is een belangrijke stap in het proces van helen van seksueel misbruik. Je stapt uit je afhankelijke kind-rol (zelfs al speelt die alleen nog maar in je hoofd) en je stapt in je volwassen zelf. Wanneer je er aan toe bent om te zeggen ‘mijn leven is van mij’ en de verantwoordelijkheid daarvan te dragen, kun je zeggen: ‘Ik heb de verkering met de misbruiker verbroken’

Wil jij ook helen van seksueel misbruik?

Zoek je hulp om verder te komen in jouw proces? Wellicht vind je een ter zake kundige hulpverlener op Hulpverlening na seksueel misbruik.