Wat heb je te verliezen? Niets dan je angst

Angst voor het onbekende

Het is heel normaal om bang te zijn voor het onbekende. De meeste mensen zijn bang voor datgene wat ze niet kennen. Er zijn mensen die nooit gevlogen hebben omdat ze dat te spannend vinden, mensen die liever maar geen nieuwe computerprogramma’s leren, mensen die een netwerkbijeenkomst eng vinden, mensen die niet durven spreken voor een groep: allerlei vormen van angst die te hebben heeft met iets wat ze niet kennen

Angsten na seksueel misbruik

Voor mensen die seksueel misbruik hebben ervaren, zijn een aantal dingen die voor anderen vanzelfsprekend zijn, meestal spannend en onbekend. Hoe het is als je niet alles in de gaten hoeft te houden? Hoe het is als je mensen kunt vertrouwen? Hoe je echt van iemand kunt houden en daar niet van in paniek raakt? Hoe het is om met volledige liefdevolle aandacht te vrijen? Hoewel het heel normaal is om voor sommige dingen bang te zijn, wordt je leven wel erg ingeperkt als je voor heel veel dingen bang bent.

Angst groeit

Als je last hebt van angsten, heb je vast ook een strategie ontwikkeld om die angst in te perken. Dat kan met medicijnen zijn, maar ook door proberen controle over de wereld om je heen te houden. Of je onderdrukt de angst met eten of een andere verslaving. Sommige mensen vinden verlichting voor de angst door zichzelf pijn te doen (want daar heb je controle over).

Strategieën werken, tijdelijk

Die strategieën werken altijd maar tijdelijk, omdat waar je werkelijk bang voor bent helemaal niets te maken heeft met wat er in het hier en nu aan de hand is. Daarom heb je steeds meer nodig van wat jou kalmeert, terwijl de angst alleen maar groter wordt. Je gaat dingen vermijden en wordt bang van de angst.

Fobieën en angststoornissen

Als je eenmaal bang bent voor de angst, kom je op het gebied van fobiën en ga je steeds meer vermijden om de dingen die je allemaal schrik aanjagen tegen te komen. Ook dat werkt nooit helemaal want de paniek zit in jou en die wordt door gebeurtenissen alleen maar naar voren gehaald. Ik vergelijk het altijd met een blauwe plek. Een blauwe plek doet namelijk geen pijn tenzij je er op duwt: dan voel je het weer, daar zit de pijn.

Triggers

Op de blauwe plek drukken doet pijn. Op dezelfde manier doet het pijn om geraakt te worden in de pijnlijke gevoelens die samenhangen met het seksueel misbruik in je jeugd. Maar dat kan op twee manieren gebeuren. De ene manier is onverwachts, door wat er in het leven op je pad komt. De oude pijn wordt aangeraakt, plotseling, fel en heftig is ze daar ineens. Dat heet een trigger.

Een trigger roept een automatische handelling op

Na een trigger doe je in een reflex wat je altijd al deed: de pijn onderdrukken. Een plotselinge trigger roept angst op en je slikt kalmerende middelen of gaat dwangmatig handelen of jezelf pijn doen om de angst te onderdrukken. Of je bestelt nog een gebakje en onderdrukt de pijn en angst. Dat lukt altijd maar matig en er is steeds meer voor nodig om de angst echt eronder te houden. Langzaam maar zeker kom je op een punt dat je leven vooral bestaat uit het vermijden van deze angst. Klinkt dit je bekend in de oren?

Oude pijn bewust aanraken

De andere manier is zachter, al blijft het dezelfde pijn. Je gaat er bewust en liefst onder begeleiding naar toe. De pijn die je als kind niet kon ervaren omdat het te heftig was woont gewoon nog in jou en je kunt er naar toe gaan.

Mijn ervaring hiermee

Soms is dat doodeng, ik weet nog de eerste keer dat ik in een therapie-sessie naar mijn oude pijn toe ging. Doodsangsten stond ik uit. Hoe dichter ik bij de pijn kwam, hoe meer verkrampt mijn lijf werd. Mijn therapeut zag dit en zei: ‘Ja, dat kun je goed, alles vastzetten. Maar je mag het echt loslaten.’ Eerst liet ik mijn spierspanning los, ik begon te schokken en toen begon ik te huilen alsof ik nooit meer zou stoppen. En toen, langzaam maar zeker, begon het minder te worden. Alsof er een golf gebroken was op het strand trok de pijn zich langzaam terug en was er een stukje van mij geheeld.

 

Als je de pijn hebt durven voelen

Het mooie is dat doordat die plek in mij geheeld is, echt geheeld en niet onderdrukt, ik daar ook niet meer in geraakt wordt. Het voelt alsof ik vroeger rondliep met een harnas omdat er allemaal ongeheelde wonden in mij zaten, allemaal blauwe plekken. Ik was toen constant bang dat iets of iemand mij in die pijnlijke plek zou raken, want dan was ik verloren. Als je de pijn hebt durven voelen, hoef je er niet meer bang voor te zijn.

De wonden zijn geheeld

Maar nu zijn de wonden geheeld, heeft zich een nieuw huidje gevormd en al is de aanraking nog spannend, ik raak er niet van in paniek. Soms word ik nog wel eens getriggerd, maar omdat ik daar nu niet meer bang voor ben is het veel gemakkelijker geworden om er mee om te gaan.

Jezelf laten raken

Het is zelfs fijn om je te laten raken, zowel fysiek aanraken als je emotioneel te laten raken. Het is een verbindend, verwarmend, levend contact met anderen. Door de pijn te helen kun je de angst loslaten en het leven, andere mensen, gebeurtenissen en uitdagingen open tegemoet treden.Dan leef je weer, in plaats van dat jje aan het overleven ben. Je voelt weer. Je kunt mensen weer toelaten tot mijn leven, je weer verbinden.

Wat heb je te verliezen? Je angsten.

Wat heb je te winnen? Het leven

Bestel hier mijn boek: Helen van seksueel misbruik. Het trauma voorbij

Waarom zou je helen van seksueel misbruik?

Helen van seksueel misbruik is geen gemakkelijke weg

Als je in je jeugd seksueel misbruikt bent, heb je nogal wat herinneringen aan je verleden opgeslagen die niet zo leuk zijn om op te halen. Sommige mensen kiezen er dan ook voor om het hele proces van verwerking uit de weg te gaan, zo lang mogelijk uit te stellen of er bij voorkeur nooit aan toe komen. Een begrijpelijke keuze want zoals gezegd, helen is niet eenvoudig. Wat maakt dat mensen er soms toch voor kiezen om te helen? Wat maakt dat het belangrijk is om het oude trauma te helen?

Soms is er geen keuze

Soms heb je nauwelijks een keuze hierin. Dan komen de herinneringen ongevraagd terug door een trigger en raak je overspoeld door de beelden en emoties die op die manier wakker gemaakt worden. We spreken dan van PTSS: Post traumatische stress, die geactiveerd wordt door een gebeurtenis van buitenaf. Het heet een stoornis omdat je eigenlijk veel te laat aan het verwerken toekomt.

Getriggerd door gebeurtenissen van buitenaf

Veel overlevers van seksueel misbruik komen dit tegen, bijvoorbeeld als hun kind de leeftijd bereikt waarop het misbruik bij hen begon of als er een stressvolle gebeurtenis plaatsvindt in het heden, een verhuizing, een echtscheiding, wat het maar is dat stress oproept. De herinneringen zijn opgeslagen in het hokje “stress” dus bij nieuwe vormen van stress komen ze vaak meer op de voorgrond.

Last van de effecten van seksueel misbruik

Soms heb je gewoon veel last van de langetermijneffecten van seksueel misbruik. Je voelt je een toeschouwer in je eigen leven of je bent hyper-alert op alles, met name rondom vertrouwen en grenzen. Je heb angsten die je op geen enkele andere manier kunt verklaren of je hebt een probleem in je seksleven. Dat kan allerlei vormen aannemen, van er totaal niet van kunnen genieten tot zich herhalende fantasieën hebben over misbruik en geweld tijdens de seks en daar enorm van schrikken of juist opgewonden van raken. Al dat soort dingen staat een gezond, “normaal” en gelukkig leven danig in de weg. Als je daarbij de relatie legt naar het verleden, naar het seksueel misbruik uit je jeugd heb je een concreet handvat om dit soort problemen aan te pakken.

Waarom ik ging helen van seksueel misbruik

In mijn leven was het de realisatie dat ik op 30 jarige leeftijd nog nooit een relatie had gehad die mij wakker schudde (naast enkele van de omstandigheden die ik in mijn boek nader omschrijf). Ik voelde me een toeschouwer in mijn leven en steeds meer van wat ik ondernam faalde op allerlei mogelijke manieren. Toen ik het seksueel misbruik eenmaal erkende en herkende als de bron van veel van deze ellende was het mij meteen duidelijk: Ik zou dat stuk van mijn jeugd aan moeten kijken, als ik tenminste een gelukkig leven wilde.

In tien jaar door het proces heen

Vanaf die tijd heeft het nog 10 jaar geduurd voordat ik door het proces heen was. Niet 10 jaar van voortdurend therapie, god zij dank. Na elke stap die ik met therapie maakte, kwam er een periode van relatieve rust waarin dingen hun plek weer vonden. Tot er weer een nieuw stuk aangepakt kon worden. Inmiddels ben ik geheeld. Ik kan nog wel eens ergens “in schieten”, maar dat is een bliepje op de radar, geen grote traumatische en dramatische gebeurtenis waardoor ik uit mijn evenwicht raak.

Helen van seksueel misbruik is een randvoorwaarde voor een gelukkig leven

Helen geeft je niet per definitie een gelukkig leven, dat doe je helemaal zelf, maar het is wel een randvoorwaarde. Zonder te helen van seksueel misbruik kon ik in elk geval niet anders dan een soort half-leven ervaren, waarbij de onderdrukking van mijn emotionele zelf mijn belangrijkste overlevingsmechanisme was. Maar je kunt niet selectief emoties uit zetten, het lijkt erop dat het alles of niets is. Dus als je kiest voor het onderdrukken van de pijn uit het verleden kies je er ook voor om de mogelijkheid van gelukzaligheid en vervulling af te sluiten. Dat is waarom ik er voor gekozen heb om te helen van seksueel misbruik.

Wil jij ook helen?

Wil jij je verleden achter je kunnen laten en van het leven, in al zijn rijkdom en volheid, leren genieten? Een goede start is dan om mijn boek te lezen. Dan krijg je een indruk van de klus die voor je ligt. Met de zelftest uit het boek kun je bepalen waar je staat in het proces van helen.

Bestel het boek hier

Triggers na seksueel misbruik

Wat zijn triggers?

Ook mij gebeurt het nog dat ik door omstandigheden getriggerd wordt. Dan voel ik me ineens weer klein en krijg ik een heel vervelend gevoel in mijn binnenste. Meestal merk ik het nu snel op en dan weet ik dat ik ‘ergens in schiet’. Iets in mij wordt geraakt en meestal heeft dat dus te maken met het seksueel misbruik.

Heel gewone omstandigheden

De laatste keer was bij de groothandel, een dag of wat geleden. Ik ben aan het afvallen en hoewel dat goed nieuws is, heb ik niet genoeg geld om elke keer nieuwe broeken te kopen. Ik ben dus op zoek naar een riem. We kunnen het eerst niet vinden, in elk geval niet bij de damesafdeling. Dus we lopen naar de herenmode want daar hebben ze in elk geval altijd riemen.

Plotseling Spaans benauwd

Triggers kunnen allerlei vormen hebbenOngeveer halverwege het pad waar de riemen hangen krijg ik het Spaans benauwd. Mijn vriendin is al bij de riemen en zoekt een gladde zwarte riem met een eenvoudige gesp voor me uit. Foute boel: ik voel dat ik heel erg niet blij wordt. “Zullen we deze nemen?” zegt ze vrolijk. Ik verzin allerlei uitvluchten en kom met honderd volstrekt niet ter zake doende argumenten om die riem niet te kopen. Gelukkig is mijn vriendin scherp, ze ziet dat ik ergens in schiet en benoemt het.

Omgaan met triggers: Even uit de situatie stappen

“Zullen we even een kopje koffie nemen?” zegt ze. Het karretje met de gehate riem blijft achter bij de ingang van de koffie-ruimte van de Makro en we nemen een heerlijke capuccino. Ik voel dat ik rustiger wordt en ik kan nu kijken naar wat er gebeurt met die riem en de link naar vroeger leggen.

De man die mij misbruikte droeg altijd grijze of zwarte broeken met een eenvoudige zwarte riem. Die moest ik natuurlijk altijd open maken, met mijn kleine vingertjes.

Wat ik vroeger gedaan zou hebben

In het verleden had ik die riem waarschijnlijk gekocht. Ik had mijn eigen gevoel niet serieus genomen en me laten overtuigen door mijn vriendin. Het was immers een praktische riem. Als ik ál de link naar het seksueel misbruik zou hebben gelegd, dan zou ik dat zeker onderdrukt hebben. Elke keer zou ik met een naar gevoel de gesp vastgemaakt hebben. Dat nare gevoel zou ik niet aan de riem koppelen, maar aan iets anders, waardoor ik iets wat ik normaal als prettig ervaarde verschrikkelijk zou gaan vinden.

Vroeger is niet nu

Dat zo’n riem onmiddellijk associaties met het seksueel misbruik oproept, is niet heel verrassend. Het gevoel komt bij mij eerst en de beelden pas later, bij de koffie. Voor anderen kan dat andersom gebeuren. Het probleem is nu duidelijk: zo’n riem herinnert me aan het seksueel misbruik.

Probleem en oplossing

Ik word me nu bewust van het feit dat ik een keuze heb. Ik kan de riem toch kopen. Inmiddels is de riem weer gewoon een riem geworden, geen eng ding uit het verleden. De riem herinnert me nog steeds aan het seksueel misbruik, maar roept niet dat gevoel erbij op. Maar hij blijft lelijk.

In het hier en nu beslissingen nemen

Ik vind hem toch wel heel lelijk, echt een mannenriem. Ik wil juist iets wat mijn vrouwelijkheid ondersteunt

Ik zeg dit tegen mijn vriendin en samen gaan we op zoek naar een personeelslid dat ons kan wijzen waar de vrouwenriemen hangen. We kopen een mooie smalle blauwe riem met een eenvoudige gesp en inmiddels gaat hij op het 6e gaatje. Daar ben ik erg blij mee.

Triggers serieus nemen en dan loslaten

Zo eenvoudig kan het zijn om getriggerd te raken en zo eenvoudig kan het zijn om met triggers om te gaan. Tenminste als je eenmaal door het proces van heling van seksueel misbruik heen bent. Als je dat niet bent, dan zou je waarschijnlijk net zo hebben gehandeld als ik in het verleden.

Helen van seksueel misbruik kán!

Je kunt helen van seksueel misbruik, ik ben er het levende bewijs van. Het begint met erkennen dat het invloed heeft op je leven, op manieren die je zelf misschien nog niet eens zo helder hebt. Daarom heb ik in mijn boek een zelftest opgenomen waarin je kunt kijken hoeveel invloed het verleden op je leven heeft. Daarnaast staat er heel veel informatie in over hoe je kunt helen.

Koop het boek hier!

Seksueel misbruik en angst voor de tandarts

Extreme angst voor de tandarts

Vandaag ben ik voor controle bij de tandarts geweest. Dat lijkt weinig spannend nieuws om over te schrijven, maar niets is minder waar. Veel overlevers van seksueel misbruik ervaren extreme tandarts-angst en daar ben ik er één van. Geweest in elk geval, inmiddels heb ik deze specifieke angst een aantal keren overwonnen. Het was 6 jaar geleden dat ik voor het laatst bij een tandarts ben geweest. Vandaag heb ik mijn angst dus maar eens onder ogen gezien.

Onmacht en controleverlies

Mijn angst komt voort uit een gevoel van onmacht gekoppeld aan een lichamelijk invasie. Het is natuurlijk niet te vermijden voor een tandarts, maar hij zit wel ín je mond. Controleverlies, pijn en een lichamelijke invasie zijn samen een recept voor getriggerd raken. Vandaag gebeurde dat niet. Ik heb een geweldige tandarts die voldoende communiceert om me bij de les te houden en ik kom gewapend met ademhalingstechnieken en de wetenschap dat triggers op de loer liggen. Voorbereid zijn is de helft van het werk.

Praat er over

Communicatie is belangrijk. Ik heb mijn tandarts verteld, 6 jaar geleden, dat ik seksueel misbruikt ben en dat dit betekent dat ik moeite heb met controleverlies en invasieve ingrepen. Ik heb met hem overlegd dat ik indien nodig alles stop kan leggen door mijn hand op te steken. Dat geeft me de rust om me tijdelijk aan zijn behandeling over te kunnen geven. Dat is pure winst vergeleken met mijn vorige tandarts, die de signalen niet kende (haar heb ik op een onbewaakt moment in de vinger gebeten).

Seksueel misbruik en angst voor de tandarts

  • Ben jij bang voor de tandarts?
  • Word je snel misselijk en heb je extra snel de neiging tot overgeven?
  • Vind je de gedachte dat iemand iets in jouw mond gaat doen niet te verdragen?
  • Krijg jij flashbacks naar situaties die te maken hebben met het seksueel misbruik?

Dat zijn heel normale reacties die veel voorkomt bij overlevers van seksueel misbruik. Het helpt om het er over te hebben met je tandarts. Mijn gebit is weer in orde en ik heb gelukkig een ondersteunend netwerk nu dat er voor zal zorgen dat er niet wéér zes jaar overheen gaan. Hoe zit dat bij jou?