Een vleugje paranoia is zo gek nog niet

Incest en thuismisbruik onder de aandacht

Door #metoo gaat de beerput open en is seksuele intimidatie in volwassenheid volop in de aandacht. Wat dreigt te verdwijnen, onder de radar, onder het mediageweld over beroemdheden die geleden hebben onder de ‘haantjes (m/v)’ in hun industrie, is dat het meeste seksueel misbruik gewoon thuis gebeurt. In je eigen warme bedje. Graag vraag ik aandacht voor incest en thuismisbruik.

80% van het seksueel misbruik is incest en thuismisbruik

Directe familie en vertrouwde volwassenen zijn verantwoordelijk voor zeker 80% van al het seksueel misbruik. In veel van deze gevallen wordt geen aangifte gedaan. Gemiddeld duurt het twaalf jaar voordat een slachtoffer van incest of misbruik in bekende kring durft te spreken.

Waarom zwijgen de meeste kinderen zo lang?

Bijna altijd speelt angst de hoofdrol: het kind is bang gemaakt en draagt die angst tot ver in zijn of haar volwassenheid bij zich. Loyaliteit aan de dader, die vaak toch ook je broer, zus, neef, nicht, vader, moeder, oom of tante is ook een reden om te zwijgen. Vaak is de dader populair binnen de familie, zij spelen immers een rol die moet verhullen wat ze doen.

Je verhaal vertellen in een maatschappij die niet luistert

Een ander aspect gaat hopelijk veranderen. Tot voor kort kon je ook als volwassene in de maatschappij nauwelijks een luisterend oor vinden. ‘Het is al zo lang geleden’, ‘Je moet het loslaten’ of ‘Je moet het vergeven’ zijn dingen die veel slachtoffers te horen krijgen als ze voor het eerst zelf de stilte doorbreken. En soms zelfs erger, dan worden ze het slachtoffer van victim-blaming. ‘Je had er eerder over moeten vertellen, dan was het niet zo lang doorgegaan’. 

#Ikluister

Op facebook en twitter ben ik een #ikluister actie begonnen. Een oproep aan omstanders om actief aan te geven dat ze bereid zijn om te luisteren naar de verhalen van mensen die seksueel misbruikt zijn. Want om de eerste stap te zetten, is voor veel slachtoffer gruwelijk moeillijk. Een open uitnodiging is zeker op zijn plaats.

Interview Radio Rijnmond, 2013

Het interview dat ik met Paul had in 2013, over incest en thuismisbruik is vandaag de dag nog net zo actueel. Ook nu weer zijn er spraakmakende zaken die meer aandacht lijken te krijgen dan het grootste probleem waarvoor we staan met zijn allen. Incest en seksueel misbruik door vertrouwde intimi.

Beluister het interview via de site van Radio Rijnmond.

Goed nieuws: Helen van seksueel misbruik in de bieb

Helen van seksueel misbruik aangekocht door 37 bibliotheken

Ik kreeg een geweldig bericht via de gewone post: Mijn boek, ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij’ is aanbevolen voor bibliotheken! Tezamen met deze brief waarin overigens een prachtige recensie staat, kreeg ik een bestelling voor 37 exemplaren.

Brief van Biblion

Wat is Biblion eigenlijk?

Voor wie nog nooit een boek schreef (zoals ik een half jaar geleden) is Biblion geen bekende naam. Toch zijn zij een belangrijke speler in het bibliotheekwezen. De bibliotheken kiezen zelf welke boeken ze in de schappen willen zetten. Maar het is natuurlijk ondoenlijk om elk boek dat uitkomt zelf te lezen voordat je besluit of het in je bibliotheek mag. Daarom bestaat Biblion. Als je een boek geschreven hebt vragen zij twee recensie exemplaren bij je aan. Daar gaan dan mensen in lezen en als het boek het waard is om in de bibliotheek te zetten dan bieden zij hun recensie aan de diverse bibliotheken aan.

Als je boek niet aangeboden wordt, krijg je de recensie exemplaren terug, zo vertelden ze mij zo’n 5 maanden geleden. Vervolgens ben ik natuurlijk helemaal vergeten dat zij met mijn boek bezig waren. Tot gisteren!

Ik ben blij en trots dat ze mijn boek aanbevelen en ik ben erg verguld met de recensie. Ik ben heel benieuwd wanneer ik ‘Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij’ voor het eerst met eigen ogen in de bibliotheek zal zien!

Minor huiselijk geweld gebruikt ‘Helen van seksueel misbruik’

Minor huiselijk (en/of seksueel) geweld.

In enkele HBO opleidingen zit alles wat over seksueel misbruik gaat in een keuzeminor huiselijk geweld or seksueel geweld, (of huiselijk seksueel geweld, de titel van de minor verschilt nog wel eens) Bij de Hogeschool Arnhem-Nijmegen, de HAN, waar ik vroeger gestudeerd heb, heet de minor ‘Huiselijk geweld’. Ik heb daar een aantal keren een gastles gegeven over seksueel misbruik.

Mijn ervaringen als kind én als hulpverlener

Voor de pauze gaat het dan over mijn ervaringen als kind, wat het met mij heeft gedaan en hoe het groomingproces in zijn werk gaat en een deel van mijn ervaringen in de hulpverlening als klant. Na de pauze richten we de aandacht op mijn ervaringen als hulpverlener. Hoe kun je dingen bespreekbaar maken, waar moet je op letten, wat zijn valkuilen, etc.

Belangrijke leerpunten

Wat zijn belangrijke leerpunten voor de hulpverleners van de toekomst? Eerst al de opmerking: preventie en signalering is belangrijk, maar als hulpverlener krijg je (ook) te maken met volwassen overlevers van seksueel geweld en misbruik. Dat is waar het vaak aan kennis ontbreekt. Wat zijn daar de aandachtspunten?

Regie en zelfbeschikking

Mensen die misbruikt zijn in hun vroege jeugd zijn de regie over hun leven kwijtgeraakt door het misbruik en komen bij een therapeut voor hulp. Het is van groot belang dat die hulp bestaat uit het hervinden van de regie voor hun eigen leven. Symptoombestrijding is daarbij belangrijk, maar zeker niet het enige.

Blijf uit de reddersrol!

Een hulpverlener wil vaak ‘redden’ en daar doet het slachtoffer van seksueel misbruik vaak een appèl op. Vanuit het slachtoffer gezien helemaal begrijpelijk: die heeft de regie soms nog nooit gehad en is niet anders gewend. Maar als hulpverlener is het van cruciaal belang dat je niet in die valkuil loopt, want daarmee bestendig je de slachtofferrol van de ander.

Behandel je klant als volwassene

Geen mens is een stap verder gekomen in zijn groei en het ontwikkelen van volwassen, zelf-verantwoordelijk gedrag, doordat iemand hem of haar als een kind behandelde. De klant heeft niet iemand nodig die de troostende, warme moederrol gaat vervullen en ook niet iemand die de regie overneemt. De klant heeft iemand nodig die spiegelt hoe hij of zij dat zelf kan doen.

Laat de klant zijn/haar emotie

Een klant die vertelt over het seksueel misbruik heeft niets aan jouw boosheid, verdriet of wat dan ook. Natuurlijk is dit niet een verbod op medemenselijkheid, maar wees voorzichtig. Ik heb hulpverleners meegemaakt en verhalen gehoord over hulpverleners die hun eigen boosheid leidend maakten. Dan zaten zij bij de politie aangifte te doen of erger, hadden de dader geconfronteerd of hebben de dader zelfs geslagen. Allemaal menselijke, zelfs begrijpelijke reacties, maar zij vergeten daarbij het belang van hun klant en hun rol en mandaat als hulpverlener.

Als je in deze valkuilen stapt, zorg dat je weet waar jij terecht kunt!

Als je als professional met seksueel misbruikte mensen te maken krijgt: zorg dat je back up hebt. Supervisie en intervisie zijn geen ‘leuke opleidings-extraatjes’: ze zijn broodnodig in de praktijk. Collega’s om mee te sparren, om je eigen gedrag bij te checken, klopt het wat ik hier doe? Zorg voor mensen waarbij jij je veilig genoeg voelt om ook de dingen die je verkeerd hebt gedaan te bespreken.

Zoek actief intervisie of supervisie

Heb je geen sparringpartners in je directe omgeving? Ga er naar op zoek! Fouten maken is menselijk en ze toegeven is een kunst. Ze toegeven aan de klant kan zelfs een wonderlijk effectieve manier zijn om de klant impliciet ook toestemming te geven om met zijn of haar falen te komen.

Intervisie en supervisie specifiek over seksueel misbruik

Hulp zoeken, je eigen professionele gedrag onderzoeken en bespreekbaar maken, het zijn ingredienten van goed hulpverlenerschap. Heb je een intervisievraag specifiek over seksueel misbruik? Je kunt bij mij terecht voor supervisie (eventueel via skype) Kijk op ivonnemeeuwsen.nl voor tarieven en informatie.

Je eigen trauma’s opruimen

Een beetje hulpverlener heeft zijn of haar eigen trauma’s verwerkt of in elk geval zover doorgewerkt, dat ze niet in de weg staan van goede hulpverlening. Natuurlijk kun je geraakt worden in iets ouds, de gekste dingen kunnen je triggeren. Als je werkt met mensen die als kind gekwetst zijn, kan dat jou op gevoelige plekken raken. Dat is niet erg, maar blijf er niet in je eentje mee worstelen.

Therapie voor de therapeut

Als je zelf seksueel misbruik hebt meegemaakt als kind, heb je als therapeut daar de voor- en nadelen van. Immers niemand heeft er iets aan als jij vanuit jouw eigen pijn de ander probeert te redden. Maar als je daarentegen jouw verleden zorgvuldig verwerkt, als je door je trauma’s heen gaat, dan wordt je ervaringskennis een belangrijk extraatje waarmee je de klant beter van dienst kunt zijn. Dan wordt je een extra goede hulpverlener.

Zoveel te leren over helen van seksueel misbruik

Voor de hulpverleners van de toekomst en die van nu ben ik een verdiepingstraining aan het maken. Wat ik je nu al mee zou willen geven:

  • Laat je eigen aannames en (geloofs)overtuigingen los
  • Wees nieuwsgierig
  • Vraag door, ook als je al denkt te weten waar het over gaat
  • Leer vragen stellen over de seksuele beleving en gevoelens van de ander
  • Schort je eigen oordeel op, het heeft geen plaats in professionele hulpverlening
  • Leer jezelf en je reacties op traumatische ervaringen goed kennen én maak ze bespreekbaar in intervisie/supervisie
  • Luister naar wat de ander zegt en naar wat de ander juist niet zegt
  • Zorg voor voldoende hulp voor jezelf als je met seksueel misbruikte mensen werkt

Kennis over seksueel misbruik is onontbeerlijk

Ik verwacht dat mijn verdiepingstraining in 2018 het licht zal zien. Wil je op een lijst gezet worden zodat je als eerste op de hoogte wordt gebracht wanneer de eerste opleiding begint?

Update:

De voorspelling die ik hierboven deed is inmiddels uitgekomen. De eerste verdiepingstraining loopt en wordt heel goed ontvangen door de deelnemers. Inmiddels is er voor 2019 ook een tweede training ingepland. De details daarover kun je nalezen op ivonnemeeuwsen.nl

 

 

Speech over ‘Helen van seksueel misbruik’ van Mariëtte van Moviera

Hieronder volgt de speech die Mariëtte van Dorst, directeur van Moviera hield op de presentatie van het boek ‘Helen van seksueel misbruik’.

Ik ben zeer verguld met deze lovende woorden:

 

Goede avond allemaal.

Fijn om zoveel geïnteresseerden hier te zien voor de lancering van het Boek:

“HELEN VAN SEKSUEEL MISBRUIK, het trauma voorbij” van Ivonne Meeuwsen.

Laat ik mij even voorstellen:

Ik ben, Mariëtte van Dorst, bestuurder van Moviera. Wij zijn onlangs gefuseerd met een soortgelijke organisatie in Utrecht. Daarvoor heette we Hera, een naam die voor meer mensen beter bekend is. Hera is weer voortgekomen uit een fusie van Blijf van m’n Lijf huizen in Apeldoorn en Nijmegen met de Paulastichting. Dat over de geschiedenis van Moviera.

Ik voelde mij vereerd dat Ivonne mij hiervoor gevraagd heeft. Niet zozeer vanuit mijn persoontje maar vanuit de verbinding met Moviera.

Moviera werkt met mensen die met huiselijk en seksueel geweld te maken hebben, wij doen dat door hen op te vangen als de dreiging meestal van de partner te groot is of door de vrouw of het hele gezin in hun thuissituatie te begeleiden. Ook seksueel misbruik is een onderdeel van huiselijk geweld. Het is seksueel geweld dat juist meestal in huiselijke sfeer afspeelt en helaas in een nog groter taboesfeer blijft dan het fysieke en psychische geweld. Daarover praten we inmiddels gemakkelijker, maar het seksuele geweld blijft nog steeds meestal onder de oppervlakte. Ook seksueel geweld vraagt om meer aandacht en eist dat we gemakkelijker hierover leren praten.

Onze werkwijze gaat uit van de eigen kracht van onze vrouwen, hoe zij daar weer op leren te vertrouwen en wij ondersteunen hen weer bij het zelf de regie over hun leven terug te krijgen.

En hierin ligt de verbinding met het boek van Ivonne.

Het boek van Ivonne is autobiografisch en zij vertelt daarin over het seksueel misbruik dat haar is overkomen. Maar daar laat zij het niet bij. Ook zij doet in haar boek een appèl op haar eigen kracht en adviseert ook anderen om deze eigen kracht op te zoeken. Een kracht die iedereen heeft, ook al ligt deze na zulke nare gebeurtenissen vaak ver verstopt. Zij geeft adviezen over de stappen die daarvoor gezet kunnen worden. Daarmee maakt zij het boek tot een zelfhulpboek.

Het gaat in dit boek niet alleen om haar persoon maar zij wil ook anderen met dit boek handreikingen bieden om te helen van seksueel misbruik. Zij beperkt zich daarbij niet tot de persoon die met seksueel misbruik is geconfronteerd, maar tot het hele netwerk om deze persoon.

Hoe kun je als ouder, als partner, als broer of zus of als vriendin omgaan met degenen die getroffen is door seksueel misbruik. Ook zij hebben een rol bij het helen van seksueel misbruik, ook zij moeten het seksueel misbruik een plaats kunnen geven en dat vraagt van iedereen het lef en de moed om erover te praten.

Ivonne gaat verder, zij attendeert ons in het boek op welke wijze we aan signalen van kinderen of jeugdigen kunnen merken dat er iets mis is in een relatie met een van de familieleden.

Wat mij enorm geraakt heeft, is haar drive: Haar uitgangspunt is, dat jij jezelf niet als slachtoffer hoeft te blijven zien en ervaren. Ik deel die overtuiging met haar. Het is verschrikkelijk als seksueel misbruik je overkomen is, maar geef jezelf alle kansen om een leven te leiden dat niet continu bepaald wordt door dit misbruik. Dat vraagt veel van het slachtoffer, maar het resultaat is de moeite waard. Je hebt maar een leven en daarin mag je jezelf zoveel mogelijk kansen geven.

Ik bewonder ook de moed van Ivonne, die het lef heeft gehad om haar verleden met seksueel misbruik, om te buigen naar een boek waar veel slachtoffers van seksueel geweld steun in kunnen vinden.

Ik wil haar daarom nu het boek, vers van de pers, aan haarzelf overhandigen en haar feliciteren met dit prachtige resultaat, met de prachtige foto’s van Agnes van der Graaf, die zij samen uitgekozen hebben.

Ivonne je mag trots zijn op jezelf en op dit prachtige boek. Graag jullie applaus voor Ivonne.

 

Het moment supreme

Het moment dat ik mijn boek voor het eerst in handen krijg, na de toespraak van Mariëtte van Dorst van Moviera