De jongen is acht, recensie

Ad van Veen schreef ‘De jongen is acht’

Het verhaal van een jongen die misbruikt wordt, wanneer hij op vakantie is en bij zijn oom logeert. De jongen heeft absoluut geen ervaring met seksualiteit en wat hem overkomt vindt hij zowel spannend als beangstigend. Er is sprake van twee daders, eerst een vrouw en daarna nog een man. Het verhaal leest als een spannend jongensboek. De spanning en de verwarring van de jongen is goed voelbaar en het verhaal nodigt uit tot verder lezen tot de dodelijke ontknoping.

Seksueel misbruik in de hoofdrol

Eigenlijk begint ‘De jongen is acht’ als een soort ‘jongensroman’ al geloof ik niet dat dat genre officieel bestaat. Gaandeweg, als de jongen volwassen wordt komen een aantal thema’s aan de orde die te maken hebben met de lange termijn effecten van seksueel misbruik. Gedurende de pubertijd de onzekerheid op seksueel gebied, flashbacks tijdens (pogingen tot) seks en ook een lichte twijfel over de eigen seksuele voorkeur. Bij volwassenheid komen ook de problemen op het relationele vlak aan bod.

De moeilijk invoelbare fascinatie voor een ontmoeting met een van de daders, zorgt voor conflicten met zijn partner, waardoor hij zijn relatie op het spel zet. Hier verandert het boek van toon en wordt de sfeer gaandeweg grimmiger.  Ik ben zelf geen fan van thrillers en het spannende einde van het boek komt mij een beetje gezocht voor. Maar wellicht dat fans van het genre er juist van zullen smullen.

Het karakter en de ontwikkeling van de jongen is goed uitgewerkt. De karakters van anderen in het boek blijven wat vlak. Al met al een goede jongensroman, leuk om te lezen. Het geeft een goede indruk in wat seksueel misbruik, specifiek bij jongens, voor gevolgen kan hebben.

Titel: De jongen is acht
Auteur: Ad van Veen
Uitgever: Eigen beheer via Boekscout
ISBN: 9789461768308

Eenzaamheid na seksueel misbruik

Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaamheid. Je kunt je heel alleen voelen in gezelschap en je kunt je heel alleen op de bank heel tevreden en gelukkig voelen. De vraag is dan ook: wat ik eenzaamheid wel? Hoe ziet eenzaamheid eruit? En wat is de verbinding met seksueel misbruik?

Een definitie van eenzaamheid

Mijn persoonlijke definitie van eenzaamheid is niet kunnen delen wat er in je leeft. Of dat nou mooie inzichten of ingewikkelde gevoelens zijn, als je iets kunt delen met de ander en je voelt je begrepen dan ben je in verbinding. Je wordt gezien en gehoord, jouw bestaan wordt levensecht, je wordt erkend in wie je bent.

De mens is bedoeld om verbonden te zijn

Natuurlijk zijn er mensen die graag vaak alleen zijn, maar het is niet het verlangen van de doorsnee mens om alsmaar alleen te zijn. Dat is waarom er zoveel dating-sites zijn en daarom lopen we allemaal rond met een mobiele telefoon. We houden elkaar in de gaten op facebook en vertellen over ons leven in prachtige literaire werken of laten we zien wat er in ons leeft door het maken van schilderijen en andere kunstwerken. We zoeken contact met anderen over wat er diep van binnen leeft.

Eenzaamheid en het geheim van seksueel misbruik

Als je een groot geheim hebt, zoals seksueel misbruik, dan is het delen voor jou niet eenvoudig. Het is vaak moeilijk om er over te vertellen. Het is niet zo gebruikelijk om er over te praten. Mensen zeggen niet vaak:  ‘Ik ben als kind misbruikt’ zoals ze wel zeggen: ‘Mijn fiets is gejat’, terwijl die dingen bijna even vaak voorkomen.

Moeilijk voor de omgeving om te luisteren

Hoe lastig het is om er over te vertellen, wordt nog eens versterkt doordat mensen om je heen het soms ook moeilijk vinden om erover te horen. Kinderen zijn zo klein en kwetsbaar, dat het lastig is om te horen dat er ook nare dingen gebeuren met kinderen. We hebben met zijn allen een cultuur gecreëerd waarin we dat liever niet zien.

Delen is het medicijn tegen eenzaamheid

Als je seksueel misbruikt bent en je praat daar niet over, dan heb je dus een groot probleem. Iets wat voor jou heel veel invloed op je leven heeft (gehad) kun je niet delen met de mensen om je heen. Soms schaam je je of je voelt je schuldig en wilt niet dat mensen dit van je weten.

Ook als je de schaamte al voorbij bent

Het is het nog steeds iets waar je niet makkelijk over spreekt. Zelfs als je er inmiddels van doordrongen bent, dat het jouw schuld niet was en je je niet hoeft te schamen voor de misdaad van de ander. Het is doorgaans niet een praatje voor gezellig tijdens de maaltijd of op een feestje. Een deel van jou blijft eenzaam en onzichtbaar. Het doet pijn om niet gezien te worden in wie je bent, in je pijn, je verdriet, je boosheid.

Ook je succesverhaal kun je niet delen

Als je er niet over kunt praten zit de eenzaamheid in alle gevoelens over seksueel misbruik die je hebt. Ook de glorie van het helen kun je dan niet delen. Jouw zelfoverwinning, de kracht die je aanboorde om ondanks alles te overleven, het is alsof ze er niet zijn. Die eenzaamheid is slopend en het enige medicijn tegen de eenzaamheid dat ik ken, is er zelf over leren praten.

We moeten het gesprek veranderen

We moeten leren praten op een manier die ons niet alleen als slachtoffers erkent, maar ook duidelijk maakt hoe ongelofelijk krachtig we zijn. Denk je eens in: wij hebben iets doorstaan en overwonnen waar anderen niet eens over durven praten! We moeten duidelijk gaan maken dat wij de held en het middelpunt zijn van ons eigen verhaal.

Wij moeten de eenzaamheid van de stilte doorbreken

Wij, degenen die misbruikt zijn, zullen de stilte moeten doorbreken, want wij zijn degenen die er het meest belang bij hebben. Want de eenzaamheid in die stilte is moordend. Het praten over seksueel misbruik is van vitaal belang om die eenzaamheid te doorbreken. Eerst in een veilige setting, met lotgenoten bijvoorbeeld, of bij de therapeut. Maar daarna ook in onze families, kennissenkring, in de media, in de wereld. Ieder op zijn eigen tijd en op zijn eigen manier. Niet iedereen hoeft online #metoo te roepen, maar je hoeft er ook niet alleen mee te blijven worstelen.

Wij zijn gebaat met gepraat

Zoals de misbruiker gebaat is bij stilte, zijn wij, de overlevers van seksueel misbruik, gebaat bij gepraat. Hoe meer er over seksueel misbruik gepraat wordt, hoe minder je het gevoel hebt dat je er alleen voor staat. De eenzaamheid van de stilte doorbreken geeft ruimte en verbinding met anderen.

Praten met lotgenoten

Praten met lotgenoten kan een mooie eerste stap zijn, in het leren praten over wat je is overkomen. Mensen die hetzelfde hebben meegemaakt kunnen zich makkelijker inleven en je vindt dus een luisterend en sympathiek oor.

Samen helen

Ook praten over seksueel misbruik moet (en kun) je leren. Een mooie werkvorm daarvoor is ‘Samen helen’. Begeleid lotgenotencontact aan de hand van het boek ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij’. Inmiddels zijn er op diverse plaatsen in het land mensen die dit soort groepen begeleiden. Wil je meer weten? Kijk op: ivonnemeeuwsen.nl 

Brief van Angel, auteur van het Duivelskind

‘Hallo Ivonne

De cover van Het duivelskind.

Het Duivelskind.

We hebben ongeveer tegelijk een boek uitgebracht ik Het duivelskind, jij Helen van seksueel misbruik. Ook mij is verteld dat ik nooit zal “helen” en mijn huidige therapie is erop gericht om dat te accepteren.

Toen ik bekend maakte dat ik aan mijn boek bezig was werd me ook in eerste instantie verteld dat dit niet verstandig was alle emoties naar boven halen. Erover praten was niet verstandig en zeker niet erover schrijven zonder begeleiding. Dit keer heb ik niet geluisterd en door gezet en geen moment spijt. Het zwijgen doorbreken is voor mij stap 1 naar een weg vooruit.

Mijn tweede weg word een leven zonder dissociëren en daar ben ik nog lang niet. Ik ben er nog steeds niet uit of helen ooit mogelijk zal zijn wel denk ik steeds meer er is een toekomst voor mij en mijn man. We hebben onze weg samen zeker al gevonden en ik kan oprecht zeggen dat ik momenten van echt geluk ken. Als ik met mijn boek in een wat rustiger vaarwater ben gekomen ga ik zeker je boek eens lezen. Hoop dat ik daar wat uit kan halen voor mezelf.

Vind het moeilijk dat de hulpverlening tegen me gezegd heeft je zal altijd psychiatrisch patiënt blijven en met je beperkingen moeten leren leven. Ik volg je op twitter en je mooie woorden geven mij moed dat het misschien toch kan. Dat echt geloven zover ben ik helaas nog niet maar ik ben pas 42 en kan nog veel bereiken toch?

Met veel lieve groeten,

Angel van der Vecht’

Wat Angel hier omschrijft over de hulpverlening is één  van de redenen dat ik mijn boek heb geschreven. Veel de vaak krijgen slachtoffers van seksueel misbruik te horen: ‘Jij hebt levenslang’. Het is niet waar en het is een gevaarlijke leugen. Want helen van seksueel misbruik kán!

Hoe je kunt helen van seksueel misbruik is een zoektocht die je soms langs wel 10 verschillende soorten therapie voert. De begeleiding moet bij jou passen, er zijn geen pasklare antwoorden. Wel is duidelijk dat praten of schrijven een belangrijk ingrediënt kan zijn van een succesvolle verwerking. Delen is een belangrijk ingrediënt: je verhaal vertellen en het gehoord weten. Daarom ‘Duivelskind’. Daarom ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij.’ Omdat de verhalen anderen kunnen informeren en inspireren.

Uitgeverij Ivonne Meeuwsen

Daarom ook nu mijn uitgeverij. Om iedereen die dit wil, die een positief verhaal over seksueel misbruik wil vertellen, de kans te geven om dit met de wereld te delen. Zodat we van elkaar kunnen leren hoe je dat doet. Want hoewel het niet voor iedereen op dezelfde manier gaat, kunnen we elkaar wel inspireren en moed geven.

Ik hoop dat we de komende jaren in de media veel verhalen gaan horen van mensen die hun ‘levenslang’ omgezet hebben in hoop, in zingeving, in een vreugdevol en liefdevol leven. Omdat het wél kan.

Wil jij jouw eigen verhaal de wereld in sturen? Een blog, een serie blogs of zelfs een heel boek schrijven? Kijk dan op ivonnemeeuwsen.nl voor de mogelijkheden

Ben je benieuwd naar mijn eerste boek? Bestel het nu hier!

Minor huiselijk geweld gebruikt ‘Helen van seksueel misbruik’

Minor huiselijk (en/of seksueel) geweld.

In enkele HBO opleidingen zit alles wat over seksueel misbruik gaat in een keuzeminor huiselijk geweld or seksueel geweld, (of huiselijk seksueel geweld, de titel van de minor verschilt nog wel eens) Bij de Hogeschool Arnhem-Nijmegen, de HAN, waar ik vroeger gestudeerd heb, heet de minor ‘Huiselijk geweld’. Ik heb daar een aantal keren een gastles gegeven over seksueel misbruik.

Mijn ervaringen als kind én als hulpverlener

Voor de pauze gaat het dan over mijn ervaringen als kind, wat het met mij heeft gedaan en hoe het groomingproces in zijn werk gaat en een deel van mijn ervaringen in de hulpverlening als klant. Na de pauze richten we de aandacht op mijn ervaringen als hulpverlener. Hoe kun je dingen bespreekbaar maken, waar moet je op letten, wat zijn valkuilen, etc.

Belangrijke leerpunten

Wat zijn belangrijke leerpunten voor de hulpverleners van de toekomst? Eerst al de opmerking: preventie en signalering is belangrijk, maar als hulpverlener krijg je (ook) te maken met volwassen overlevers van seksueel geweld en misbruik. Dat is waar het vaak aan kennis ontbreekt. Wat zijn daar de aandachtspunten?

Regie en zelfbeschikking

Mensen die misbruikt zijn in hun vroege jeugd zijn de regie over hun leven kwijtgeraakt door het misbruik en komen bij een therapeut voor hulp. Het is van groot belang dat die hulp bestaat uit het hervinden van de regie voor hun eigen leven. Symptoombestrijding is daarbij belangrijk, maar zeker niet het enige.

Blijf uit de reddersrol!

Een hulpverlener wil vaak ‘redden’ en daar doet het slachtoffer van seksueel misbruik vaak een appèl op. Vanuit het slachtoffer gezien helemaal begrijpelijk: die heeft de regie soms nog nooit gehad en is niet anders gewend. Maar als hulpverlener is het van cruciaal belang dat je niet in die valkuil loopt, want daarmee bestendig je de slachtofferrol van de ander.

Behandel je klant als volwassene

Geen mens is een stap verder gekomen in zijn groei en het ontwikkelen van volwassen, zelf-verantwoordelijk gedrag, doordat iemand hem of haar als een kind behandelde. De klant heeft niet iemand nodig die de troostende, warme moederrol gaat vervullen en ook niet iemand die de regie overneemt. De klant heeft iemand nodig die spiegelt hoe hij of zij dat zelf kan doen.

Laat de klant zijn/haar emotie

Een klant die vertelt over het seksueel misbruik heeft niets aan jouw boosheid, verdriet of wat dan ook. Natuurlijk is dit niet een verbod op medemenselijkheid, maar wees voorzichtig. Ik heb hulpverleners meegemaakt en verhalen gehoord over hulpverleners die hun eigen boosheid leidend maakten. Dan zaten zij bij de politie aangifte te doen of erger, hadden de dader geconfronteerd of hebben de dader zelfs geslagen. Allemaal menselijke, zelfs begrijpelijke reacties, maar zij vergeten daarbij het belang van hun klant en hun rol en mandaat als hulpverlener.

Als je in deze valkuilen stapt, zorg dat je weet waar jij terecht kunt!

Als je als professional met seksueel misbruikte mensen te maken krijgt: zorg dat je back up hebt. Supervisie en intervisie zijn geen ‘leuke opleidings-extraatjes’: ze zijn broodnodig in de praktijk. Collega’s om mee te sparren, om je eigen gedrag bij te checken, klopt het wat ik hier doe? Zorg voor mensen waarbij jij je veilig genoeg voelt om ook de dingen die je verkeerd hebt gedaan te bespreken.

Zoek actief intervisie of supervisie

Heb je geen sparringpartners in je directe omgeving? Ga er naar op zoek! Fouten maken is menselijk en ze toegeven is een kunst. Ze toegeven aan de klant kan zelfs een wonderlijk effectieve manier zijn om de klant impliciet ook toestemming te geven om met zijn of haar falen te komen.

Intervisie en supervisie specifiek over seksueel misbruik

Hulp zoeken, je eigen professionele gedrag onderzoeken en bespreekbaar maken, het zijn ingredienten van goed hulpverlenerschap. Heb je een intervisievraag specifiek over seksueel misbruik? Je kunt bij mij terecht voor supervisie (eventueel via skype) Kijk op ivonnemeeuwsen.nl voor tarieven en informatie.

Je eigen trauma’s opruimen

Een beetje hulpverlener heeft zijn of haar eigen trauma’s verwerkt of in elk geval zover doorgewerkt, dat ze niet in de weg staan van goede hulpverlening. Natuurlijk kun je geraakt worden in iets ouds, de gekste dingen kunnen je triggeren. Als je werkt met mensen die als kind gekwetst zijn, kan dat jou op gevoelige plekken raken. Dat is niet erg, maar blijf er niet in je eentje mee worstelen.

Therapie voor de therapeut

Als je zelf seksueel misbruik hebt meegemaakt als kind, heb je als therapeut daar de voor- en nadelen van. Immers niemand heeft er iets aan als jij vanuit jouw eigen pijn de ander probeert te redden. Maar als je daarentegen jouw verleden zorgvuldig verwerkt, als je door je trauma’s heen gaat, dan wordt je ervaringskennis een belangrijk extraatje waarmee je de klant beter van dienst kunt zijn. Dan wordt je een extra goede hulpverlener.

Zoveel te leren over helen van seksueel misbruik

Voor de hulpverleners van de toekomst en die van nu ben ik een verdiepingstraining aan het maken. Wat ik je nu al mee zou willen geven:

  • Laat je eigen aannames en (geloofs)overtuigingen los
  • Wees nieuwsgierig
  • Vraag door, ook als je al denkt te weten waar het over gaat
  • Leer vragen stellen over de seksuele beleving en gevoelens van de ander
  • Schort je eigen oordeel op, het heeft geen plaats in professionele hulpverlening
  • Leer jezelf en je reacties op traumatische ervaringen goed kennen én maak ze bespreekbaar in intervisie/supervisie
  • Luister naar wat de ander zegt en naar wat de ander juist niet zegt
  • Zorg voor voldoende hulp voor jezelf als je met seksueel misbruikte mensen werkt

Kennis over seksueel misbruik is onontbeerlijk

Ik verwacht dat mijn verdiepingstraining in 2018 het licht zal zien. Wil je op een lijst gezet worden zodat je als eerste op de hoogte wordt gebracht wanneer de eerste opleiding begint?

Update:

De voorspelling die ik hierboven deed is inmiddels uitgekomen. De eerste verdiepingstraining loopt en wordt heel goed ontvangen door de deelnemers. Inmiddels is er voor 2019 ook een tweede training ingepland. De details daarover kun je nalezen op ivonnemeeuwsen.nl